Olam tortilish qonuni (hikoya) [Shukur Xolmirzayev]

Olam tortilish qonuni (hikoya) [Shukur Xolmirzayev]
Olam tortilish qonuni (hikoya) [Shukur Xolmirzayev]
Husan akani mahallada katta-kichik hurmat qilar, zero, uning oʻzi ham goho xasdan past, tuproqdan xokisor boʻlib ketardi. Yoʻlda kim uchrasa salom berar, lekin oʻsha odam alik oladimi, yoʻqmi, bu bilan ishi boʻlmas, oʻz vazifasini astoydil ado etgandek, yoʻliga keta berardi. Oilada ham shunday edi. Olti qizining eng kichkinasi bilan ham sizlashib gaplashar, ammo ular oʻzini nechogʻlik hurmat qiladi, bu bilan ham ishi boʻlmas edi. U goʻyo odamlarni hurmat qilish, lekin ulardan buning evaziga bir nima talab etmaslik uchun tugʻilgandek edi.
Bunday odamlarni har qancha maqtasa kamlik qiladi. Biroq u kishining yana bir jihati bor ediki, uni kuzatgan odam ba’zan gʻashlanardi ham. Masalan, oʻzidan amalda sal balandroq kishiga yoʻliqsa titrab-qaqshab turar, goʻyo u odam Husan akaning qismatini shu damdayoq hal etib qoʻyadigandek tuyulardi. Lekin undan ham oʻziga biron bir iltifot kutmas edi.
Hovlida tok kesib yurar edim, Husan aka ochiq darvozani ehtiyotkorlik bilan taqillatib kirdi. Ming yillik qadrdonini daf’atan topgandek shodiyonalik bilan koʻrishib:
— Sizni muborakbod etgali keldim, — dedi.
— E, — dedim men. — Nima bilan?
— Jiyanli boʻldingiz, ogʻajon!
— Q-qanaqa jiyanli?
— Shu... men oʻgʻil koʻrdim. Bilasiz-ku... Shunga xursand boʻlganimdan... kelar hafta tugʻruqxonadan chiqadi yangangiz... Shunga chillasi chiqmasayam mayli, bir ziyofat qilmoqchi edik. Shunga aytib keldim. Yoʻq demaysiz endi. Bilaman, ishli odamsiz. Komandirovkangiz koʻp. Shunga... Iltimos-da. Xoʻpmi? Yoʻq demang.
Husan akaning mana shunday suyilib, hatto chuchmal boʻlib ketishi menga yoqmasdi. Shunchalar qatorlatib gapirib tashladiki, uni tabriklashni ham esdan chiqarib qoʻydim.
— Shu deng... nozik doʻstlardan ham aytganmiz. Ular albatta kelishadi. Shunga...
— Xoʻp, xoʻp. Bir ogʻiz soʻzingiz, Husan aka.
— Qulluq, qulluq. Boshim osmonga yetdi, jon uka. Yanagi shanba. Soat oltilarda. Soat oltilarda. Ishdan chiqadigan paytingizga toʻgʻri boʻldi.
— Tushundim.
— Xoʻp, menga javob.
— Oʻtirsangiz...
— Rahmat. Minnatdorman.
Husan aka ketdi. Men, darvozani yopib, ichkariga kirdim. Negadir xit edim. «Odam ham shuncha suyilib, xokisor boʻlib ketar ekanmi? Nega shunaqa ekan-a!» Borib, yana tok kesa boshladim. Xayolim tagʻin u kishida. Oʻzi shahardan chetda, bobosidan qolgan yerda yoz oylari dehqonchilik qiladi. Vaqtida agronomlik kursini ham bitirgan, bir necha muddat oʻz kasbi boʻyicha ishlagan ham. Keyin nima ham boʻlib, feldsherlik oʻqishiga kirgan.
