YOZUVCHI (NAVISANDA) Doniyol (a.s.)ning aytishlaricha, tushida biror narsa yozganini va yozuvchi bo‘lganini ko‘rsa, biror kishining molini makru hiyla bilan o‘ziniki qilib olishiga va qilish mumkin bo‘lgan ishni qilishiga dalildir. Agar podshoh uchun biror narsa yozganini ko‘rsa, molu ne’matni ko‘p topishiga dalildir. Omiy odamlar uchun biror narsa yozganini ko‘rsa, odamlarni ko‘nglini makru hiyla bilan o‘ziga istib olishiga dalildir. Ibn Sirin (r.a.)ning aytishicha, tushida to‘satdan yozuvchi bo‘lib qolganini ko‘rsa, makru hiyla orqali odamlardan rizq topib yeyishiga dalildir. Birorta olim odam tushida yozuvchilik qilayotganini ko‘rsa, xayru manfaat topishiga dalildir. Tushida she’r, g‘azal va afsona yozayotganini ko‘rsa, dunyo ishiga mashg‘ul bo‘lishiga, oxirat ishini tashlab qo‘yishiga dalildir. Tushida Qur’on, tavhid va duolar yozayotganini ko‘rsa, xayru manfaat topishiga dalildir. Mag‘ribiy (r.a.)ning aytishicha, tushida xat yozganini va siyohi qondan ekanini ko‘rsa, sudxo‘rlik hujjatini yozishiga dalildir. Ismoil Ash’as (r.a.)ning aytishicha, bir dabir (kotib) tushida biror ulug‘ odamga xat yozganini ko‘rsa, agar yozuvchi solih bo‘lsa, din va diyonati zoye bo‘lishiga dalildir. Agar fosiq bo‘lsa, tavba qilishini bildiradi. Tushida qizil rangda yozganini ko‘rsa, aypgu ishratga dalildir. Agar sariq siyoh bilan yozsa, bemor bo‘lishiga dalildir. Yashil rangda yozsa, nomi o‘sha diyorda yaxshilik bilan yoyilishiga dalildir. Agar tilla yoki kumush bilan yozsa, podshoxdan xayru manfaat topishiga dalildir. Ja’far Sodiq (r.a.)ning aytishicha, tushda yozish to‘rt narsaga dalildir: xayru manfaatga; molu ne’matga; makru hiyla bilan biror narsa hosil qilishga va amaldan tushishga.
ЁЗУВЧИ (НАВИСАНДА) Дониёл (а.с.)нинг айтишларича, тушида бирор нарса ёзганини ва ёзувчи бўлганини кўрса, бирор кишининг молини макру ҳийла билан ўзиники қилиб олишига ва қилиш мумкин бўлган ишни қилишига далилдир. Агар подшоҳ учун бирор нарса ёзганини кўрса, молу неъматни кўп топишига далилдир. Омий одамлар учун бирор нарса ёзганини кўрса, одамларни кўнглини макру ҳийла билан ўзига истиб олишига далилдир. Ибн Сирин (р.а.)нинг айтишича, тушида тўсатдан ёзувчи бўлиб қолганини кўрса, макру ҳийла орқали одамлардан ризқ топиб ейишига далилдир. Бирорта олим одам тушида ёзувчилик қилаётганини кўрса, хайру манфаат топишига далилдир. Тушида шеър, ғазал ва афсона ёзаётганини кўрса, дунё ишига машғул бўлишига, охират ишини ташлаб қўйишига далилдир. Тушида Қуръон, тавҳид ва дуолар ёзаётганини кўрса, хайру манфаат топишига далилдир. Мағрибий (р.а.)нинг айтишича, тушида хат ёзганини ва сиёҳи қондан эканини кўрса, судхўрлик ҳужжатини ёзишига далилдир. Исмоил Ашъас (р.а.)нинг айтишича, бир дабир (котиб) тушида бирор улуғ одамга хат ёзганини кўрса, агар ёзувчи солиҳ бўлса, дин ва диёнати зое бўлишига далилдир. Агар фосиқ бўлса, тавба қилишини билдиради. Тушида қизил рангда ёзганини кўрса, айпгу ишратга далилдир. Агар сариқ сиёҳ билан ёзса, бемор бўлишига далилдир. Яшил рангда ёзса, номи ўша диёрда яхшилик билан ёйилишига далилдир. Агар тилла ёки кумуш билан ёзса, подшохдан хайру манфаат топишига далилдир. Жаъфар Содиқ (р.а.)нинг айтишича, тушда ёзиш тўрт нарсага далилдир: хайру манфаатга; молу неъматга; макру ҳийла билан бирор нарса ҳосил қилишга ва амалдан тушишга.
Tush.UZ - Tushlar tabiri