Latifalar

— Agar dekan aytgan gapini qaytib olmasa, — bir talaba ikkinchisiga arz qilyapti, — men universitetdan ketaman.
— Qiziq, u senga nima dedi?
— “Yo'qol universitetdan!”

Er bilan xotin kechasi uxlab yotishsa eshik taqillab qolibdi.
Xotin:
— Voy sho'rim erim keldi, - desa.
Eri:
— Qani, qani - deb derazadan qochib ketganmish.

Podsho Afandiga buyurdi:
— Mana bu otga minib, egardan tushmasdan hokimni aytib keling! Afandi otga minib, hokimning uyiga bordi, devordan qarasa, hokim mehmonlari bilan palov eb o'tiribdi. Afandi darhol otdan tushdi-yu, egarni otdan oldi, egarni minganicha hokimning hovlisiga kirdi. Hokim buni ko'rib: Bu qanaqasi?—deb so'radi.
— Podshoning amri shu,— dedi Afandi.
Afandi egardan tushmasdan turib, palovdan to'yib egach podshoning amrini hokimga aytdi. Hokim Afandidan koyidi:
— Shu gapingizni avval aytsangiz bo'lmasmidi, bu aqlni sizga kim o'rgatdi?
Afandi javob berdi:
— Osh o'rgatdi, begim, osh!

Darvozaga yozilgan ogohlantirish:
— Uyimda qutirgan vaxshiy it bor!
G'alamis qo'shni yozuvni davom ettirib:
— Bu it juda qarigan hatto tishlari ham yo'q!
Uy egasi:
— Tishi yo'q bo'lsa ham ehtiyot bo'linglar, etvosa so'rib o'ldiradi!

Podsho Afandini bir kuni ovga olib chiqdi. Bir manzilda Afandini masxaralash uchun otining pastki labini kesib qo'ydi. Afandi buni fahmlab qoldi-yu, borib podshoning otining dumini kesib qo'ydi.
Ovdan qaytishda podsho orkasiga qarab Afandiga dedi:
— Afandi, otingiz nega kulayotibdi?
Afandi darhol javob qaytardi:
— Taqsir, otingizning keti ochilib qolibdi, shunga kulyapti.

Bir odam sehrli chiroq topib olibdi ichidan jin chiqib tila tilagingni, - desa.
— Er bo'lish jonga tegdi ertalabdan kechgacha eshakday ishlaysan xotinim uyda mazza qilib o'tiradi mani ishlaganimni ko'rmiydi qadrimga etmiydi. Kel meni xotinimni o'rniga, xotinimni mani o'rnimga almashtirib qo'y bir qadrimga etsin, - debdi.
Jin:
— Xo'p, bo'ladi, - debdi.
Ertalab turib qarasa xotini bilan joyi almashib qolibdi. Xotini ishga ketibdi.
Akamiz esa ertalabdan hovli supuribdi, kir yuvibdi, bollarni bog'chaga oborib olib kelibdi. Ovqat qilibdi, uni ustiga xotini ishdan kelib akamizdan ayb topib urishibdi. Shu tarzda bir oy o'tibdi. Oxiri joniga tegib Jinga aytibdi:
— Jin, meni o'z xolimga qaytar. Xotinlarga ham oson emas ekan, - desa.
— Jin bu xali xolva, buni iloji yo'q endi, kech debdi,
Akamiz:
— Iee, nega iloji yo'q? Nega kech? - desa.
Jin akamizga qarab:
— Siz homiladorsiz, - dermish.

Kech tushyapti. Ona balkondan o'g'lini baqirib chaqiryapti:
— Teshavoy, sen uyga kirish haqida o'ylayapsanmi?
— O'ylayapman, oyijon.
— Xo'sh?
— Oyi, yana ozgina o'ylab olay...

Restorandan chiqayotganda nega ofisiant ayolning belidan quchoqlab oldingiz? Kap-katta, oilali odamga uyat emasmi?
— Qiziqmisan, xotin? Axir men uning ko'ylagiga qo'limni artdim halos.

— Toshmat, o'lishingga bir baxya qolibdi deb eshitdim?
— Ha, tasavvur qilgin-a, Eshmat, butun hayotim ko'z o'ngimdan birma-bir o'tdi... Shuning uchun qarzlarimni yigib chiqayapman, yana unutib yubormaslik uchun. O'n besh yil ilgari olgan 10 ming so'mni cho'zib qo'y-chi do'st!

Afandidan birov so'radi:
— Afandi, minora qanday quriladi? Afandi javob berdi:
— Eski quduqni to'ntarib minora yasaladi.

<< < 578 579 580 581 582 583 584 > >>
Tavsiya qilamiz
Яндекс.Метрика