Umr (hikoya) [Uchqun Nazarov]

Umr (hikoya) [Uchqun Nazarov]

Muxtor koʻp hunar bilan shugʻullandi. Baliqchilik qildi, gʻisht quydi, tunuka koqdi, elektr tuzatdi, maktabda badan tarbiyasidan dars berdi — xullas qoʻlidan kelmagan ish yoʻq. Hozir savat toʻqiydi. Oʻn yil avval Zumrad ismli qizni yaxshi koʻrib qoldi. Zumrad rayon kutubxonasida ishlar, chiroyli qiz edi. Muxtor kitob bahonasida kutubxonaga borar, Zumradni koʻrish uchun kitobni tez oʻqir, Zumrad bilan asarni muhokama qilar, mulohazalari Zumradga yoqardi. Biroq qiz Muxtorning kutubxonaga tez kirishini kutsa-da, odamlar mish-mishidan hayiqar, boshqa joyda uchrashishni ep koʻrmas edi. Muxtor Zumradga sovchi koʻyishni chamalaganida, Zumradning onasi dunyodan oʻtdi, sovchi yuborish noqulay koʻrindi, yili oʻtishini kutishga toʻgʻri keldi; yili oʻtgach, Muxtorning onasi oʻldi. Vaqtni yana surishdi. Shu orada Zumrad boshqa oilaga uzatilib ketdi. Onasining vafotidan keyin Muxtorning otasi ham koʻz yumdi, Muxtorning oʻzi tanho koldi. Shunda aka-ukasi yoʻqligidan oʻksindi. Qoʻshnilar tevarak-atrofdan qiz topishdi, lekin Muxtor Zumraddan boshqasiga uylanishga koʻnmadi. Bir necha yil oʻtdi. «Koʻkbuloq» qishlogʻidan ish chiqdi — yangi uyning tomiga tunuka qoqish kerak ekan. Muxtor rozi boʻldi, tomga chiqdi, tunuka qoqa boshladi. Uy egalari oldingi hovlida turishar edi. Tush paytida oʻsha hovlidan ovqat keldi, ovqatni Zumrad olib kelgan edi. Muxtorning koʻzi tindi, tomdan quladi. Zumrad chinqirib yubordi. Muxtorning boʻydoq oʻtishini, hamon sevishini Zumrad bilar, yoshlik tuygʻusi deb oʻylar edi; choʻntagidan sochilgan qogʻozlar orasidan Zumradning rasmi chiqqach, sarosimaga tushdi. Foto-suvratni eriga koʻrsatmadi. Muxtorning oʻligini oʻz hovlisidan koʻtarishdi. Hovlida xivichdan toʻqilgan toʻrt gʻildirakli foytun turar, uning yoniga novdadan «Zumrad», deb yozilgan edi. Zumradning eri Fozil novdadan terilgan ismga ajablandi, tasodif deb oʻyladi.

Muallif: Uchqun Nazarov