Меванинг биринчи ҳосилини кўрганда

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
Кишилар биринчи мевани кўрсалар, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга олиб келишар эди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уни олиб,

اللهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِي ثَمَرِنَا وَبَارِكْ لَنَا فِي مَدِيْنَتِنَا وَبَارِكْ لَنَا فِي صَاعِنَا وَبَارِكْ لَنَا فِي مُدِّنَا

«Аллоҳумма борик лана фий самарина ва борик лана фий мадинатина ва борик лана фий соъина ва борик лана фий муддина», деб айтиб, сўнгра энг кичик болани чақириб, ўша мевани унга берар эдилар.
(Маъноси: «Аллоҳим, меваларимизга барака бер. Шаҳримизга барака бер. Соъ ва муд ўлчовларимизга барака ато қил».)

Имом Муслим ривоятлари.