Oʻsha yillarda u kishi bilna tanishgan edim. Oʻpkam qattiq shamollab kasalxonaga tushdim. Nafas olishim ogʻir edi. Xayriyat, oʻsha kuni Husan aka navbatchi ekan. Yonimdan jilmadi. Lekin meni sal bopladi ham. Nafas olishim ogʻirlashgan sari ukol qila berdi. Nima balo, oʻzim qoʻpol boʻlsam ham, terim yupqa ekanmi, ukol aks ta’sir qilib, badanimga qizilcha toshib ketdi. Bir hafta qashib, boʻlganimcha boʻldim. Lekin Husan akaga bari bir rahmat aytdim. Nima dey? Shunday qilib, tanishib qolgan edik. Uyiga ham boradigan boʻldim. Domino oʻnaymiz. U kishi goho agronomlik qilgan paytlaridan gapirib qolar, ayniqsa, qovun urugʻlarining asl navlari yoʻqolib ketganidan shikoyat qilar, kolxozda ishlab yurgan chogʻlarida nuqul «amiri» navidan ekdirgani, lekin tarozi bosmasligi, brigadaning qovun planini sira bajarmaganidan, oxiri, tanqid eshita-eshita ishdan ketganini soʻzlar edi.
Fahmimcha, bu kishining ichida birovga aytmaydigan gap ham bor edi. Dilida orzulari koʻp boʻlgan. Shubhasiz, bu odam kattakon bir rahbar, arbob boʻlishni orzu qilgan... Lekin buning uchun nima qilish kerakligiga aqli yetmagan. Arboblik zinasidan koʻtarilmoq uchun zarur boʻlgan ichki qobiliyat yetishmagan unga. Oqibat, u kishi oʻzidan sal amali katta odamlarga sirli bir nimaga qaraganday qaraydigan boʻlgan va bu narsa qon-qoniga singib kelgan. Endi u kishi nuqul oʻshandoq odamlar davrasida boʻlishni istar, davrasiga kira olmasa, oʻzi ularni biron-bir bahonada chaqi-rib, oʻtirishni istar edi. Mana, hali meni ziyofatga aytib ketdi. Men aminman, ziyofatda oddiy, oʻzi qatori (oʻzi oʻta hurmat qiladigan) odamlarga nisbatan, oʻzidan «yuqori» odamlar koʻp boʻladi.
Haqiqatan ham shunday boʻldi. Shanba kuni borsam, darvoza ogʻzi turli markali, turfa mashinalarga toʻlib ketgan. Hovlida bamisoli toʻy boʻlyapti. Kirdim. Ziyofat koʻngilxushlik bilan oʻtdi. El qatori chikdim. Uyga kelib, xotinimga gapirib berdim.
— Qiziq odam, — dedi ayolim. — Yana kimlar bor edi?
— Faqat sen yoʻq eding... Uchta sovxoz direktori, beshta brigadir. Ikkita boʻlim boshligʻi. Oltita vrach... Mahalla oqsoqoli, magazin direktori...
— Yana?
— E, qoʻyaber. Oʻziyam boʻlganicha boʻldi deyman. Endi bir oy nonga ham pulni hisoblab sarflaydigan boʻddi!
— Oʻziga ziyon.
— Men ham shuni aytyapman-da.
Oradan ancha vaqt oʻtdi. Husan aka bunaqa ziyofatlaridan keyin xiyla vaqt koʻrinmay ketardi. Koʻrinmay ketdi. Men ham ish deb, komandirovka deb shaharma-shahar yurdim.
Yil deganingiz ham hash-pash deguncha oʻtadigan boʻlib qolgan. Tugʻilgan jiyanimiz Sodiqbekning bir yoshga toʻlgani ma’lum boʻldi. Husan aka erta kuz kunlarining birida uyga kelib, meni ziyofatga taklif etdi:
— Iltimos endi... yoʻq demasangiz... Nozik mehmonlar kelishadi, albatta. Yoʻq demaysiz, jon inim... Ishondim... Shanba kuni. Soat oltida... Naq ishdan chiqib kelasiz... Kutaman-a?
Men odatdagidek koʻngil gʻashlik bilan gapni qisqa qildim. Borishga soʻz berdim. Lekin daf’atan bora olmadim. Qoʻqonda edim. Oʻsha kuni shaharga yetib kela olmadim. Ertasi Husan aka erinmay uyga keldi.
