Арафотда турганда

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар:
«Дуоларнинг энг яхшиси арафа кунидагисидир. Мен ва мендан олдинги пайғамбарлар айтган нарсаларнинг энг яхшиси:

لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

«Ла илаҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу ла шарийка лаҳу лаҳул мулку ва лаҳул ҳамду ва ҳува ъала кулли шай`ин қодийр»дир».
Али розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам арафа куни ўша жойда:

اللهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ كَالَّذِي نَقُولُ وَخَيْرًا مِمَّا نَقُولُ؛ اللهُمَّ لَكَ صَلاَتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي وَإِلَيْكَ مَآلِي وَلَكَ رَبِّ تُرَاثِي؛ اللهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ القَبْرِ وَوَسْوَسَةِ الصَّدْرِ وَشَتَّاتِ الأَمْرِ؛ اللهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا تَجِيءُ بِهِ الرِّيحُ

«Аллоҳумма лакал ҳамду каллазий нақулу ва хойрон мимма нақулу, Аллоҳумма лака солати ва нусукий ва маҳйайа ва маматий ва илайка маалий ва лака робби туросий, Аллоҳумма инний аъузу бика мин ъазабил қобри ва васвасатис содри ва шаттотил амри, Аллоҳумма инний аъузу бика мин шарри ма тажий`у биҳиррийҳу», деб кўп айтар эдилар».
(Маъноси: Аллоҳим, айтган нарсаларимизда ва айтган нарсаларимизнинг яхшисида Сенга ҳамд бўлсин. Эй Раббим, намозим, ҳажим, ҳаёту мамотим Сен учундир. Оқибатим ва меросим ҳам Сенгадир. Эй Раббим, Сендан қабр азобидан, қалб васвасасидан ва ишлар ҳар турли бўлиб кетишидан паноҳ тилайман. Аллоҳим, Сендан номинг ила шамол олиб келадиган ёмонликдан ҳам паноҳ сўрайман.)

Имом Термизий ривоятлари.

Арафа куни ҳожилар Пайғамбаримиз айтган ушбу дуони кўп такрорлашади, орада талбия ва бошқа дуоларни ҳам айтишади, бунда ҳам ихтиёр қилинган дуо «Роббана атина фид дунйа ҳасанатан ва фил ахироти ҳасанатан ва қина ъазабан нар»дир.