Sabr daraxti (hikoya) [Ikrom Asad]

Sabr daraxti (hikoya) [Ikrom Asad]

Qoʻlqopning taklifi bilan togʻ sayriga chiqdik. Uzoq yurgach, gapiruvchi tosh va daraxtga duch keldik. Oʻn ikki rangda tovlanayotgan daraxtga yaqinlashganimiz sari yoʻlda toshlar soni koʻpayib borardi. —Yoʻl boʻlsin, bolajon?—dedi aqiq tosh ichkariga kirishga ruxsat bermay. —Huv, anavi daraxt meva- sidan tatimoqchimiz,—gapni choʻzmay maqsadga oʻtdim. Bobom bir paytlari aytib bergan bu daraxtning oldiga borishga toshlarning yettita savoliga toʻliq javob bergach, ruxsat berishdi. —Ey toshlar, maylimi, men ham daraxtga savol bersam, —deb ularga murojaat qildim. Toshlar hali ogʻiz ochmasdan daraxt nuroniy, donishmand qiyofaga aylanib: —Qulogʻim senda, boʻtam, soʻyla, neni bilmoq istayursen—dedi —Oʻrmon malikasi Archaoy menga Qaragʻaylar shaharchasi mas’uliyatini topshirdi.Uni boshqarish kaminaga yuklatildi. Buning uchun qanday fazilatga ega boʻlishim kerak? —Boʻtam, mening oʻn ikki shoximdagi oʻn ikki kitobda bu savolingga javob yozilgan. Sen uni oʻqi va unga amal qil,—dedi donishmand chol hamda kitoblarni nur bilan ocha boshladi.Men qalb bilan kitobga nazar soldim. Ular kamalak ranglarda jilo berib, yurak shaklida koʻz oldimda tizilishdi. Salomatlik, Farosat, Xotira, Zehn, Tafakkur, Ma’rifat, Nafs, Haqiqat, Oriyat, Dunyo, Adolat, Qat’iyat singari kitoblarni varaqlay boshladim... Keksa donishmand oʻz holiga qaytdi: u yana daraxtga doʻndi. «Bu daraxt qanday nomlanur?»—soʻradim tillo toshlardan . —Bu Sabr daraxtidur, javob berishdi ular. Qoʻlqopchamning kumush xandasi toshlarga tegib, aks-sado qaytarardi: «Men seni sevaman,Tabiat!»

Muallif: Ikrom Asad