Latifalar

Er-xotin janjali: Xotin:
— Siz meni hamma qarindoshlarimni yomon ko'rasiz.
— Gaping noto'g'ri. Mana misol uchun, seni qaynonangni judayam yaxshi ko'raman.

— Azizam, men olamdan o'tsam, yig'lab o'tirmagin. Turmushga chiqgin...
— Bas qiling! Ovqat yoqmagan bo'lsa emay qo'yaqoling.

— Otaxon, yuz yoshdan oshibsiz. Buni siri nimada?
— Buni siri - umrimda hech kim bilan tortishmaganman, garov o'ynamaganman.
— Yo'g'eee, bo'lishi mumkinmas...
— To'ppa-to'g'ri, bo'lishi mumkinmas!

Qiz yigitiga:
— Jonim nimaga jimsiz? Biror narsa gapirib bering. Zerikib ketdim.
Yigit:
— Nimani gapiray? Qulog'ing kar bo'lsa seni. Hech narsani eshitmasang. Gapirganim bilan nima foyda?, - desa,
Qiz:
— Voy, keyinchi? Keyin nima bo'ldi?, - dermish.

Bir kuni afandi mardikor bozoriga borib qarasa, odamlar faqat kuchli, baquvvat yigitlarni ishga olayotgan ekan. Afandi nima qilishini bilmay, hiyla ishlatmoqchi bo'libdi. Hamma mardikorlarni yig'ib:
— Hammangizni hozir ishga olib ketishadi, hov anavi erga borib turinglar, mashina kelsa ketasizlar, - deb aldabdi.
Bir pasta mardikor bozor bo'shab qolgan ekan, zum o'tmay afandini bir odam kelib ishlashga olib ketgan ekan.

Qiz yigitiga qo'ng'iroq qilib:
— Tezroq keling, uyda hech kim yo'q, - debdi.
Yigit uyga kelsa, haqiqatdan ham uyda hech kim, mutlaqo hech kim yo'q ekan...

Imtihon savoliga javob topolmay o'tirgan talaba yoniga o'qituvchi kelib:
— Bu fandan biliming yomon ekani ko'rinib turibdi. Kel, senga boshqa savol beraman. Mana shu xonada nechta chiroq bor? - debdi.
Talaba savolga javob topa olmay o'tirganida, tepadagi chiroqlarni sanab chiqqan ekan. U darrov, - sakkizta, - debdi.
O'qituvchi esa:
— Topolmading. Meni portfelimdagi bilan to'qqizta. Imtihondan o'tolmading, - debdi.
Talaba ikkinchi martta imtihonga kirib, yana shu holatga tushibdi. Endi u professorni savoliga, - to'qqizta chiroq bor, - deb javob beribdi.
Professor:
— Topa olmading. Bugun meni portfelim bo'sh, - desa,
Talaba:
— Lekin meni sumkamda bor!, - degan ekan talaba.

— Chiroyli bir qiz bilan tanishmoqchi edim. Endi gap boshlashimni bilaman, o'zidan-o'zi baqira ketdi:
— "Yo'qol! Bu ayollar hojatxonasi!!!".

Dorixonada:
— Menga og'riq qoldiradigan dori bering.
— Qaering og'riyapti?
— Kechqurun kundaligimni adamga ko'rsatmoqchi edim.

Bir qishloqning yo'lida kattakon chuqur bor ekan. Shu yo'ldan o'tgan odamlar chuqurga tushib, jarohatlanisharkan.
Kunlarning birida uchta odam shu chuqurni yoniga kelib, tortishib qolishibdi:
— Bilasizlarmi? Shu chuqurni yoniga tez yordam mashinasini olib kelib qo'yish kerak. Shunda, yiqilgan odamga yordam ko'rsatish oson bo'ladi, - debdi birinchisi.
— E, yo'g'-e! Undan ko'ra, shu erga kasalxona qurish kerak. Yiqilgan odam darrov kasalxonaga boradi, - debdi ikkinchisi.
Shunda uchunchi odam o'ylanib turib:
— Obbo, ikkalangni ham aqling yo'q ekan. Yaxshisi, chuqurni ko'mib, biror yaqin kasalxona oldidan chuqur kavlatish kerak, - degan ekan.

<< < 633 634 635 636 637 638 639 > >>

Tavsiya qilamiz

Bosh sahifa