— Uka, sizdan umidimiz bul emas edi-ku, jon uka? Rosa kutdik-da, ogʻajon... Koʻchaga chiqib qarayman deng. Qani koʻrinsangiz... Barcha mehmonlar kelishdi... Sovxoz direktorlari... Vrachlar... Brigadir, boʻlim mudirlari... faqat siz yoʻqsiz-da... Shunday boʻlmapti-da... Oʻzingizning jiyaningiz... Tugʻilgan kuni...
Men Sodiqbekning tugʻilgan kunlari hali koʻp boʻlishi, Husan akam qoʻli ochiq, mehmondoʻst ekanini aytib, oʻshandoq ziyofatlarga jon deb borishga soʻz berdim.
Falokat oyoq ostida deydilar. Kelasi yil ham oʻshandoq tugʻilgan kuniga bora olmay qoldim. Husan aka tagʻin ertasi kelib, koʻp ranjib gapirdilar. Bu gal u kishiga juda rahmim kelib: «Shu dahmazalar juda shartmi!» degim keldi. Lekin nachora. U kishi shunaqa odam. Bir hisobda bunaqa odatning nima yomon tomoni bor? U kishi bundan zavq oladi. Tamom.
Bu gal ham Husan aka ketgach, men u kishi toʻgʻrisida xayol surib qoldim. «Har qalay omadsiz odam deb boʻlmaydi... Yo omadsizmi? — deb oʻyladim. — Qiziq-da... Boʻlmasam, ularni chaqirib, bor budini sarf qilib nima topadi? Bu odamni xushomadgoʻy deb ham boʻlmaydi... Siniq, orzumand odam... Uning dilidagini bilib boʻlsaydi?!»
Dunyoda nima koʻp, oʻlim koʻp. Ajal degan yoshu qarini saralab oʻtirmas ekan. Sodiqbek qattiq shamollab qolibdi. Kasalxonaga olib boribdilar. Husan aka uning boshidan jilmabdi. Rosa ukol qipti. Yaxshi soʻzlar bilan ovutmoqchi boʻlibdi. Lekin foydasiz.
— Shunaqa boʻp qoldi, inim, — dedi u kishi oqshom mahali, endi Termizdan kelib oʻtirgan edim. — Ha, uka, ollo koʻp koʻrdi Sodiqbekni... Qarang-a... Nachora, umri qisqa ekan. Bir koʻrsatib, diydoriga toʻydirmayoq oldi-qoʻydi... Quruq jasadim yuribdi, ogʻa...
Men dong qotib turardim. Husan aka haqiqatan ham choʻkib qolgan. Titraydi, qaltiraydi. Rangida rang yoʻq. Boyoqish! Shunda bildimki, bu ota haqiqatan ham Sodiqbekni tilab olgan ekan! Axir, olti qiz koʻrgandan keyin oʻgʻil topgan edi-ya! Nomard falak.
U kishining koʻnglini koʻtarmoqchi boʻldim:
— Sodiqbekning umrini boshqa farzandlaringizga ulashib bergan boʻlsin, Husan aka... Hali yana farzand koʻrasiz, ishona bering. Rasmi, oʻzi shunday boʻladi. Meniyam bir qarindoshim ketma-ket sakkiz qiz koʻrgandan keyin yana ketma-ket toʻrt oʻgʻilli boʻlgan edi.
U kishi jimgina, yumshoq, doʻmpaygan qorni ustiga baquvvat, semiz qoʻllarini qoʻyib, munis turar edi.
Birdan miyamga bir nima urdi: «Nega turibdilar? Biron narsa kerakmikan? Qanday aytsam boʻladi?»
— Xoʻsh, Husan aka, uyga kiraylik.
— Yoʻq, yoʻq. Ertaga ertalab chiqaramiz Sodiqbekni. Shunga sizni aytgali kelib edim.
— Obbo, — deb yubordim. — Shunga ham aytadimi? Oyogʻim bor, oʻzim boraman-da. Quloq bor, eshitdik... Yaxshi emas, Husan aka. Uyga boring. Bu yurish sizga yarashmaydi.
