NOMLASH, ATASH (NOM GARDONIDAN) Ibn Sirin (r.a,)ning aytishicha, tushda nom qo‘yish va atashni ko‘rsa, agar uning nomi boshqa nomlardan yaxshiroq ekanini ko‘rsa, masalan, Muhammad, Ahmad, Sa’d, Sa’id, Solih va shunga o‘xshash bo‘lsa, xayriyat va sozlikka dalildir. Tushidagi laqab uning nomi va laqabidan battar yomon bo‘lsa, yomonlik va ziyonga dalildir. Ja’far Sodiq (r.a.)ning aytishicha, tushda yaxshi nom va yaxshi laqabni eshitish, masalan, Abu Xayr, Abul Fazl, Abu Sa’id, Abul Barakot va shunga o‘xshashlar bo‘lsa, xayriyat va ezgulikka dalildir. Buning aksini ko‘rsa, masalan, Abu Jahl, Abu Lahab, Utba, va shunga o‘xshashlar bo‘lsa, ularga Allohning la’nati bo‘lsinki, yomonlik va ziyonga dalildir, chunonchi, bu haqda kitobning boshida bayon qildik.
НОМЛАШ, АТАШ (НОМ ГАРДОНИДАН) Ибн Сирин (р.а,)нинг айтишича, тушда ном қўйиш ва аташни кўрса, агар унинг номи бошқа номлардан яхшироқ эканини кўрса, масалан, Муҳаммад, Аҳмад, Саъд, Саъид, Солиҳ ва шунга ўхшаш бўлса, хайрият ва созликка далилдир. Тушидаги лақаб унинг номи ва лақабидан баттар ёмон бўлса, ёмонлик ва зиёнга далилдир. Жаъфар Содиқ (р.а.)нинг айтишича, тушда яхши ном ва яхши лақабни эшитиш, масалан, Абу Хайр, Абул Фазл, Абу Саъид, Абул Баракот ва шунга ўхшашлар бўлса, хайрият ва эзгуликка далилдир. Бунинг аксини кўрса, масалан, Абу Жаҳл, Абу Лаҳаб, Утба, ва шунга ўхшашлар бўлса, уларга Аллоҳнинг лаънати бўлсинки, ёмонлик ва зиёнга далилдир, чунончи, бу ҳақда китобнинг бошида баён қилдик.