Tush.UZ - Tushlar tabiriParijdagi muvaffaqiyati sabab 22 yoshli Ulug‘bek Rashitov ikki karra olimpiada chempioni bo‘lgan o‘zbekistonlik ilk taekvondochiga aylandi. U Kun.uz muxbiri bilan suhbatda ikki karra chempionlik mashaqqatlari, olimpiada vaqtidagi xavotirlari haqida gapirib berdi.
“Oyog‘im sindi deb o‘yladim”
– Bu safargi olimpiada men uchun ancha qiyin o‘tdi. Tokio olimpiadasida nisbatan yosh bo‘lganman va mas’uliyat degan narsani hozirdagichalik kuchli his qilmaganman. Parijga yo‘l olayotganimda olimpiada chempioni degan nomim bor edi, javobgarlik hissa bir necha karra yuqoriroq bo‘ldi.
Olimpiadadan bir oy avval Koreyada o‘tkazilgan musobaqalarda jangga tushib, chap oyog‘imdan jarohat oldim. 4 haftadan oshiq vaqt mobaynida shifokor huzurida davolandim va deyarli chap oyog‘imda mashq qila olmadim. Musobaqalarga yaqin qolganda esa “chap oyog‘imni ishlatmasdan qanday jang qilaman” degan xavotirlar boshlandi. Parijga yo‘l olish arafasida og‘riq biroz kamaydi.
Bu yilgi olimpiadada yarim finalda ispaniyalik raqibim Xaver Peres Polo bilan jangga chiqqanimda aynan o‘sha oyog‘im bilan zarba berdim, chunki bu raqib bilan, asosan, chap oyoqda jang qilish talab etilardi. Zarba yo‘llagan paytimda suyagim birdan qisirladi va oyog‘im sindi, deb o‘yladim. So‘ng murabbiyimga qaradim, ular menga “o‘rningdan tur, kurash” dedilar. O‘shanda orqamda ko‘plab qo‘llab-quvvatlovchilar borligini his qilib, “oyog‘im sinsa ham oxirigacha jang qilaman” dedim o‘zimga o‘zim.
Doktorlarga rahmat – jarohatimga muz qo‘yishdi, tezda davolab katta yordam berishdi. Finalda ham natijamiz yaxshi bo‘ldi. Taekvondo bo‘yicha 68 kg vaznda ikki karra olimpiada chempioni hozirgacha bo‘lmagan, biz shu natijaga erishdik! Shohsupaga chiqqanda ko‘z yoshlarimni yashirib tura olmadim – yig‘lab yubordim: harakatlarim o‘z samarasini berganidan quvonchim cheksiz edi. Hech bir sportchi buning qanday tuyg‘u ekanligini ifodalab bera olmasa kerak…
“Murabbiyim futboldan olib qolgan”
– Bolaligimda futbolga qiziqqanman, ayni shu sport turiga o‘tib ketmoqchi bo‘lganimda murabbiyim Pavel Xan tayekvondoda qobiliyatim va imkoniyatlarim yaxshiroq ekanligini ta’kidlab, olib qolgan. 6 yoshimdan buyon uning qo‘lida shug‘ullanaman. Pavel Xan har bir sportchi bilan alohida yondashib ishlaydi. Murabbiyim bilan erkin muloqot qilamiz, bir-birimizga do‘stdekmiz. U doimo to‘g‘ri maslahat bergan, gaplariga quloq tutib kam bo‘lmadim.
“Sport — mening hayotim”
– Hayotim, asosan, sportdan iborat. Ko‘pchilik olimpiadadan keyin biror biznes ochib, faoliyat yuritishimni maslahat bergan, lekin men o‘zimni ikkiga bo‘lib mehnat qila olmasdim. Sportchi kunni kun, tunni tun demasdan mashg‘ulotlar olib borishi zarur. Agar bir hafta shug‘ullanmasangiz, formadan chiqib ketishingiz aniq. Masalan, menda to‘y va boshqa tadbirlarga deyarli vaqt bo‘lmaydi. Ba’zan uyga bormasdan mehmonxonalarda qolib, mashg‘ulotlarga qatnashimga to‘g‘ri kelgan. Fokusingizni bir narsaga qaratmasangiz, yuqori natijalarga erishish qiyin. Sportchi g‘alaba uchun borini bag‘ishlashi kerak, nazarimda.
10 marta jahon chempioni bo‘lishdan ko‘ra, bir marta olimpiada chempionligini qo‘lga kiritishni afzal deb bilaman. Olimpiada 4 yilda bir o‘tkaziladi, uning darajasi jahon chempionatlarinikidan ancha yuqori.
Tokio olimpiadasidan so‘ng 2 ta jahon chempionatida yutqazdim. Janglarga yaxshi tayyorgarlik ko‘rgandim, menimcha, omad yetishmadi. Bundan tashqari, olimpiadadagi mas’uliyat jahon chempionatidagiga qaraganda kuchliroq, mag‘lub bo‘lmaslik uchun butun borligingizni bag‘ishlab janglarga kirishasiz. Sport aslida shu: bir kun yutasiz, bir kun yutqazasiz.
To‘liq intervyuni Kun.uz YouTube kanalida tomosha qilishingiz mumkin.
Diyoraxon Nabijonova suhbatlashdi
Operator: Mirvohid Mirrahimov
Montaj ustasi: Sherzod Egamberdiyev