Istanbullik kelin 205-210 qismlar. Yoz yo’qolib qoldimi?!
Adem Dilaraning boladan voz kechmaganini bilganida so’ng qo’rg’onda chaqaloq uchun xona tayyorlatadi. Keyin esa Dilaraning yoniga borib uni qo’rg’onga olib keladi va yoqgan yoqmaganini so’raydi. Dilara intiqom olish ilinjida yurgan odam birga yashab u bilan bola katta qilishni istamasligini aytib, yig’lab ketib qoladi. Keyinchalik Gunesh ham qorg’onga borganida chaqaloq xonasini ko’rib qoladi. Mana shu holat uni Adem bilan uzoqlashishiga sabab bo’ladi.
Faruk qizi Yozni aravachasiga solib savdo markaziga borganida u yerda Akifni uchuratib qoladi. Ikkalasi Fikret haqida suhbatlashishadi. Akifning aytishicha, Fikret ishga kirar kirmas u yerdagi shirkatning doimiy mijozlaridan birini hafa qilgan. So’ng Faruk Yozni Akifga qoldirib, hisob-kitob qilgani ketadi. Parishonhotir Akif esa Yozni aravachasi qolib boshqa bolani aravachasini olib boradi. Faruk Sureyyaning yoniga borib aravacha yopinchig’ini ochsa u yerda boshqa bola uhlab yotardi.
Esma honim Yoz yo’qolib qolganini eshitib, qattiq g’azablanadi. Fekret uni tinchlantirishga urinadi, biroq honim uni urushib beradi. Rafiqasining jazavaga tushib qolganini ko’rib, Garipbey Esmani tinchlantirishga urinadi. U Fikret bilan Ipekni Farukning Garipbeyning o’g’li bo’lishi mumkin, degan taxminlarga berilganini bilardi. Shu sababli ataylabdan ularning oldida «nabiramiz» deb gapiradi. Fikret esa bu gapni eshitib qattiq asabiylashadi. Negaki onasining unga turmushga chiqganini hazm qila olmayotgandi.
Akif xotinidan shubhalanayotgandi. Chunki u nnoma’lum raqam bilan sekin gaplashar, pana-panada yozishardi. Bir kuni u qayergadur chiqib ketib ketganida, ortidan kuzatib boradi. Ne ko’z bilan ko’rsinki, Senem Gunesh bilan qahvahonada gaplashib o’tirardi. Akif noo’rin shubhaga borgani uchun uzr so’raydi. So’ng Senem Guneshning asl ismi Azimaligini, bir paytlar tikuvchi va farrosh bo’lib ishlaganini gapirib beradi.
Gunesh Sedef ismli ayol bilan uchrashadi. Senem, Gunesh, Sedefni o’tmishdagi qora kunlar bog’lab turardi. Ikkisi qandaydur qotillik to’g’risida gaplashishardi. Demak, Ulfat amma, Sedef va Gunesh, ya’ni Azimaning orasida qandaydir mavhum sir bor. Akif va FIkret shu sirning tagiga yetishga harakat qilishayotgandi. Ular Azima degani Gunesh ekanligini bilib, buni hech kimga sezdirmaslikka kelishib olishadi.
Adem Nazifning yoniga chaqirib, «Sen Dilarani qayerga olib borib qo’yding, menga ayt manzilini» deb turib oladi. Noiloj qolgan Nazif Dilarani Usmonning uyiga olib borib qo’yganini aytadi. Adem Dilaraning u yerda yashayotganidan taajjubga tushadi. «Shuncha paytdan beri burnimning tagida yashayotgan ekan nega bilmabman a?» — deya hayron qoladi. Chunki shu paytgacha xotinini izlamagan joyi qolmagandi.
Ulfat amma «La Kostyum»ning o’ttiz yillifi munosabati bilan kecha tashkillashtiradi. Biroq uydan chiqayotib, zinada hushidan ketadi. Yaxshi hamki, bu paytda Sureyya uydan chiqayotgandi. Nurgul uni qon bosimini o’lchab ko’rib qon bosimi pasayib ketganini aniqlaydi. Bu paytda Esma honim ketidan Fikret ham kirib kelishadi. Ulfat amma ularning hammasini kechgi marosimga kelib qolishlarini aytganida, Fikret hammalari albatta borishlarini aytadi. «Shunday paytda yoningizda bo’lmasak, bu yerda yashayotganimizdan nima naf?»-deydi Ulfat ammaga. So’ng esa onasiga: «O’rningizda bo’lsam bu imkonni qo’ldan chiqarmagan bo’lardim», — deya piching qiladi.