Taklif (hajviya) [Georgiy Terikov]

Taklif (hajviya) [Georgiy Terikov]

Bilasizmi, jamoat joylarida odamlar bir-birlariga qoʻpol, uyatsiz soʻzlar aytishayotganini koʻp eshitib qolamiz. Ayniqsa, qoʻshnilaringiz bir-biri bilan janjallashsa... Bunga chidab boʻlmaydi. Shuni hisobga olib, bir qishloqda soʻkish oʻrniga erkaklarni «M-mo-o!» deyishga oʻrgatishgan ekan. Lekin buyam ish bermabdi. Kechqurunlari erkaklar «mo»layotganini eshitib buqalar junbushga keladigan boʻlib qolishibdi. Demak, boshqacha soʻkinish kerak. Bir yozuvchi ayol gullar nomi bilan soʻkinishni taklif qilibdi. Buyam ish bermabdi. Chunki, erkaklar har kuni uyga gul koʻtarib kelishlariga qaramay, birontayam gul nomini bilishmas ekan... Ana shunda men shaharlar nomini taklif qildim. Zoʻr-da! Mana, tasavvur qiling: — Vey, yarim kechasigacha qayerda daydib yuribsan-a, Tyumen? — Seni nima ishing bor, Shepetovka? — Qani, maoshni choʻz, Oslo! — Maosh?.. Tulani istamasmiding mabodo? — Ha-a, hali soʻkinishniyam bilasanmi, Krivoy Rog? — Hay-hay, sekin, Anapa, boshingda bir gramm ham Chikago yoʻqligi shu yerdan ma’lum. — Shunaqami? Hali Anapa uchun javob berasan, yaramas Konotop! — Ovozingni oʻchir, Dushanbe! — Toʻxtab tur, hozir Bombeyingni chiqarib qoʻyaman!.. Ana, koʻrdingizmi? Ularning bu gaplarini eshitgan oʻtkinchilar «Sayohatchilar klubi»dagilar shunchaki gurunglashishyapti, deb oʻylashadi.

Muallif: Georgiy Terikov