Kelin seryali bugungi qismi 17.09.2016

Maxua Rajeshga opasidan juda qo'rqayotganini va bu yerlardan juda ham uzoqqa ketishlarini aytadi. Rajesh ham xavotirda edi.
Sindura avliyo otaning yoniga bordi.
- Qizim, siz nimani xoxlaysiz? Taqdiringiz haqida nimani aytishim kerak. Rostini ayting. - deydi Avliyo ota.
- Men oilam uchun doimo ishlayman, ularga qayg'uraman. Lekin ular meni manba java.uz tushunishmaydi. O'g'lim Bharat haqida ayta olasizmi? - deydi Sindura. Avliyo ota qo'lidagi kitobchaga qarab:
- Qizim sizning sinovlaringiz hali yakunlanmaydi. Endi, sizda yana ham ko'payadi.
Masalan, sizning qanday o'lishingiz. Men sizga avval ham aytgandim. Hechkim taqdirini o'zgartira olmaydi deb. Ular yana qayta jonlanishadi. Tez orada ushbu xonadonda bir o'g'il dunyoga keladi. Sizning umringiz zavoli. - deydi. Rajesh zalda yurib borarkan. Ushbu ovozlarni eshitib hayratga tushadi. Sindura esa qo'rqib ketadi.
- Bu xonadonda hali farzand dunyoga kelmaydi. Ha aniq. Men rost gapiryapman. Bu xonadonda hechkim hozircha farzandli bo'lmaydi. Bu xonadonda bo'lishi mumkin emas. Bola yo'q! - deydi Sindura. Rajesh bu gaplarni eshitadi va manba java.uz yugurib Moxuaning yoniga kiradi. Tez bu xonadondan qochib ketishlarini aytadi. Moxua esa manba java.uz Rajeshni sir yashirayotganini aytadi. Rajesh Moxuani ko'ndirib olib chiqib ketayotganda, ortlaridan Sindura chaqirib qoladi. Ularni qayerga ketayotganini so'raydi. Rajesh esa xolasini kasalligini baxona qiladi. Sindura esa ularni tez qaytib kelishini aytadi. Moxua va Rajesh endi uydan chiqib ketayotganda, Moxua birdan xushini yo'qotib, yiqiladi. Sindura xonada Moxuaga qarab o'tirarkan, Rajeshdan uning farzand kutayotganini so'raydi. So'ng unga o'zi g'amxo'rlik qilishini aytadi. Hayolidan esa Avliyo otaning bashorati o'tadi. Rajesh qo'rqib ketadi. Sababi u ham Avliyo otaning gaplarini eshitgan edi.

Oradan 6 oy o'tdi...
Sindura va Avliyo ota ibodat marosimini o'tkazardi. Moxua xonasidan chiqadi va asta tashqari tomon yuradi. Sindura esa uning qayerga ketayotganini so'raydi. - O'zim shunchaki, toza havoda aylanib kelmoqchi edim - deydi Moxua
. - Kutib tur - deydi Sindura. Ibodatni tugatib Moxuaning yoniga boradi.
- Sening bu xolatingda yolg'iz yurishing mumkin emas. Yakka o'zing yurishing to'g'ri kelmaydi - deydi u.
So'ng Moxuani yetalab chiqib ketadi.
Tun. Zulmat. Sindura doimgidek manba java.uz kursisida o'tirardi. Tashqarida momaqaldiroq chalib, qattiq shamol kela boshladi. Moxuani esa to'lg'oqi boshlandi. U Rajeshni uyg'otdi. Sindura esa shamolga o'zini baxshida qilib hursand turardi. Rajesh esa Moxuaning bu holatini Sindura bilmasligini xoxlardi. Moxuani shifoxonaga olib ketmoqchi bo'ladi. Bir amallab shifoxonaga ham yetib keladi. Rajesh esa yana o'sha eski xotiralarni eslaydi. Xonada ikki ayolni to'lg'oq tutayotgandi. Rajesh esa xavotirda edi. Sindura kursisida o'tirardi. Moxuaga esa qo'shimcha yordam ko'rsatila boshladi. Va nihoyat Moxua o'g'il farzand dunyoga keltirdi. Bu Sagarning izdoshi Amar edi.
Sindura birdan xavotirga tusha boshlaydi.
Hamshira bola va ona ham sog'lom ekanini aytadi. Rajesh esa bola bilan Moxuani tezroq biror joyga olib ketish haqida o'ylay boshlaydi. Sindura Rajesh va Moxuaning xonasiga keladi va ne ko'z bilan ko'rsinki ular xonada yo'q edi...

