Бирор нарсадан шумланганда

Урва ибн Омир ал-Жуҳаний розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан шумланиш ҳақида сўралганда, «Унинг тўғриси некбинликдир, мусулмонни шумланиш (орқага) қайтара олмайди. Агар шумланишдан бирор кариҳ нарсани кўрсанглар,

اللَّهُمَّ لاَ يَأْتِي بِالْحَسَنَاتِ إِلاَّ أَنْتَ وَلاَ يَذْهَبُ بِالسَّيِّئاتِ إِلاَّ أَنْتَ وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ

«Аллоҳумма ла я‘тий билҳасаноти илла анта вала язҳабу биссаййи‘оти илла анта вала ҳавла вала қуввата илла биллаҳи», деб айтинглар», дедилар.
(Маъноси: «Аллоҳим, яхшиликларни Сен олиб келасан. Ёмонликларни ҳам Сен кетказасан. Сендан бошқа бирор ўзгартирувчи ҳам, қувват ҳам йўқдир».)

Ибн Сунний ва бошқалар ривоятлари.