Goʻzal orzular (hikoya) [Hakima al-Harbiy]

Goʻzal orzular (hikoya) [Hakima al-Harbiy]
Goʻzal orzular (hikoya) [Hakima al-Harbiy]
Uni qashshoqlik ezar, tushkunlik yanchar, orzu qushlari qurgʻoq yerga qulab, qayta-qayta halok boʻlar edi.
Chanqogʻini bosishga yomgʻir ham, oʻt-oʻlan oʻsadigan yer ham topa olmas edi.
Uning qalbi tong gʻunchasidan zavqlanib dukillab ura boshladi, gulgʻunchaning xushboʻy hidlari sari intildi, u qurgʻoq yerining gulgʻunchasi boʻlishni va umr boʻstonlari ichra gurkiragan orzularining chagʻalayiga aylanishni istadi.
Mudroq holatidan oʻziga kelgach, uning kulbasi qalb gʻunchasi orzularini sigʻdira olmasligini va hovlichasi uning gullarini joylashtiradigan darajada katta emasligini tushundi.
Bir kuni oqshomda uning oldiga bordi. Hali ham yaproqlari quyuq daraxt yonidagi uning xonasi balkoni ostida ikkovlari miriqib suhbatlashdi. Birgalikdagi hayotlari va bir-biridan goʻzal orzularining rejasini chizishdi.

Ertalab... u uygʻonib, yorqin tong va goʻzal kun umidi-la balkoni derazasini ochdi-yu, undan faqat balkoni ostida tarang osilib turgan arqonni, arqonning uchida esa sevgilisining boshini koʻrdi.
Tavsiya qilamiz
Яндекс.Метрика