Latifalar

Muovin boshliqqa debdi:
— Xo'jayin, kompaniyamiz yaxshigina pul tejash yo'lini o'ylab topdim!
Boshliq:
— Toshmat, ishdan bo'shashga qaror qildingmi?!

Bir cho'pon tuya hammomni orzu qilibdida, degan iborani eshitib hayron bo'lib yurar ekan.
Bir kuni ke bir borib ko'ray, deb hammomga boribdi, cho'milib maza qilgandan hammom degani zo'r joy ekan, kelasi yil yana kelamanooov, degan ekan.

Bir kishi o'rmonda adashib qolibdi va baqira boshlabdi. Bir payt elkasiga kimdir qo'lini qo'yibdi. Qarasa ayiq!
— Nimaga baqiryapsan, odam?
— Kimdir eshitadimi dedim.
— Mana, men eshitdim. Bundan senga foyda bo'ldimi?

Bir kuni tibbiyot kolleji domlasi o'quvchilarga savol beribdi:
O'ttiz sekundda ko'tariladigan narsa nima? Agar shu savolga kim to'g'ri javob bersa yillik, choraklik bahosini besh qo'yaman debdi.
Shunda bir qiz o'rnidan turib:
— Ie, domla uyalmiysizmi, deb xonadan chiqib ketibdi.
Ikkinchisi:
— Domla tayiniz qolmabdi, deb u ham chiqib ketibdi,
Uchinchi bir qiz o'rnidan turib:
— Domla buni javobi qon bosimi bo'lsa kerak debdi, domla balli to'g'ri javob berdiz bahoingiz besh.
Chiqib ketgan ikkala qizga aytib qo'ying, ular o'ylagan narsa emas, debdi.

Bugun ilonlar ko'rgazmasiga borgandim. Birinchi o'rin medalini olib keldim.

Bemor:
— Doktor, sog'ligim joyida emasga o'xshaydi! Endigina qirk yoshni qoraladim, lekin ko'zguga qarashga qo'rqaman! Tepakalman, ko'zlarimning osti osilib qolgan, yuzimni ajin bosgan, tishlarim to'kilib ketgan! Menga nima qilgan, a?
Doktor:
— Anig'ini aytolmayman... Balki hammasi siz o'ylaganchalikmasdir... Nima bo'lganda ham, ko'zingiz o'tkir ekan!

Boy va kambag'al suhbat quripti!
Boy:
— Meni 14ta mashinam, 3ta avtobusim, 2ta kafeyim bor. Sendachi, - debdi kambag'alga.
Kambag'al:
— Meni o'g'lim bor, o'g'limda esa qizing bor!

Kitob sotuvchi xaridorlardan biriga «Kulgili hikoyalar» kitobini uzatib:
— Shu kitobni oling, juda qiziq, kulaverib o'lasiz,— dedi.
— O'zingiz bu kitobni o'qiganmisiz?—so'radi xaridor.
Ularning gapiga quloq solib turgan Afandi kitob sotuvchiga ishora qilib:
— O'qigan bo'lsa tirik qolarmidi,— dedi.

Bir kuni yalmog'iz poezd yo'lida ketayotgan ekan. Poezd «signal» chalibdi. Shunda yalmog'iz:
— Aqli "normalniy" qizlar bolalar hushtak chalsa qaramaydi - deb, «dal'she» ketibdi.

Afandining anjiri pishgan edi, bir savatga terib Poshshoga olib bordi. Ammo qorovullar uni anjirini tortib olishdi-da, ichkariga olib kirib ketishdi. Afandi darvoza tagida qoldi. Shu vaqtda yasovullar besh-o'nta bandini haydab kelishayotgan edi, ularning biri yo'lda qochib ketdi, uning o'rniga Afandini ham bandilarga qo'shib qorovullarga topshirishdi.
Afandi qanchalik dodu faryod qilib yopishmasin, foyda bermadi, uni zindonga tashladilar.
Kunlar, oylar o'tsa ham Afandi hamon zindonda qoldi.
Bir kuni poshsho zindonga kirib Afandidan nima sababdan qamalganini so'ragan edi, u butun voqeani so'zlab berdi. Poshsho uni bo'shatishga buyurib, so'radi:
— Sening anjiring menga juda ma'qul bo'lgan edi, tila tilagingni?
— Anjir evaziga shuncha mukofot oldimki, buning ustiga yana biror narsa so'rashga ham uyalaman. Bir dona o'tkir bolta hadya qilsangiz, shuning o'zi bas.
— Boltani nima qilasan?
— Bog'imdagi anjirlarni bitta qo'ymay kesib tashlamoqchiman,— dedi u.

<< < 581 582 583 584 585 586 587 > >>

Tavsiya qilamiz

Bosh sahifa