«Bermud uchburchagi» (hajviya) [Erkin Usmonov]

«Bermud uchburchagi» (hajviya) [Erkin Usmonov]

Korxonaga yangi ishga tayinlandimu, oʻzim uchun birinchi kashf qilgan narsam, boshligʻimizning xonasini orqavarotdan «Bermud uchburchagi» deyishlarini bilib olganim boʻldi. Nima uchun u yerga kemalaru samolyotlarni yutib yuboradigan joyning nomini qoʻyishganini anchagacha tushunolmay yurdim. Chet eldan, xizmat safaridan qaytgan kunim hammasi ma’lum boʻldi-qoʻydi. — Safar qalay oʻtdi? — iljayib qarshi oldi boshligʻimiz. — Juda yaxshi. Taassurotlar zoʻr, — javob berdim men. — «Yurgan daryo» deganlari shu-da! Barakalla! Xoʻsh, nimalar olib keldingiz? — yana soʻradi u. — Sizga koʻpdan-koʻp salomlar olib keldim... — Uni qoʻyaturing, — soʻzimni boʻldi boshligʻimiz, — yana nima? — Yana?.. Rangli fotosuratlar... Kitoblar... — dedim hech nimaga tushunolmay. — Yana? — qovogʻini uyib menga sinovchan tikildi boshligʻimiz. — Yana... yana oʻzimga bitta charm kurtka oldim... — Ana shulardan gapiring! — chehrasi ochildi boshligʻimizning. — Yana nima? — Yana... Manavi diplomat sumkani oldim, — dedim tizzamdagi sumkani koʻrsatib. — Qani, qani, koʻraylik-chi? — dedi boshligʻimiz qoʻllarini choʻzib va stol ustiga qoʻyib sumkani ochdi. — Voy-boʻ! Zoʻr-ku! Timsoh terisidanmi deyman? Yaxshi, yaxshi. Bu nima? — Avtoruchka, — hayron boʻldim men. — Uchida kichkina chiroqchasi ham bor ekan, kechasi yozsa ham boʻlarkan... Boshligʻimiz avtoruchkani «shiq» etib ochib, yozib koʻrdi. — Zoʻr, zoʻr! Yaxshi yozarkan. Shunda sizning hisobotingizga imzo chekamiz-da endi. A?.. — Mayli, mayli, — dedim men hamon garang boʻlib. Boshligʻimiz yana sumkani kavladi. — Bu nima? — Bu... Hisoblash mashinasi. Kalkulyator. Hisoblagan raqamlaringizni aytib turarkan... — O, dahshat-ku! — xushnud jilmaydi boshligʻimiz. — Gugurtdekkina ekan. Yaxshi, yaxshi. Endi maoshu mukofot pullaringizni shunda hisoblaymiz-da? A, labbay? — Mayli, mayli, Sayfi Soqievich, — dedim boʻshashib. — Bunisi-chi? — Bunisi qalamtarosh ekan. Havasim kelib oldim. Juda safarbop ekan. Qaychisiyam, pichogʻiyam, tirnoq tozalaydigan egoviyam, vino poʻkagini ochadigan buramasiyam, otvyortkasiyam bor ekan... — Ana shunaqasidan qidirib yurgandim, — dedi boshligʻimiz qalamtaroshni tortmasiga solib. — Rahmat sizga! Bu-chi? — Bunisi yon daftarcha ekan. Yozib boʻlgandan keyin shundoq barmoqlaringiz bilan silasangiz, yozuvlar oʻchib ketarkan, — tushuntirdim men. — O, zoʻr, zoʻr! — dedi boshligʻimiz qihillab kulib. — Chet elliklar balo-da! Qoyilman! Endi shu daftarchaga «Shularni hurmatli boshligʻimiz Sayfi Soqievichga sovgʻa qilaman», deb yozib berasiz-da, uka! Esdalikka! — Mayli, — dedim men hafsalam pir boʻlib va yozib berib, uning xonasidan ship-shiydon boʻlib chiqib ketdim... Yoʻlakda bir xonada oʻtiradigan hamkasbim koʻrindi. — Ha, qalay, yaxshi keldingizmi? — Rahmat, — dedim xoʻrsinib. — Qalay boʻldi? Nimalar olib keldingiz? — yana soʻradi u. — Hech vaqo, — dedim qisqagina qilib. — Ie, qaerga borgandingiz oʻzi? — ajablandi hamkasbim. — «Bermud uchburchagi»ga, — dedim alam bilan. — A? — iljaydi hamkasbim va qah-qah urib kulib yubordi. — Ha-a, tushunarli, tushunarli. Men ham «Bermud uchburchagi»ga uch-toʻrt marta borib kelganman! — Hammasini yutib yubordi, la’nati, — dedim men hasrat bilan, — diplomat sumkaniyam, avtoruchka, kalkulyator, qalamtarosh, yon daftarchayam qulogʻini ushlab ketdi. — E, siz oson qutulibsiz, ogʻayni, — iljaydi hamkasbim, — men oʻtgan yili xizmat safaridan qaytganimda «Bermud uchburchagi» bitta kostyum-shim bilan videomagnitafonni yamlab yuborgan edi. — Ana xolos! — deb yubordim men. — Bunisi holva, — davom etdi hamkasbim, — «Bermud uchburchagi» avvalgi bosh buxgalterimizning oʻzini yutvorgan! — Yoʻgʻ-e? — hayron boʻldim men. — Qanaqasiga? — Buxgalter boyaqish safardan sovgʻa-salomsiz kelgan ekan. — Nima qibdi? — Nima qibdimish? — kuldi hamkasbim. — Keyin ketdi. Oxir-oqibat, ariza yozib boʻshab ketishiga toʻgʻri keldi... * * * Mening ariza yozishimga hojat qolmadi. Keyingi xizmat safaridan kelganimda Sayfi Soqievichning oʻzi yoʻq edi. Aytishlaricha, «Bermud uchburchagi» bu safar uning oʻzini yutib yuborgan emish...

Muallif: Erkin Usmonov