Latifalar

Er-xotin ajrashish uchun sud zaliga kelishdi.
Xotin:
— Janob sud'ya, erim oshxonadagi barcha idish-tovoqlarni sotib, pulini “ichib” yuboribdi. Bu er bilan ortiq yashay olmayman!
Er:
— Men ham bunaqa xotin bilan yashay olmayman! Oshxonadagi idishlar yo'qligini uch haftadan keyin bildi-ya!?

Ikkita yigit shiftdagi chiroqqa lampochka o'rnatmoqchi bo'lishibdi. Qo'li etmagach, biri ikkinchisini elkasiga chiqibdi. Ancha vaqtdan keyin pastda ko'tarib turgan yigit elkasidagi do'stiga:
— O'rnatib bo'ldimi? – desa,
— Sen aylanmasang, qanday qilib o'rnataman? – dermish.

Bir kuni ruhiy kasalliklar shifoxonasiga kelgan komissiya u erdagi kamchiliklarni ko'rib, “Bu er huddi jinnixonani o'zi!” degan ekan.

Talaba burga ustida tajriba o'tkazmoqda. Uni stol ustiga yotqizib qo'yib, buyuribdi.
— Sakra!
Burga sakrabdi. Talaba uni tag'in tutib, bir oyog'ini uzib olibdi. So'ng stolda qo'ydi-da, buyuribdi:
— Sakra!
Burga bu safar ham sakrabdi. Talaba uni yana tutdida, qolgan oyog'ini ham uzib olibdi.
— Sakra!
Burga qimirlamay turaveribdi. Shunda talaba daftariga yoza boshlabdi: “Tajribalar shuni ko'rsatdiki, burganing eshitish organlari panjasida bo'lar ekan. Agar oyoqlaridan judo etsangiz, u qip qizil karga aylanadi-qoladi.

Shahardagi butik-do'konlarning sukunati ichidan ba'zida shunday so'zlar yangrab qoladi:
“Voy, dahshat-ku!”, “Bunisi undanam qimmatroq ekan”, “Tilladanmi!?”

O'qituvchi:
— Anvar, to'g'risini ayt! Uyga vazifalarni kim qilib berdi?
— To'g'risini aytdim, ustoz! Men uxlab qolgandim. Anig'ini bilmayman...

Jahongir maktabdan kelib, adasiga debdi:
— Ada, bugun 5 oldim! Ertaga pul berasizmi?
Adasi o'g'liga qarab turib:
— Qachon maktabdan 777 olib kelsang, so'ragan pulingni beraman. Boshingga shapkayam olib beraman, - dermish.

Bir kuni ikkita jinni hovuz bo'yida o'tirgan ekan.
Birinchi ahmoq qoshiqda shakar olib, hovuzga solibdi-da, suvdan olib ichib ko'rib:
— Ey, shirasi chiqmabdi, - desa, ikkinchi jinni:
— Aralashtirmading-ku! – degan ekan.

Afandi yashaydigan qishloqda o'zidan boshqa savodli odam bo'lmagan ekan.
Bir kishi afandini yoniga kelib:
— Menga maktub yozib bersangiz, narigi qishloqda yashaydigan qarindoshimga yubormoqchi edim, - debdi.
Afandi:
— Ilojim yo'q. Oyoqlarim og'riyapti, - debdi.
— Xatni qo'l bilan yozasiz-ku, oyoqlaringizni nima aloqasi bor? – debdi haligi kishi hayron bo'lib.
— Meni xatimni o'qish uchun albatta o'zimni chaqirishlariga to'g'ri keladi. Men esa bora olmayman, - degan ekan afandi.

— O'g'lim, nega eng past baholar nuqul senga nasib qilaveradi?
— Yaxshi baholarni muallimamiz chetga eksport qilayotgan bo'lsa kerak.

<< < 316 317 318 319 320 321 322 > >>

Tavsiya qilamiz

Bosh sahifa