— Boring, — dedi u kishi darvozadan chiqar ekan. — Shunga... doʻst-yoronlar keladi... Nozik mehmonlar... Shunga bir kecha saklab turmoqchi boʻldik...
Yuragim siqilib ketdi. Negadir bu odam shu topda koʻzimga... koʻrinib ketdi. Tezgina izimga burildim.
Buyam oz ekan. Ertalab soat beshlarmidi, toʻrt yarimlarmidi, telefon jiringlab qoldi. Rahbarimiz. «Soat oltiga yaqin samolyot keladi! Mehmonlar bor. Siz kutib olishingiz kerak. Agar bu yerda qolishni istashmasa, toʻgʻri Xorazmga uchasiz!» Obbo, buyogʻi qandoq boʻldi endi?
Uyqu qochdi. Tosh yogʻsayam saharlab Husan akanikiga oʻtaman, deb oʻyladim. Lekin yigirma minut oʻtar-oʻtmas, koʻchada «Volga» signal berdi. Chiqsam, oʻzimizning shofer.
— Ha?
— Keldim, — dedi u. — Xoʻjayin aytdilarki, soat oltiga qolmay kelishi ham mumkin ekan.
— E, shu ishniyam...
Soatga qarasam, oʻn minuti kam olti. Kiyim-boshga ham qaramay mashinaga oʻtirdim. Samolyotlar ba’zan qandoq kelishi oʻzingizga ma’lum. Olti yarim, yetti yarim boʻldi. Sakkizdan oshganda keldi. Mehmonlar toʻrt kishi edi. Yuklarini olish uchun ham yarim soat ovora boʻldim. Mehmonxonaga olib kelganimizda, soat toʻqqiz edi.
Toʻqqiz! Toʻqqizgacha murdani saqlab oʻtiradimi! Aslida kecha koʻmilishi kerak edi!
— Xoʻsh, tamaddi qilamizmi? — deb soʻradim mehmonlardan.
— Ha, choy ichsak boʻladi, — dedi kattasi. — Keyin toʻgʻri Xorazmga. Vaqt oʻtmasin, doʻstim!
Soat oʻn birlarga yaqin ularni olib vokzalga chikdim. Endi orqaga qaytgim kelmadi. Tuzuk kiyinmagan boʻlsam-da, uyga bir telefon qildim-u, mehmonlar bilan «Samarqand — Urganch» poezdiga oʻtirdim. Ketdim.
Toʻrt kun deganda qaytib keldim. Hamon kayfiyatim yaxshi emas edi.
— Xotin, setkani ol. Men Husan akaning uyiga chiqib kelay.
— Shunaqa qiling, — dedi ayolim. — Oʻzlari ikki marta chikdilar. Ishonmaysizmi?!
— Nima deb?
— Qaydan bilay.
Uchrashuvni qarang!
Endi koʻchaga chiqib edim, mungʻayibgina kelayotgan Husan akani koʻrdim.
— E, — dedi Husan aka. — Him...
— Uzr, shu... — deb chaynaldim. — Ish degani... Yaqinda boʻshamoqchiman...
Husan aka mungʻayib bosh irgʻatdi. Soʻng oʻzicha mingʻillab gapira ketdi:
— Koʻp kutdik. Koʻchaga chiqib qaradim... Yoʻqsiz... Nozik mehmonlar kelishdi. Ikkita sovxoz direktori. Uchta vrach... Toʻrtta agronom... Rahmat ularga... Sizni deb marhumni bir oz kuttirdim ham... Faqat siz... uka...
Men quruq surat boʻlib, u kishiga qarab turardim.
Husan aka tagʻin shu ohangda ancha gapirdi-da, meni daf’atan unutgandek boʻlib, oʻtib ketdi. Nima qildim endi? Udum. Sekin u kishining uyiga bordim. Gʻamboda boʻlib oʻtirgan qariya qarshi oldi. Ta’ziya bildirib chikdim. Endi men Husan aka bilan baqamti oʻtirib gaplashishni istardim. Lekin u kishi odamovi boʻlib qolgan, ba’zan meni koʻrmagandek oʻtib ketardi.
