Kosem 46 bölüm (139 140 141 qismlari)
Saroyda motam gavharxonni otasini va akalarini yoniga dafn etishadi Murod qabr boshida turganda osem kelib gap boshlidi silar hali tug’ilmaganilarda silarni otanglar sulton ahmed hon ogr kasal bop qoldi sogayishiga umid yogiydi hamma uni oladi dedi lekin bir ayol kelib uni davolashini evaziga esa manga yaqin bogan sevimli insonlarimni olimiga guvoh bo’lishimni aytdi man rozi boldim ertasi kuni otang sogaydi biz kop yillar baxtli Hayot kechirdik keyin silar tug’ildinglar bu mani Hayotimda eng baxtli kunlarim edi avval silarni otanlar Hayotni tark etti keyin aken mehmet keyin usmon ulardan keyin man nabiralarim umar mustafo zaynablarni yoqottim endi esa gozal qizim gavharxon bu dunyoni tark etti har gal kimnidir yoqo aytganimda usha ayolni gapini esliman lekin bunda sani aybin kotta hammasi sani gazabin deb boldi bu g’azabin bir kun keb ozinga dushman boladi shuni bilki san ozin bilan kurash oboRanvirossam kosemni bu gaplaridan keyin Murodni esiga shayx ul islomni gapi tushadi siz mani ozizga dushman deb bilvosz lekin sizi dushmaniz bu aslida o’ziz sizi g’azabizdan faqatgina xalqmas balki o’z oilaz ham zarar ko’radi
oysha qiz tugadi sinan posho gulbahorga gavharxonni olganini aytadi gulbahor kosem yana farzand dog’ini koribtida deydi sinan posho bu hali hammasi emas deydi ibrohim gavharxonni olimida atikeni ayblaydi silohtorni oziniki qilish uchun qo’lindan keganini qildin endi yig’laganini foydasi yoq u sani sevmasligini bilib turib faqat ozini o’yladin atike bu gapdan tutaqib ketadi san nimaniyam bilardin man bilan bunaqa gaplashma opam o’zini ojizligini qurboni bo’ldi ibrohim
san qachon bunaqa qahri qattu bolib qoldin yo oldindan shunaqamidin man sezmaganman shekil deb chiqib ketadi silohtoram qattiq qayg’uradi gavharxon bilan otkazgan paytlarini eslab otiradi atike saroyda silohtorni kutib otiradi Murod oyshani oldiga bolalarini olib kiradi oysha xursand boladi Murod chaqaloqni qoliga oladi silohtor atike bilan gaplashgisi kemiydi atike opamni ollimida hamma mani ayblayapdi man judayam yolg’izman deydi silohtor siz hatto korgan narsasini kormadiz och olishi maqsad qiluvdiz bunga erishtiz man gavharxonni bunaqa ish qiladi deb oylamuvdim oylaganizdayam nima o’zgarardi sz manga erishishni xoxladiz endi xursandmisiz opamni shunchalik sevgan bosen nime akam bilan gaplashmadin nega uylanishdan bosh tortmadin qo’rqtinmi yo sadoqatin sevgindan kuchlimi togri hamma ayb manda shunchunam betga keldim oz jazoyimni olish uchun Murod azon etib qiziga ismixon kaya deb ism qoyadi oysha juda chiroyli ism tanlabsiz deydi Murod bollarga chiqishni buyuradi lolazorgayam chaqaloqni olib chiqib ketishini buyuradi ahmed bilan honzodaga oxshab uyam onasini kormiydi oysha yalinishga tushadi hukmdorim iltimos bu jazo menga olimdan ham ortiq mani bollarimdan ayirmen bu san bilan ohirgi ko’rishishimiz ortiq sani saroyimda ko’rishi hohlamiyman oyoqqa turishin bilan bettan ketasan amasiyaga eski saroyga Murod shu gaplarni aytib chiqib ketadi oysha kosemga yordam berin deb yalinadi kosem oldirmaganiga shukr qil deydi sanobar sinan poshoga malumotlarni yetkizib turadi farya Murod bilan silohtorni suhbatini eshtib qoladi Murod silohtorga oysha haqida nimadir deb silohtorga qog’oz beradi oysha ketishga tayyorgarlik korib narsalarini yigishtiradi narin uni ovutadi kun kelib saroyga qaytib kelasiz deydi farya silohtorni xonasiga yashirincha kirib oyshani olimi haqidigi buyruni oqiydi silohtor otasi bilan korishadi otasi unga abaza mehmed posho ustidan arz qiladi posho uni mol mulkini musodara qigan boladi silohtor shunga keb sizda betga deydi otasi unga tortib olingan mol mulk hujjatlari va aholini posho ustidan arznomalarini beradi silohtor mani korgani kebsiz deb oylamman dardiz mol mulkizi himoya qilishmidi deb ketadi farya oyshani xonasiga kiradi oysha unga qigan ishindan hursandmisan tomosha qigani keldinmi mana korip qoy sani deb hamma narsadan ayrildim Muroddan bollarimdan farya sani deb qancha odam jonidan ayrildi deydi
oysha bollarim endi san deb onasiz osadi deb faryani urmoqchi boladi farya uni qollini ushlab qoladi
oysha sani olldirmaganimdan afsusdaman qutuldim deb o’ylama vaqti keladi man qaytaman oshanda mandan tortvogan hamma narsanni qaytaRanvirolaman.
