Кун ҳадиси: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Аллоҳим! Албатта мен Сендан фақирликдан, етишмасликдан, хорликдан паноҳ сўрайман. Сендан зулм қилишимдан ва зулмга қолишимдан паноҳ сўрайман”, дер эдилар”.