Shunda... «Husan aka ogʻir yotibdi», degan gapni eshitib qoldim. Borsam, sob boʻp qolgan. Koʻzlarida nur yoʻq. Doktorlar bilan gaplashdim. «Shol, — deyishdi. — Tanasi ishlamay qoldi. Yordam berib boʻldik. Endi parhezgayam hojat yoʻq. Nima istasa yesin, nima gapirsa gapirsin».
Husan akaning yonida biron soat oʻtirdim. U kishi bir ogʻiz ham gapirmadi, bir nima yemoqchi ekanini aytmadi ham. Tasodifni qarangki, joni uzilayotganida ham u kishining boshida edim.
Yolgʻonchi qilmasin, u kishining uyida koʻrganim koʻpgina rahbar shaxslar oʻsha sovxoz direktorlariyu vrachlar, boʻlim boshliqlari ham shu yerda, bu xokisor, mehmonnavoz odamning qazosi yaqinligini eshitib kelishgan ekan.
Lekin Husan akaning tabiatidagi eng dahshatla narsa shu ediki, na menga, na-da anavilarga parvo qilmas, onda-sonda ayoli bilan, qizlari bilan soʻzlashar, ularga tegishli gap qilar edi.
Falon kishidan qarzi bor ekan, uzgani yaxshi boʻpti. Katta qizi oʻgʻlini tabibga koʻrsatishi kerak. Koʻz ogʻrigʻi bor. Oʻzi oʻlsa, katta amakisi qabri yoniga qoʻyishsin. Shuni aytishim kerakki, Husan aka tamomila hushyor edi. Meni ham, mehmonlarni ham tanib turar edi. Biz — u kishidan hammavaqt iliq-issiq soʻzlar eshitib oʻrgangan edik! U odamning mana shular bilan oʻtirishdan olam-olam zavq olishini ham yaxshi bilardim! Bu — uning ushalmagan orzulari, armonlari haqqi koʻngliga malham boʻlishini ham tushunib yetgan edim. Hozir yana hammamiz uning qoshida edig-u, lekin shu topda uning uchun yoʻq edik.
Men u kishining oxirgi soʻzini eshitib qoldim.
— Bolam Sodiqbek, meni tashlab ketding-a... Sensiz... Yoningga boryapman... Yolgʻiz eding... Men ham yolgʻiz... — Shunday deb yuzini chetga burdi.
Nazarimda bizdan — mendan va anavi mehmonlaridan yuzini burdi. Sezdimki, biz bu odamga hech mahal kerak boʻlmaganmiz! Yoʻq, aniqrogʻi, kerak emas edig-u, buni endi sezgandi.
— Sodiqjon... — dedi u yana.
Ha, biz unga kerak emas edik.
Uning uchun eng kerakli, bor narsalar — farzandlari, oilasi, eng tabiiy-insoniy tashvishlar edi.

1978
Mualifning boshqa asaralari
1 Ahad Mirzo yigʻladi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 625
2 Arosat (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 902
3 Arpali qishlogʻida (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 723
4 Аросат (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 495
5 Арпали қишлоғида (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 515
6 Аҳад Мирзо йиғлади (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 499
7 Bahor (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 835
8 Bahor oʻtdi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 630
9 Baxtli boʻlinglar (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 619
10 Bir guzar odamlari (novella) [Shukur Xolmirzayev] 584
11 Bir koʻrgan tanish (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 670
12 Bitikli tosh (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 576
13 Biz kech qolib yuramiz (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 540
14 Bodom qishda gulladi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 3605
15 Boychechak ochildi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 687
16 Bulut toʻsgan oy (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 1899
17 Бахтли бўлинглар (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 498
18 Баҳор (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 524
19 Баҳор ўтди (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 453
20 Биз кеч қолиб юрамиз (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 484
21 Бир гузар одамлари (новелла) [Shukur Xolmirzayev] 497
22 Бир кўрган таниш (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 462
23 Битикли тош (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 420
24 Бодом қишда гуллади (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 505
25 Бойчечак очилди (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 562
26 Булут тўсган ой (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 548
27 «Esse – erkin ijod» [Shukur Xolmirzayev] 2652
28 «Эссе – эркин ижод» [Shukur Xolmirzayev] 718
29 Farzand (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 766
30 Фарзанд (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 484
31 Haykal (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 598
32 Hayot abadiy (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 860
33 Hukumat (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 508
34 Ҳайкал (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 459
35 Ҳаёт абадий (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 512
36 Ҳукумат (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 451
37 Ikki koʻrgan bilish (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 589
38 Икки кўрган билиш (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 467
39 Jarga uchgan odam (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 759
40 Joʻraboshi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 587
41 «Jahonbop asar yoza olaman, lekin» [Shukur Xolmirzayev] 791
42 «Жаҳонбоп асар ёза оламан, лекин» [Shukur Xolmirzayev] 526
43 Жарга учган одам (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 513
44 Жизнь вечна (рассказ) [Shukur Xolmirzayev] 767
45 Жўрабоши (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 492
46 Kechagi kun kecha (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 827
