Tilni tiygan yaxshi (qatralar) [Rahim Qodirov]

Tilni tiygan yaxshi (qatralar) [Rahim Qodirov]

Yer Mehri – Namuncha yerga yopishmasang, – debdi Shamol. – Yerning mehri, bagʻri issiq-da, – debdi Qor. Shakl – Koʻp siqmagin, ezildim-ku! – zorlanibdi Loy. – Siqmasam, gʻisht shakliga kirib boʻpsan! – deb javob qilibdi qolip. Goʻzallik – Odamlar nega doim senga intiladi? Siring nimada?– soʻrabdi Jar. – Ularni boshimga koʻtarib, dunyoni koʻrsataman, – debdi Choʻqqi. Alam Va Gʻam Alam sherigi Gʻamga debdi: – Tabassum bilan gaplashma, u bizni koʻrolmaydi. Bagʻri Issiq – Toshkoʻmir buncha qop-qora, xunuk boʻlmasa? – debdi Kesak. – Sirtdan baho bermagin, uning bagʻri naqadar issiq, – debdi Tosh. Gul Va Zarpechak Zarpechak Gulga oʻshqiribdi: – Qurib ketgur. Odamlar boʻyi-basting uchun doim bizni yuladilar!.. – E, nodon, shunga quritadilar, deb oʻylanasanmi? Axir, barcha narsani boʻgʻib koʻkartirmaysan-ku?!. Toʻgʻrilik Uchun Bolgʻa egri mixni toʻgʻrilashga harakat qilardi. Shunda egri Mixdan nido chiqibdi: – Rahming kelsin... – Boʻlmasa, toʻgʻri tur-da, – debdi Bolgʻa. Qoʻnimsizlik – Meni nega shamol quvlagani quvlagan? – soʻrabdi Somon. – Ildizingdan ayrilgansan! Shunga qoʻniming yoʻq, – javob beribdi Chinor. Ulugʻ Baxt – Oqibating shu ekan: bir zum yonib, keyin keraksiz boʻlib qolding-ku! – debdi Kulga Kesak. – Axir, olov boʻlib, odamlarning xizmatini oʻtab, burchimni ado etdim. Bundan ulugʻ baxt bormi! – debdi Kul. Vazifa – Koʻp gapirib, boshimizni ogʻritib yubording, – dedi Tishlar. – Vazifam gapirish-da, – deya yaltoqlanibdi Til. – Tilni tiyish ham bizning vazifamiz doirasiga kiradi! Tishlar birlashib, ogʻizni ochirmabdi. Devor – Odamlar gʻalati-da, devorning qulogʻi bor, sekin gapiringlar, deb meni gunohkor qilishadi, – debdi Devor. – E’tibor berma, ular bir-birlaridan qoʻrqqanlaridan sendan xavotirlanishadi, – debdi shift. Qadr – Qisqich oʻzi nima-yu, xizmati qancha boʻlardi? – Xizmatini qadrlaymiz. Bizlarni birlashtirib tursa, boʻlgani, – izoh beribdi Qogʻoz. Bagʻri Kenglik Toshlardan oʻtayotgan issiq harorat tuproqni qizdirardi. – Toshbagʻirsan, deyishardi. Haq ekan, bunchalik kuydirmasang? – Nima qilay, Quyoshni koʻrdim deguncha taftida yonaman, – debdi tosh. Alhazar – Boshni men omon saqlab turibman, – debdi Til. – Alhazar! Tavba! – deb hayron qolibdi Aql. Oqibat Farzin Filga izoh beribdi: – Ruh oʻzini toʻgʻrilikka uraverib, oqibat oʻrnini chetdan topdi-ku. – Undoq emas. Shohimiz uning sadoqatini bilib, oʻz oʻrnini topshirgan, – debdi Fil. «Yoshlik» jurnalining 2011-yil, 7-sonidan olindi.

Muallif: Rahim Qodirov