Rajesh Moxuaning turgazishga harakat qilardi. Sindura kelmasidan qochib ketishlari kerak edi. Moxua esa arang o'rnidan turadi. Rajesh tashqariga qaraydi. Moxua yana holsizlanib yotib oladi. Rajesh yon tomoniga qaraydi va qo'rqib ketadi. Chunki Sindura yetib kelgan edi. Rajesh xonaga kiradi. U o'ylay boshlaydi. Bolani qanday qilib Sinduradan himoya qilish haqida o'ylaydi. So'ng hamshiraning gaplari esiga tushadi. Hamshira narigi bemor ham o'g'il tug'ganini aytgandi. Rajesh asta boradi va manba java.uz bolalarni almashtirib qo'yadi. - Kechir meni o'g'lim! - deydi Rajesh chaqaloqqa qarab.
Sindura bolani qo'liga olib hursand bo'ladi.
Rajesh esa narigi chaqaloqqa qarar edi. Sindura esa o'ylaydi. Rajesh narigi bemorning, ya'ni o'zining o'g'liga qarab turib, yoniga qarasa Sindura yo'q bo'ladi. Sindura bolani olib chiqib ketgan edi.
- Sinduraaa!
Sindura to'xtaydi. Rajesh bolasini qayerga olib ketayotganini Sinduradan so'raydi. So'ng unga yalina boshlaydi. Bolasiga hechnima qilmasligini yolvorib so'raydi. - U juda ham kichkina, u juda ham shirin. U meni nima qiladi. Sindura shu paytgacha hechnima bo'lmagan lekin u, u meni o'ldiradimi? Avliyo aytganidek. Men o'zimni ximoyalashim kerak. U mening dushmanim. U mening singlimni farzandi. Singlimdan buning uchun uzr so'rayman. Sinduraning gaplari Rajeshni qo'rqitar edi.

Sindura bolani o'zi tarbiyalashini aytadi va unga Samrat deb ism qo'yadi.
Sindura va Rajesh chaqaloqni Moxuaning yoniga olib kiradi.
- Qara, bu sening o'g'ling. Unga ism qo'ydim. Samrat. Senga yoqdimi Moxua? - deydi Sindura.
Rajesh esa bolani almashtirib qo'ygani uchun ichida Moxuadan kechirim so'raydi. Yoniga qarasa narigi chaqaloq va uning onasi yo'q edi. Yugurib tashqariga chiqib hamshiradan ular haqida so'raydi. Hamshira esa ularni tanimasligini, ular allaqachon ketganini va qayerdan ekanligi no'malum ekanligini Rajeshga aytadi. Rajesh qayta so'raganida ular Banorasga ketganini aytadi.

Oradan 8 yil o'tdi...
Sindura ancha ko'tarilgan edi. Avliyo ota ham uning yonida edi. Bir nechta odam bilan suxbatlashib bo'lgach, tanish ovozdan eshik tomon qaraydi. Xema xonim va uning eri juda ham nochor xolatda kelishgan edi. Ular Shalu va Chinu avtoxalokat tufayli o'lib ketganini va bir qizchani dunyoga keltirishganini aytadi. Xema xonim va uning eri Sinduraga yalina boshlashadi. Sinduraning yonidagi odamlar esa hayron manba java.uz bo'lishadi. Sindura ham ularga bir qarab qo'yar va nihoyat o'zini yaxshi ko'rsatish uchun Xema xonim va erini uyda yashashiga rozi bo'ladi. Ular rahmat aytishadi. Sindura tunning sekin o'tishidan hafsalasi pir bo'lib o'tirardi. U zalga chiqdi. Sagar va Vidyaning xonasi yoniga keldi. Hali ham Sindura qo'rquvda yashardi. Xona qulf. Sindura ortiga qaytayotganida esa qulog'iga ovoz eshitila boshladi. Sindura Sagar va Vidyaning ovozini eshitardi. Qo'rqib yugurganicha u yerdan ketdi...

21 yildan so'ng...
Hamma Sindura xonimni kutishar edi. Uning kelishi bilan hamma uni oshiqlik bilan qarshi oldi. U shaxar meriga aylangan edi.
U juda ham kuchayib ketgan edi. Ibodatxona yonidagi beva-bechoralarga yordam tariqasida kiyim-kechak tarqatar edi. Shu payt yopinchiq o'rab olgan bir odam Sinduraning qo'lidan ushladi.
Sindura unga hayrat bilan qaradi. Soch soqoli o'sib ketgan holatda Aniket turardi...
Davomi bor