Latifalar

— Menga qara, og'ayni, marsliklarni o'ldirganlik uchun qamashadimi?
— Ha, lekin jinnixonaga!

Shifoxonada davolanib chiqayotib, bir kishi shifokorga minnatdorchilik bildirdi:
— Ming-ming rahmat sizga shifokor-jon! O'z minnatdorchiligimni qanday izhor qilishni ham bilolmay qoldim…
Unga javoban shifokor ma'noli iljaydi-da, dedi:
— Eh, azizam, bilasizmi, insoniyat pul degan qudratli narsani o'ylab topganidan beri minnatdorchilik izhor qilish yo'li osongina hal etilgan.

Afandining birov bir narsa so'rasa, o'sha zahoti bermay, ertasiga beradigan g'alati odati bor edi. Bir kun qo'shnisi:
— Bir oshlik tuz berib turing,— dedi.
— Tuz yo'q edi-ku,— deb qaytardi-da, ertasiga o'zi olib chiqib berdi.
— Ie, bor ekan-ku, nega kecha bera qolmay, bugun o'zingiz olib chiqdingiz?
— Beradigan narsamning qadri bilinsin, dedim-da.

Bir kuni tushida qo'shni xotinlar Afandini chiroyli, yosh qizga uylantirmoqchi bo'lishib turganlarida u uyg'onib ketib, xotinini turta boshladi:
— Xotin, xotin, tur, ish chatoq!
— Nima gap?— uyqusirab so'radi xotini.
— Qo'shnilar meni uylantirishmoqchi, ularni hayda!
— Tinch qo'ying, uyqumni buzmang?
— Bilib qo'y, men seni oldindan ogohlantirib qo'ymoqdaman. Haqiqatan ham ularning shunday niyati bo'lsa, keyin mendan o'pkalab yurma,— dedi Afandi.

— Ha, o'rtoq ko'zinga nima qildi?
— Xotinim pomidor bilan urdi.
— Pomidorga shunday ko'karib ketdimi?
— Pomidor bankani ichida edida.

Ishyoqmas, tekintamok, dangasa odamlar uchun 8 qoida:
1 — Yotadigan krovatingni o'zingni sevganingdek sev.
2 — Kimdir dam olayotganini ko'rsang, albatta, yordamga oshiq.
3 — Ish - mukaddas narsa, unga tega ko'rma!
4 — Qaysidir ishni ertaga qoldirish mumkin bo'lsa, uni aslo bugun bajarma!
5 — Ishlaganlar sog'lom bo'ladi, deyishadi, demak, bemorlarga ish qoldirish kerak, ular sog'ayishsin.
6 — To'satdan ishlaging kelib qolsa, shoshilma. Chuqur nafas ol, o'tib ketadi.
7 — Aslo unutma, ish baribir tugamaydi!!!
8 — Agar ko'p ishlash bilan millioner bo'lish mumkin bo'lganda edi, unda hamma ishchilar boyib ketgan bo'lar edi.

— Dada, siz qorong'ida ham yoza olasizmi?
— O'ylaymanki, yoza olaman.
— Unday bo'lsa, chiroqni o'chirib, kundaligimga qo'l qo'yib bering...

Afandi bozor aylanib yurib, bir zargarlik do'koni yonida tilla buyumlarni tomosha qilib, uzoq turib qoldi.
— Ha, birodar, buncha tikilib qoldingiz? — deb so'radi zargar.
— Mana bu oltin buyumlarga havasim kelib qoldi. Nazarimda, bu zargarlik do'koni bo'lsa kerak-a?
— Yo'g'-e, ko'zingiz ojizroqmi o'zi? — dedi zargar o'zicha hazillashgan bo'lib, — bu erda eshakning kallasi sotiladi-ku!
— Shunaqami? Menimcha, savdongiz juda o'ngidan kelayotganga o'xshaydi-ya?
— Qayoqdan bildingiz?
— Shunday katta do'konda faqat bittagina eshakning kallasidan boshqa narsa qolmabdi-ku!— dedi Afandi zargarning kallasiga ishora qilib...

Ikki vrach operasiya stolidagi bemor oldida suhbatlashishyapti:
— Davolaymizmi yoki yashayversinmi!?!?!?!!!!!

Bir kuni adabiy jurnal muharririga she'r qo'lyozmasi yuborildi. She'r «Men nechun tirikman?» deb atalarkan. She'rning o'zi esa juda uzun va zerikarli ekan. Muallifga juda qisqa javob jo'natildi: «Siz she'ringizni pochta
orqali yuborganingiz uchun tiriksiz. Agar uni idoramizga o'zingiz olib kelganingizda, shubhasiz, bu erdan tirik chiqmasdingiz»

<< < 519 520 521 522 523 524 525 > >>

Tavsiya qilamiz

Bosh sahifa