Рубоиёт [Imomiddin Nasimiy]

Рубоиёт [Imomiddin Nasimiy]
Рубоиёт [Imomiddin Nasimiy]
1

Дин илмини билса ким шариат шулдир,
Гар қўшса амал билан тариқат шулдир.
Ким илму амални Ҳақ ризосин истаб,
Ихлос ила жам этса, ҳақиқат шулдир.

2

Эй, ваъдани кўп қилдинг-у, йўқ зарра вафо,
Кўрмайди бу шевани вафо аҳли раво.
Майхона тавофидан бирор нафъ борми?
Дин ва шижоат бўлмаса, йўқ сидқу сафо.

3

Соқий, бу кеча берма менга ўзга шароб,
Хуммор кўзинг қилди мени масту хароб.
Кўзимни қорачиқлари тарк айладилар,
Шундан бу кеча ҳамнафасим оташу об.

4

Шу мулки олам ичида мавжуд У,
Ҳар икки жаҳонда мақсаду мақсуд У.
То бўлмас экан эътиқод уйи вайрон,
Мен фош қиламан: сенинг учун маъбуд У.

5

Мен мазҳари нутқу нутқи Ҳақ зотим эрур,
Шу икки жаҳонда менинг исботим эрур.
Тонггидан азалнинг то абад шомигача
Ҳар нарса вужудга келса, зарротим эрур.

6

То бўлмас экан ўзликдан фонию фард,
Буткул ювилиб кетмас кўнгилдаги гард.
Бўл нафсу ҳаводан-у жаҳондан озод,
Қоч турфа ёмонликдан агар бўлсанг мард.

7

Дил дардисиз етмайди киши дармонга,
Хақ жазбаси бўлмай, етмагай Раҳмонга.
Юзинг сени Хақ раҳматининг кўзгусидир,
Етмас уни ким англамаса Қуръонга.

8

Ул нуқтаки, маркази жаҳондир — сенсан,
Ул қатраки, асли кун-фаякондир — cенсан,
Ул исмки, зотдан нишондир — сенсан,
Ул ҳарфки, исми бебаёндир — сенсан.

9

Менман ломакон ганжи — маконга сиғмам!
Юксак бу руҳим — жисм ила жонга сиғмам!
Инсондаги бор ваҳму хаёл менда эса,
Босмас ваҳима, ақли аёнга сиғмам!
Mualifning boshqa asaralari
1 Ruboiyot [Imomiddin Nasimiy] 380
Tavsiya qilamiz
Яндекс.Метрика