Men uni qutqarib qoldim (hajviya) [Arkadiy Inin]

Men uni qutqarib qoldim (hajviya) [Arkadiy Inin]

Men zinapoyada turtinib ketgan paytimda miyamga aqlli fikr kelib qoldi. Men uni albatta qutqarishim lozim. Boʻlmasa, doʻctlarim meni kechirishmaydi. Pyotr Petrovich — bizning ilmiy rahbarimiz, Filipp — aspirant, Stuls — besh daqiqasi kam fan nomzodi... Men zinalar boʻylab yumalab borardim. Oʻng tomonimda tutqichlar bor edi. Ammo ularga yaqin bormadim. Chunki «U» ham oʻng tomonimda. Shuning uchun tezlikni tobora oshirib borgan holda oʻzimni chap tomonga otdim. Chapimda axlat tushib ketadigan truba bor ekan. Men toʻppa-toʻgʻri borib oʻshanga urildim. Qovurgʻalarim qisirlab ketdi. Qorongʻulashib borayotgan koʻzlarim oldida esa sodiq doʻstlarim namoyon boʻlishdi. Ilmiy rahbarimiz Petrovich, besh daqiqasi kam fan nomzodi Stuls hamda aspirant Filipp... Men qoʻllarimni musht qildim-da, yana chap tomonga qarab ucha ketdim. Chap qoʻlim va chap oyogʻim qisirlab ketdi. Men oxirgi kuchimni yigʻib katta tezlikda maydonchaga qoʻndim. Albatta, anchagina pishib qolgan boshim bilan... Boshim qisirladi. Tobora yumilib borayotgan koʻzlarim oʻngida tagʻin oʻsha doʻstlarim gavdalanishdi. Ular vahima aralash ustimda bosh egib oʻtirisharkan, soniya sayin sovib borayotgan qoʻllarim ostidagi bir shisha «Smirnov» arogʻini avaylab tortib olishdi. Axir, men xuddi oʻshani qutqarib qolgandim-da.

Muallif: Arkadiy Inin