Fikr (hikoya) [Hiyam al-Muflih]

Fikr (hikoya) [Hiyam al-Muflih]

Bir kuni «S»ning miyasiga bir fikr keldi. Oʻylab qarasa, u hali uncha shakllanmabdi. U bu fikrning ba’zi burchagi-yu qirgʻoqlarini, baland-pastligini tekislashni, poydevorini mustahkamlashni xohladi. Biroq dangasalik uning erka aqlini karaxt qilib qoʻydi va tomirlarida esnaganday oqa boshladi. U fikrini qoʻliga olib, ma’lum bir paytgacha saqlab qoʻyish uchun muzlatgichda muzlatib qoʻyishga qaror qildi. «S»ning yonida «A» ismli bir kishi oʻtayotib, uning oldida e’tiborsiz agʻdarilib yotgan fikrini sezib qoldi. U qoʻlga kiritmoqchi boʻldi-da, egasidan soʻradi. «S» karomat koʻrsatib, bu fikrni unga sovgʻa qildi. Shunday qilib, u «A»ning mulki boʻlib qoldi. «A» bu fikrga ancha pardoz berdi. U mohir tadbirkor tojir edi. Fikrlarni qanday qilib sotishni bilar edi. Sotuvga tayyor boʻlganida oʻz doʻkoniga qoʻyib qoʻydi. «J» ismli mijoz uni sotib olish maqsadida rosa sinchiklab u yogʻ-bu yogʻini koʻrdi, undan hayratga tushib sotib oldi. Chunki u optimist kishi edi. U fikrni yarqiroq ranglarga boʻyab, uning boʻyniga ipak lenta ilib, uyining oʻzi eng yaxshi koʻrgan burchagiga ilib qoʻydi. Har kuni ertalab uning qarshisida qahva ichayotganda koʻzlari shod-xurramlikka toʻlar, chehrasida tabassum paydo boʻlar edi. U mana shu bilan har kunga oddiy kulrang kunining bulutlarini haydar edi. Bundan «M» ismli hamkasbining jahli chiqar, gʻazablanar edi, chunki u doiman pessimist edi. Har safar unikiga kelganida «qani, endi buni menga bersa edi» deb qoʻlga kiritishni xohlardi. Tiqilinch qilib soʻrayvergach, undan xijolat tortib, uning xohishini qondirdi. U aslida doʻstining tushkunlik girdobidan chiqishiga va kunlarini xursandchilik va optimistlik alvonlari bilan bezashiga yordam berib, oʻz koʻnglini xotirjam qilmoqchi edi. Chunki «M»ning oʻzgarishi juda qiyin edi. U barcha bezaklarini yechdi, yaltiroqlarini oʻchirdi. Qatl etuvchi qora rangga boʻyadi, soʻng uni eritdi va... oʻq hajmidek qolipga quydi. Qayerga borsa, uni barmoqlari oʻynab, qoʻllarida tumordek koʻtarib yurdi. Bir kuni... u tumorini qayerdadir unutib qoldirdi. Uni bir och daydi oʻgʻirlabdi. U oʻziga toʻq, erka yashayotgan bir kishiga hasadi oshib uni oʻldirishni rejalashtirib yurar edi. U oʻgʻirlagan qora oʻqni toʻpponchasiga joyladi, soʻng uni oʻsha kishi tomon moʻljallab otdi va qochib ketdi. Ertalab gazetalar quyidagi xabarni bosib chiqardi. Janob «S»ning jasadi topildi, u miyasiga otilgan qora oʻqdan oʻlgan.

Muallif: Hiyam al-Muflih