farya uni ustidan kuladi u kun hech qachon kelmiydi san bu saroyga qaytmisan chunki sulton Murod sanga olim farmonini yozgan istanbuldan chiqishin bilan sani oldirishadi oysha ishonmaydi farya ishonmasen silohtordan sora deydi silohtor abaza mehmed poshoga otasini arzini aytib unga hujjatlani korsatadi mehmed posho tan omiydi san kim bobsanki hisob soraysan mandan deydi silohtor unda hukmdor oldida javob berasan gap mani otam haqida emas bosniya xalqi haqida ketvotti deydi ikerakalasi urushib ketadi kosem kelib qoladi silohtor kosemga aholi arz yozgan mehmet posho poraxorlikda ayblanvoti deydi posho tan olmaydi kosem unda buni otasi sani qattan tanidi deb soraydi
mehmed posho man polshaga yurish qiganimda o’rnimga bir posho qogan bu uni ishi man qaytganimda uni jazolaganman sud bogandayam qozi mani oqlagan deydi kosem silohtorni gapini eshtgisi kemiy unga ketishini buyuradi oysha silohtorni oldiga keladi silohtor xonezga borin sulton xonim shu gap rostmi mani olimim haqidigi farmon bu gapi qattan oldiz
farya etti u oz kozi bilan koribdi demak san mani oldirasanmi yoq bunaqa buyruq omaganman unda nima mandan ko’zini opqochvossan nime manga achinib qaravossan bu haqiqat hukmdor bollarini onasini oldirishga buyruq bergan lolazor kelib oyshani xonasiga olib ketadi oysha ketishimdan oldin bollarimi kormoqchiman deydi lolazor hop deydi silohtor lolazorga oyshani bir daqiqayam yolg’iz qoldirmanlar deb buyuradi oysha zaharni olib suvga aralashtiradi bollari ahmed bilan xonzoda keganda hayrlashvoli deb lolazorni chiqazvoradi silohtor otasiga posho aybini tan omadi deydi otasi kosem sultonni vaqfiga kevotgan puli hammasi shu poradan keladi shunchunam u poshoni yonini ogan deydi oysha bollariga man silarni tashab ketmiman man silarni ozim bilan olib ketaman deb zahar ichiradi Murod kirganda ular allaqachon olgan boladi kosem kirganda Murod unga nima qib qoydiz deydi kosem daxshatga tushadi faryayam kirib ularni olganini koradi Murod saroydan chiqib otida boshi oqqan tarafga ketadi ottan yiqilib ot sudrab ketadi xalq orasida sulton Murod xotini bilan bollarini olimi haqida gap tarqaladi hammasida Murodni ayblashadi silohtor bilan huseyn hukmdorni qidirib yolga chiqishadi Murodni yoqolib qoganini kosem ham eshitadi farya oysha bilan bollarini olimida ozini ayblaydi madam unga taskin beradi bu haqda ubu kimga aytib qoymen deydi atike kelib akam saroyga qaytmadi silohtor uni qidirb ketti deydi faryayam qidirishvotgan joyga boradi kosem Murod qaytguncha ozim davlatni boshqarib turaman deydi sanobar saroydigi bir josus ogaga malumot aytvotganda lolazor korib qoladi sanobar man unga kerakli giyohlarni olib kelishi aytvotudim deydi kosem devon majlisini yig’ib hukmdor ovga ketgan qaytgunicha boshqaruvni manga tashab ketti deydi idris oga sinan poshoga Murod izsiz yoqolgan u hech qanaqa ovga ketmagan deydi sinan posho bu gapni gulbahor sultonga yetqazadi gulbahor unda buni xalq bilishi kere darhol ishga kirish deydi boyazid kelib qolib nima haqida gaplashvosilar deydi qosimni josusi boyazidni saroydan chiqib ketganini aytadi ibrohim nime uni ketidan kuzatvosan deydi qosim boyazidni ketidan kuzatib kalikani uyiga keladi gulbahor sulton boyazidga chiqa korma deb yalinadi boyazid agar hozr chiqmasam u sizi bettaligizni bilib qoladi deydi ular tortishguncha qosim ichkariga kirib gulbahorni koradi kalika uni boshiga uradi qosim hushidan ketadi xalq saroyga oqib keladi kosemga hukmdor olganini bekitvosiz deyishadi kosem xalq qarshisiga chiqib ularni tinchlantiradi Murod yurib yurib botqoqa botib qoladi koz oldida yana qora kiyimli otliq paydo boladi otliq niqobini yechganda Murod qarshisida ozini koradi keyin botqoqqa butunlay chokib ketadi