Bir yarim daqiqa (hikoya) [Asror Allayorov]

Bir yarim daqiqa (hikoya) [Asror Allayorov]

Gʻarbdan esgan shamol uyi sari kelayotgan ayol isini olib kelar, bu hid esa peshvoz chiqishga shay erkakka judayam tanish, shuningdek, uyning shundoqqina roʻparasida loydan yasalgan oʻyinchogʻini zavq bilan oʻynayotgan bolakayga ham nimanidir eslatadi. «Baribir qaytishingni bilardim», oʻylardi erkak. U ayolning bu yerga qachon yetib kelishini oʻrtadagi masofani chamalab, xayolidan oʻtkazdi. «Yana bir yarim daqiqa ichida qarshimda paydo boʻladi.Tabiiyki, u mendan nafratini yashirib ham oʻtirmaydi. Men albatta sipolik bilan javob qaytaraman. Axir, hammasiga oʻzim aybdorman. Oʻtgan toʻrt yil kimni qanday oʻzgartirgani ham ana shunda oydinlashadi». U bir qadam oldga yurdi. Erkak bu ishni beixtiyor amalga oshirdi, bor-yoʻq jur’ati shunga yetdi, xolos. Darvoqe, tobora yaqinlashib kelayotgan ayol ancha yillar ilgari uning xiyonatini kechirgan xotini edi. Erkakning tanasidan otilib chiqishi muqarrarday tuyulayotgan azoblar bunday paytda oʻz-oʻzidan yaraladigan nimanidir oʻzgartira olish istagini vujudga keltirayotgandi. Holbuki, u hayotida yoʻl qoʻygan eng katta xatosidan koʻp bor aziyat chekkan boʻlsa-da, hech qachon hozirgidek qattiq hayajonga tushmagandi. Erkak yana bir yarim daqiqadan soʻng bir-biri bilan ayovsiz jangga kirishadigan koʻzlar haqida ham oʻylardi. Uyiga yaqinlasha boshlagach, ayol qadamini yana-da tezlatdi. U oʻzidan ancha narida turgan erining butun iztiroblarini, garchi unga biror marta koʻz qirini tashlamagan boʻlsa-da, ayollarga xos sezgirlik bilan payqadi. Holbuki, u oʻtgan toʻrt yil ichida bu xislatni mukammal egallagan, toʻgʻrirogʻi, shunga majbur boʻlgandi. Ayol eri yonidan tez-tez oʻtib ketdi va oʻziga unsiz tikilib turgan oʻgʻlini bagʻriga bosdi. Bu yerdan ketganidan buyon oʻtgan har bir daqiqada xayolini butkul band etgan bu bolakayning usiz ulgʻaygani ayolga alam qildi. Ayol uyiga qaytar ekan, uzoq vaqt nom-nishonsiz gʻoyib boʻlgan kulguning ilk shu’lalari juda koʻp koʻrguliklar alomati boʻlgan ajinlar orqali bu dunyodagi haqiqiy inson qiyofasini uning yuzida chizib koʻrsatar edi. Bola loy qoʻllari bilan ayolni itara boshladi. U xotirasidan butunlay oʻchib ketgan xotinning bagʻridan yulqinib chiqarkan, otasining yoniga yugurdi va yana beparvo oʻz oʻyinchogʻini oʻynashda davom etdi...

Muallif: Asror Allayorov