Latifalar

Bolakayning otasi so'radi:
— O'g'lim, bog'chada urishib turasizlarmi?
O'g'li:
— Ha, urishamiz!
— Kim yutadi?
— Bog'cha opamiz.

Feysbuk - aqlga o'xshaydi.
Hammada bor. Lekin kimlardir ishlatyapti, kimlardir yo'q...!
Yoki Telegrammga o'xshaydi. Ba'zan ishlamay qoladi.

Ikkita ahmoq bir odamni yoniga kelib savol berishibdi:
— Biz qanday qilib aqilli bo'la olamiz?
Haligi odam debdi:
— Hov anavi uyni ko'ryapsanmi? O'shani tomiga chiqib, sakrasangiz aqilli bo'lasizlar.
Birinchi ahmoq tomga chiqib pastga sakrasa, qumni ustiga tushibdi. Yoniga ikkinchisi yugurib kelib:
— Lat emadingmi? – desa, haligi sakragani:
— Qo'lingni ol, ahmoq! – dermish.

Bojalar suhbati:
— Boja, sizga bitta yaxshi, bitta yomon xabarim bor. Qaysi biridan boshlay?
— Yaxshisidan.
— Meni tabriklang! Qaynonamiz o'n kun biznikida turib, vanihoyat bugun ketyapti...
— Zo'r-ku! Yomoni-chi?
— Endi o'n kun sizlarnikida turib, keyin uyiga qaytmoqchi.

Bir kuni afandi uyi yonida yig'lab o'tirsa, qo'shnisi o'tib qolibdi.
— Ha afandi, nega yig'layapsiz? – debdi qo'shnisi.
— Nega yig'lamay?! Tomdan choponim tushib ketdi, - debdi afandi.
— Choponingiz tushib ketgan bo'lsa, siz nega buncha yig'laysiz? – so'rabdi hayron bo'lgan qo'shni.
— Yig'laymanda! Choponimning ichida o'zim ham bor edim... – degan ekan afandi.

Shaharga ish bilan kelgan xo'roz gril'da aylanib pishayotgan tovuqlarni ko'rib dedi:
“Qishloqda tuxum rejasi bajarilmayotgan paytda, senlar karusel' uchib yurganingga o'laymi..!”

Ertalab turib maktabga ketmoqchi edim, soatga qarasam maktab tugagan ekan.

Talaba bo'lgan ikki do'st uchrashib qolibdi.
— Sen qaysi institutga kirding?
— Tibbiyotga. Sen-chi?
— Veterinar bo'lishga o'qiyapman. Juda yaxshi bo'pti. Institutni tamomlagach, bir-birimizni davolay olarkanmiz.

Ofis farroshi erta tongdan ishga kelsa, hamma xodimlar kelib bo'lishgan ekan. Ular xonadagi jihozlarni joyini almashtirar, shkaf va stollarni u yoqdan, bu yoqqa surar ekanlar. Farrosh hayron bo'lib:
— Nima qilyapsizlar? – desa, xodimlar:
— Xolajon, biz doim shunaqa qilamiz. Firmamiz ishlari yurishmay qolsa buyum va jihozlarni joyini almashtiramiz. Shunda savdo ham yurishib ketadi, - deyishibdi.
Shunda farrosh:
— Eh... Men bu erda ancha yildan beri ishlayman. Boshliq savdo pasayib, ishlar yurishmay qolganidan xabar topgan zahoti mebellarni emas, xodimlarni almashtiradi, - dermish.

Bir kuni bemor vrach qabuliga boribdi. Bemor xonadan chiqib ketayotsa, vrach “Sizdan 20 ming” debdi.
Bemor cho'ntagidan telefonini chiqarib, kamerasini yoqibdi-da, — Nima dedingiz? – debdi.
Vrach:
— 20 mingga dori-darmonlar olasiz dedim, - dermish.

<< < 326 327 328 329 330 331 332 > >>

Tavsiya qilamiz

Bosh sahifa