Qodiriyni koʻrganman-u (hikoya) [Asqad Muxtor]

Qodiriyni koʻrganman-u (hikoya) [Asqad Muxtor]

Men Abdulla Qodiriyni koʻrganmanu koʻrdim, deb aytolmayman. Bunga Hakim Nazir aybdor. Margʻilon bozorining beshik rastasi shinam choyxona boʻlar edi. Domlam Obidjon aka bilan bitta non, bir hovuch mayiz olib, endi choy chaqirgan edik, domla: — Ana, u yoqqa qara...—deb qoldilar shivirlab,— Abdulla Qodiriy oʻltiribdi. Men qaradim ikkita soddagina, doʻppili kishi shaxmat surishyapti. Shu oʻyinga juda berilgan paytim, gazetada chiqqan chigil masalalarni yechib, grosmeysterlarning oʻyinlarini tahlil qilardim. Haligilarning taxtasiga qarasam — juda qiziq vaziyat!... Alyoxin bi-lan Kapablankaning mashhur partiyasi-ku bu! — Narigisi yutadi — dedim. — Oʻshanisi Qodiriy-da,—dedi Obidjon aka. Mening fikri-zikrim taxtadagi vaziyatda edi,— shu vaziyatda buyuk Kapablanka taxtdan yiqilgan. Qodiriyni koʻrdimu koʻrdim, deb aytolmayman. Buning Hakim Nazirga nima dahli bor, dersiz? Haknm aka «Lenin uchquni»da ishlardilar. Shu gazetada chiqqan xabarlarim uchun qalam haqi oʻrniga (pul bolani buzadi, degan boʻlsalar kerak) u kishi menga shaxmat yuborganlar. Donalari jajji, yiltiroq, taxtasi sirlangan. Bunaqasini koʻrmagan edim, Qoʻltigʻimda olib yurib, shu oʻyinga ruju qoʻydim. Bolalik zkan-da... Bolalik ham qoldi. Shaxmat ham qoldi. Qodiriy esa umrim, kasbim, taqdirim... Bunday boʻlishini kim bilib oʻtiribdi deysiz! 1992

Muallif: Asqad Muxtor