Latifalar

Afandi bozordan tog'ora olib kelayotgan edi, yo'lda birov duch kelib:
— Qani, taqsir, tog'orani menga bering, ko'tarishib ketay,— dedi-da, Afandining qo'lidan tog'orasini oldi.
Uyga etdilar. Afandi odamgarchilik yuzasidan u kishini mehmon qilib jo'natdi. Biroq bu kishi har kuni kelib, Afandi bilan so'rashib:
— Xo'sh, qalay, tog'ora omonmi?—deb so'raydigan bo'lib qoldi.
Har gal kelganida, Afandi uni holi-qudrat mehmon qilib jo'natardi. Bu holning uzluksiz davom etishidan Afandi juda zerikdi.
Kunlarning birida, u kishi yana kelib, eshik qoqqan edi, Afandi tog'orani ko'tarib chiqdi. U ham so'rashib bo'lgach:
— Ha, qalay, tog'ora omonmi?—deb so'ragan edi. Afandi tog'orani erga tashlab yubordi. U erga tushib sindi.
— Ha, tog'ora shu damgacha omon edi, hozir ko'z oldingizda jon berdi,— deb Afandi uyga kirib ketdi.

Biznesmendan qanday qilib millioner bo'lganini so'rashdi.
— Xotinim tufayli.
— Qanaqasiga?
— Qancha pul topganimda xotinim pul yo'qligidan nolishni to'xtatishini bilmoqchi edim...

Darvozadagi yozuv: "Eshik qo'ng'irog'i ishlamayapti. Itning g'ashiga teging, vovullashi bilan chiqamiz”.

Kunlarning birida katta boy ziyofat berdi. Shahar hokimi va boshqa amaldorlar qatorida Afandini ham taklif qildi.
Boy hokim uchun uyning to'ridan joy hozirlab, unga a'lo noz-ne'matlarni qo'yar, boshqa odamlarga oddiy ovqatlarni tortar edi. Afandi hokimning yoniga o'tirdi-da o'z kosasiga hokimnikini, almashtirib oldi. Buni ko'rgan boy toqatsizlanib qichqirdi:
— Afandi, u ovqatga tegmang, zarar qiladi!
— Bilaman,— javob berdi Afandi,— hokim hazratlari bu ovqatni eb shikastlanib qolmasinlar, hokim uchun men zararlanay deyapman.

Bir kuni podsho Afandining o'g'lini huzuriga chaqirdi. Bolaning qaddi-qomati, qoshi-ko'zi xuddi otasinikiga o'xshar edi. Uning aqlini ham otasinikiga o'xshash-o'xshamasligini sinash uchun bolaga bir tilla bergan edi, u pulni sira olmadi.
— Nega tillani olmaysan?
— Onamdan qo'rqaman, u begona odamdan pul olmagin degan.
— Yasha,— xursand bo'ldi podsho,— men onang aytgan begona odam emas, hukmdoring bo'laman, ola ber!
— Men podsho ekanligingizni bilaman, onam bunga baribir ishonmaydida.
— Nima uchun?—hayron bo'ldi podsho.
— Agar podsho pul bersa, bir tilla emas, kuproq berar edi, deydi-da.

Bola kutubxonaga kirib so'radi:
— Kechirasiz Nasaf chempionligi haqida kitob bormi?
Kutubxonachi javob qildi:
— Fantastik kitoblar 5-qatorda,
Bola so'radi:
— A Neftchi chempion bo'lgani haqidagi kitob bormi?
Kutubxonachi javob qildi:
— Tarixiy kitoblar 2-qatorda!

— Oyi, men ko'chani aylanib kelaman.
— Kim bilan? Qaerga borasan? Qachon kelasan?
— Dada, men ko'chani aylanib kelaman.
— Yaxshi.

— Doktor, xotiram chatoq bo'lib qoldi.
— Qachondan beri?
— Nima qachondan beri?
— Xotirangiz?
— Qanaqa xotira?

Bir ayolni eri olamdan o'tibdi.
Ayol qabr ustida yig'lab dardini to'kib solibdi:
— O'g'limizga shim, qizimizga ko'ylak, u kerak bu kerak, - debdi.
Kechasi tushiga eri kirib:
— Xotin man o'ldim, Dubayga ketganim yo'q, — debdi.

Ovchilar bir biriga maqtanishmoqda:
— Antarktidada bitta o'q bilan kitni o'ldirganman. O'shanda Shimoliy qutbda o'z qo'llarim bilan oq ayiqni bo'g'ib qo'ygandim.
— Sen qachondir o'lik dengiz xaqida eshitganmisan?
— Kim ham eshitmabdi
— Ha-a, o'sha dengizni men o'ldirganman.

<< < 512 513 514 515 516 517 518 > >>

Tavsiya qilamiz

Bosh sahifa