Мен машҳурман энди! (ҳажвия) [Muhammad Qodir]

Мени телевизорда кўрсатишди. «Бўш келма, ижодкор!» телетанловида. Отнинг қашқасидай танилиб кетдим. Кўчада одамлар бир-бирларига мени кўрсатишиб тиржайишади, денг! Ишонасиз-ми, барибир хотинимга ёқмадим. Болаларим ҳурмат кўрсатишди. Қучоқ очиб пешвоз чиқишди, юзларимдан чўлп-чўлп ўпишди.
— Ўзимизнинг қизиқчи отамиз! — дейишарди тилларидан бол томиб. Оғизлари қулоққача тортилган.
— Xотиним эса... Наҳотки телевизорда чиққанлигимни кўрмаган бўлса? Ахир бу иш мен учун даҳшат! Унинг кулавериб кўзларидан ёш чиқишини орзу қиламан. Бунинг уддасидан чиқолмасам, мен бу оламда нима қилиб юрибман?! Йўқ, ҳайтовур телевизорда чиқаётган эрини жижжа томоша қилганга ўхшайди. Негаки, менга лабини буриб кўрсатди:
— Шуям томоша бўлди-ю? Масхарабоз!..
Шунисигаям шукур. Эҳ, сен шошмай тур ҳали, кўзларингдан ёш чиқазвораман!
— Ота, бизниям бир кулдиринг? — деб қолди дабдурустдан кичкинам.
— Ҳа, ҳа, ота, «Японча исм» деган аскиянгизни айтиб беринг? — илтимос қилди каттам.
— Йўқ, сизларнинг талабингизга биноан, яп-янгиси бор! — дедим илҳомим жўшиб.
Ахир бу хотинимга ўзимнинг машҳурлигимни тан олдиришда айни муддао-ку? Бўш келма, ижодкор!
— Вуй, яшасин, айтинг! — деди каттам қўлимга қаҳва тўлғизилган идишни тутқазаркан. Xанда айтишни бошлаб юбордим. Ижро қиляпману кўзим хотинда.
«Бир куни дўхтирга бориб арз қилдим, дедим образга кириб, — дўхтир, қачон қаҳва ичсам бас, нуқул қулоғим оғригани-оғриган. Давоси бормикин?
— Унинг давоси жуда осон, — деди дўхтир.
— Наҳотки? Нима қилсам тузалади? — сўрадим.
— Қаҳвани оғзингизга олиб боришдан аввал идиш ичидаги қошиқни олиб қўйинг, вассалом!».
Болаларим мириқиб кулишди. Xотиним қош чимириб қаради:
— Отангиз тўқиб чиқарди.
— Тўқимадим, бўлган воқеа, — эътироз қилдим.
— Тўқидингиз!
— Ёқмадими? Бошқа янгисидан бор...
У лабини бурди:
— Яна тўқийсиз-да, бирам бачканасиз-ей!..
Ёмо-он алам қилди-да! Тўхтаб тур, ҳали кўзларингдан ёш оқизвораман!..
«Йўлда кетаёцам, бир оғайним учраб қолди, — дея янги қизиқчилик ҳикоямни бошладим.
— Ҳа, жа-а шошиб кетяпсан? Йўл бўлсин? — сўрадим.
— Уйга шошяпман, — дейди.
— Йўғ-е, уйгаям шошиладими одам? — дедим. -Тинчликми?
— Xизматкор кетиб қолган. Xотиним уйда ёлғиз. Ўзинг-чи, ўзинг қаёққа шошяпсан? — деб сўради мендан.
— Мен ҳам уйга, — дедим бамайлихотир, — хотин бола-чақаларни олиб онасиникига кетувди. Xизматкор қиз уйда ёлғиз...».
Хотиним бирдан кўзларини мошдай очиб, менга тикилиб қолди. Совуқ учқун чақнади. Момақалдироқ гулдираб, чақмоқ чақиш онлари яқинлашаётганини сезган болаларим бири олиб, бири қўйиб сакраша ва чапак чала бошлашди:
— Отам тўқиди, отам тўқиди!!! — дерди жон-жаҳди билан кичкинам.
— Ҳа, ҳа, тўқиди!!! — дерди ўлиб-тирилиб каттам.
Хотиним эса қўлига оташкуракми, ўқлоқми илаштириб олиш илинжида пайпасланарди.
— Йўқ, бу — бўлган воқеа! — дерди лаблари шивирлаб. Мижжасидан эса кўз ёшлари оқиб туша бошлади. Ана энди хотиним учун ҳам ҳеч унутилмас, машҳур кишига айландим.

Бўш келма, ижодкор!..

№	Mualifning boshqa asaralari
1	Men mashhurman endi! (hajviya) [Muhammad Qodir] 360

№	Eng ko'p o'qilganlar
1	Gʻazallar, ruboylar [Zahiriddin Muhammad Bobur] 62385
2	Yulduzlar mangu yonadi (qissa) [Togʻay Murod] 57604
3	Gʻazallar [Nodira] 40481
4	Guliston [Sa’diy] 36529
5	Hikmatga toʻla olam (gʻazal, ruboiy... [Sa’diy Sheroziy] 23274
6	Мусульманские имена (част... [Ibn Mirzakarim al-Karnaki] 23158
7	Sobiq (hikoya) [Said Ahmad] 21571
8	Yulduzli tunlar (I- qism) [Pirimqul Qodirov] 19505
9	Vatanni suymak [Abdulla Avloniy] 18632
10	Mehrobdan chayon (I- qism) [Abdulla Qodiriy] 14452