Men mashhurman endi! (hajviya) [Muhammad Qodir]

Meni televizorda koʻrsatishdi. «Boʻsh kelma, ijodkor!» teletanlovida. Otning qashqasiday tanilib ketdim. Koʻchada odamlar bir-birlariga meni koʻrsatishib tirjayishadi, deng! Ishonasiz-mi, baribir xotinimga yoqmadim. Bolalarim hurmat koʻrsatishdi. Quchoq ochib peshvoz chiqishdi, yuzlarimdan choʻlp-choʻlp oʻpishdi.
— Oʻzimizning qiziqchi otamiz! — deyishardi tillaridan bol tomib. Ogʻizlari quloqqacha tortilgan.
— Xotinim esa... Nahotki televizorda chiqqanligimni koʻrmagan boʻlsa? Axir bu ish men uchun dahshat! Uning kulaverib koʻzlaridan yosh chiqishini orzu qilaman. Buning uddasidan chiqolmasam, men bu olamda nima qilib yuribman?! Yoʻq, haytovur televizorda chiqayotgan erini jijja tomosha qilganga oʻxshaydi. Negaki, menga labini burib koʻrsatdi:
— Shuyam tomosha boʻldi-yu? Masxaraboz!..
Shunisigayam shukur. Eh, sen shoshmay tur hali, koʻzlaringdan yosh chiqazvoraman!
— Ota, bizniyam bir kuldiring? — deb qoldi dabdurustdan kichkinam.
— Ha, ha, ota, «Yaponcha ism» degan askiyangizni aytib bering? — iltimos qildi kattam.
— Yoʻq, sizlarning talabingizga binoan, yap-yangisi bor! — dedim ilhomim joʻshib.
Axir bu xotinimga oʻzimning mashhurligimni tan oldirishda ayni muddao-ku? Boʻsh kelma, ijodkor!
— Vuy, yashasin, ayting! — dedi kattam qoʻlimga qahva toʻlgʻizilgan idishni tutqazarkan. Xanda aytishni boshlab yubordim. Ijro qilyapmanu koʻzim xotinda.
«Bir kuni doʻxtirga borib arz qildim, dedim obrazga kirib, — doʻxtir, qachon qahva ichsam bas, nuqul qulogʻim ogʻrigani-ogʻrigan. Davosi bormikin?
— Uning davosi juda oson, — dedi doʻxtir.
— Nahotki? Nima qilsam tuzaladi? — soʻradim.
— Qahvani ogʻzingizga olib borishdan avval idish ichidagi qoshiqni olib qoʻying, vassalom!».
Bolalarim miriqib kulishdi. Xotinim qosh chimirib qaradi:
— Otangiz toʻqib chiqardi.
— Toʻqimadim, boʻlgan voqea, — e’tiroz qildim.
— Toʻqidingiz!
— Yoqmadimi? Boshqa yangisidan bor...
U labini burdi:
— Yana toʻqiysiz-da, biram bachkanasiz-ey!..
Yomo-on alam qildi-da! Toʻxtab tur, hali koʻzlaringdan yosh oqizvoraman!..
«Yoʻlda ketayotsam, bir ogʻaynim uchrab qoldi, — deya yangi qiziqchilik hikoyamni boshladim.
— Ha, ja-a shoshib ketyapsan? Yoʻl boʻlsin? — soʻradim.
— Uyga shoshyapman, — deydi.
— Yoʻgʻ-e, uygayam shoshiladimi odam? — dedim. -Tinchlikmi?
— Xizmatkor ketib qolgan. Xotinim uyda yolgʻiz. Oʻzing-chi, oʻzing qayoqqa shoshyapsan? — deb soʻradi mendan.
— Men ham uyga, — dedim bamaylixotir, — xotin bola-chaqalarni olib onasinikiga ketuvdi. Xizmatkor qiz uyda yolgʻiz...».
Xotinim birdan koʻzlarini moshday ochib, menga tikilib qoldi. Sovuq uchqun chaqnadi. Momaqaldiroq guldirab, chaqmoq chaqish onlari yaqinlashayotganini sezgan bolalarim biri olib, biri qoʻyib sakrasha va chapak chala boshlashdi:
— Otam toʻqidi, otam toʻqidi!!! — derdi jon-jahdi bilan kichkinam.
— Ha, ha, toʻqidi!!! — derdi oʻlib-tirilib kattam.
Xotinim esa qoʻliga otashkurakmi, oʻqloqmi ilashtirib olish ilinjida paypaslanardi.
— Yoʻq, bu — boʻlgan voqea! — derdi lablari shivirlab. Mijjasidan esa koʻz yoshlari oqib tusha boshladi. Ana endi xotinim uchun ham hech unutilmas, mashhur kishiga aylandim.

Boʻsh kelma, ijodkor!..

№	Mualifning boshqa asaralari
1	Мен машҳурман энди! (ҳажвия) [Muhammad Qodir] 327

№	Eng ko'p o'qilganlar
1	Gʻazallar, ruboylar [Zahiriddin Muhammad Bobur] 62930
2	Yulduzlar mangu yonadi (qissa) [Togʻay Murod] 61045
3	Gʻazallar [Nodira] 40732
4	Guliston [Sa’diy] 37341
5	Sobiq (hikoya) [Said Ahmad] 25221
6	Hikmatga toʻla olam (gʻazal, ruboiy... [Sa’diy Sheroziy] 24060
7	Мусульманские имена (част... [Ibn Mirzakarim al-Karnaki] 23671
8	Yulduzli tunlar (I- qism) [Pirimqul Qodirov] 20233
9	Vatanni suymak [Abdulla Avloniy] 19107
10	Mehrobdan chayon (I- qism) [Abdulla Qodiriy] 14967