Latifalar

Avtobusda bir qari kampir sochlarini o'stirib olgan o'smir yigitga qarab:
— Qizim, mana shu pulni haydovchiga uzatib yuborgin.
— Men qiz bola emasman!
— Voy, maqtanishga topgan narsangni qara...

Go'sht bozorida sotuvchi yoniga xaridor kelib so'rabdi:
— Nimani go'shti? Nima bilan bilan boqilgan?
— Mol go'shti. Pokiza, halol go'sht, oling! Non, saryog', qaymoqlar bilan boqqanman.
Xaridor hujjatini ko'rsatib debdi:
— Men tekshiruvchiman. Oziq-ovqatni shu yo'l bilan isrof qilyapsizmi?...
Sotuvchi qo'rqqanidan, unga besh kilogramm bepul go'sht berib yuboribdi.
Birozdan so'ng boshqa xaridor kelibdi.
— Go'sht qanchadan?, - so'rabdi sotuvchiga qarab.
— O'ttiz mingdan. Mol go'shti. Chiqindilar, axlatdan topilgan emishlar bilan boqilgan.
Bu xaridor ham sanitariya tekshiruvidan ekanini aytib, jarimaga tortmoqchi bo'libdi. Sotuvchi unga ham talaygina go'sht berib, zo'rg'a qutulib qolibdi.
Uchinchi xaridor rasta yoniga kelib go'sht tanlay boshlabdi:
— Go'shting tozzami? Nimalar berib boqgansan?
Sotuvchi bu safar ham “tushib” qolishidan qo'rqib:
— Bilmayman nima eganini. Qo'liga pul berardim, ko'chaga chiqib ovqatlanib kelardi, - dermish.

Bir yigit daryo bo'yiga cho'milishga kelibdi. Qarasa, yon-atrofda hech kim yo'q. Yalong'och bo'lib cho'milmoqchi bo'libdi-da, kiyimlarini qirg'oqqa echib, suvga sho'ng'ibdi. Qaytib chiqib qarasa, qirg'oqda kiyimlarini oldida bir qiz o'tirganmish. Yigit nima qilishini bilmay, suv ichida suzib yuraveribdi-yuraveribdi. Muzlab qolay degan yigit oxiri daryo tubidan eski bir tog'orani topib chiqibdi. Tog'ora bilan o'zini biroz berkitib, pana qilibdi-yu, qizning yoniga boribdi:
— Yaxshi qiz nima o'qiyapsiz?
— Kitob!
— Qanday kitob ekan?
— Mantiq!
— Mantiq nima o'zi?
— Mantiqiy fikrlash to'g'risidagi fan mantiq deyiladi. Odamni nima haqida o'ylayotganini osongina topish mumkin.
— Unaqada ayting-chi, hozir men nimani uylayapman.
— Siz qo'lingizdagi manavi tog'orani tagi butun deb o'ylayapsiz, yaxshi yigit!

— Azizim, tushimda menga tilla uzuk sovg'a qilganmushsiz...
— Aytganlarimni qilib, yaxshi bo'lib yursang, yaqinda tilla bilakuzuk ham sovg'a qilaman, tushingda!

Bir yigit do'stiga:
— Qaerdasan? Qachon kelasan?
— Bo'ldi, mana etib keldim. Uyingni yonginasidaman...
— Yolg'onchi, sen uy telefoningda gaplashib turibsan-ku!

Kechasi xilvat ko'chada:
— Kechirasiz og'ayni, chekishdan topilmaydimi?, - debdi mast bir kishi o'tib ketayotgan yigitga.
— Men chekmayman. Uch kundan beri aytyapman, men sportchiman. Sigaret yo'q menda!
— Ie, tanimabman qarang! Boy bo'larkansiz...

Qari chol aerodromga kelib uchuvchiga:
— Iltimos, meni kampirim bilan samolyotingda uchirib kelgin.
— Buni iloji yo'q!
— Yo'q dema bolam. Shu yoshga kirib, hali biror marta-yam osmonda uchmaganmiz. Samolyotga chiqish orzuimiz bor!
Uchuvchi rozi bo'lib, chol va kampirni samolyotga chiqaribdi-da debdi:
— Faqat bitta shartim bor otaxon, agar baqirsangiz shu zahoti erga qaytamiz.
— Xo'p, baqirmayman, - debdi chol.
Samolyot havoga ko'tarilibdi. Uchuvchi bor mahoratini ko'rsatib, eng yuqori balandlikka chiqibdi. Tepaga , so'ng zudlik bilan pastga sho'ng'ibdi, bir tomonga qayrilib uchibdi. Samolyotni charxpalak singari aylantirib tashlasa ham, chol-kampir indamasmish.
Erga qo'ngach, uchuvchi cholga qarab:
— Ha otaxon, qo'rqmadingizmi? Rostini ayting, baqirib yuboray dedingizmi?, - desa, chol:
— To'g'risini aytganda, kampirim samolyotingdan tushib ketganda sal baqirib yuboray dedim bolam, - degan ekan.

Er xizmat safaridan qaytib kelib, kiyimlarini olish uchun shkafni ochsa, u erda begona bir kishi o'tirganmush.
— Nima qilyapsan bu erda?!, - desa
— Pokemon qidiryapman, - dermish.

Sud jarayoni. Sud'ya:
— Siz qaynonangizni bo'g'ib o'ldirganlikda ayblanasiz! O'zingizni oqlash uchun biror narsa deya olasizmi?
Aybdor:
— Bunaqa bo'ladi deb hecham o'ylamagandim! Qaynonamni burni qonayotgandi, qon to'xtasin deb tomog'idan birpas siqib turdim xolos!

— Azizim, negadir kechasi uxlab, orom ololmayapman!?
— Bu tabiiy hol. Yovuzlik o'zi hech qachon tinchimaydi.

<< < 645 646 647 648 649 650 651 > >>

Tavsiya qilamiz

Bosh sahifa