Afandi yashaydigan qishloqda o'zidan boshqa savodli odam bo'lmagan ekan.
Bir kishi afandini yoniga kelib:
— Menga maktub yozib bersangiz, narigi qishloqda yashaydigan qarindoshimga yubormoqchi edim, - debdi.
Afandi:
— Ilojim yo'q. Oyoqlarim og'riyapti, - debdi.
— Xatni qo'l bilan yozasiz-ku, oyoqlaringizni nima aloqasi bor? – debdi haligi kishi hayron bo'lib.
— Meni xatimni o'qish uchun albatta o'zimni chaqirishlariga to'g'ri keladi. Men esa bora olmayman, - degan ekan afandi.