47 Keksa gʻijjakchi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 618
48 Kimsasiz hovli (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 994
49 Koʻk dengiz (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 862
50 Koʻkboy (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 629
51 Koʻngil (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 582
52 Kulgan bilan kuldirgan (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 513
53 Кекса ғижжакчи (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 445
54 Кечаги кун кеча (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 725
55 Кимсасиз ҳовли (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 437
56 Кулган билан кулдирган (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 437
57 Кўк денгиз (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 436
58 Кўкбой (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 451
59 Кўнгил (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 535
60 Nasib etsa (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 503
61 Nimadir yoʻq boʻldi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 748
62 Notanish odam (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 1464
63 Насиб этса (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 470
64 Нимадир йўқ бўлди (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 465
65 Нотаниш одам (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 502
66 Odam (falsafiy hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 666
67 Olis yulduzlar ostida (voqeiy hi... [Shukur Xolmirzayev] 1965
68 Olma yemadim (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 788
69 Omon ovchining oʻimi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 3134
70 Oqtosh (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 720
71 Ora yoʻl (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 576
72 Ot egasi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 7405
73 Ota yurt (boʻlgan voqea) [Shukur Xolmirzayev] 613
74 Oy yorugʻida (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 508
75 Ozodlik (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 1456
76 Одам (фалсафий ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 474
77 Озодлик (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 481
78 Ой ёруғида (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 433
79 Олам тортилиш қонуни (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 425
80 Олис юлдузлар остида (воқеий ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 515
81 Олма емадим (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 537
82 Омон овчининг ўими (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 462
83 Ора йўл (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 476
84 От эгаси (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 554
85 Ота юрт (бўлган воқеа) [Shukur Xolmirzayev] 442
86 Оқтош (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 446
87 Qadimda boʻlgan ekan... (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 745
88 Qariya (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 1928
89 Qaytish (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 540
90 Qish hangomasi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 538
91 Qorbobo keladi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 870
92 Qumrilar (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 558
93 Qush tili (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 843
94 Quyosh-ku falakda kezib yuribdi ... [Shukur Xolmirzayev] 695
95 Қадимда бўлган экан... (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 436
96 Қайтиш (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 557
97 Қария (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 477
98 Қиш ҳангомаси (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 489
99 Қорбобо келади (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 538
100 Қумрилар (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 436
101 Қуш тили (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 500
102 Қуёш-ку фалакда кезиб юрибди (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 539
103 Sayr (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 501
104 Sirli militsioner (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 529
105 Sogʻinch (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 644
106 Сайр (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 486
107 Сирли милитсионер (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 482
108 Соғинч (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 500
109 Tabassum (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 1362
110 Tikan orasidagi odam (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 667
111 «Tolstoyning niyati meni maftun ... [Shukur Xolmirzayev] 678
112 «Толстойнинг нияти мени мафтун э... [Shukur Xolmirzayev] 467
113 Табассум (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 467
114 Тикан орасидаги одам (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 467
115 Uchinchi hamroh (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 610
116 Uh (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 475
117 Ukki sayrayapti (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 629
118 Ustoz (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 2321
119 Укки сайраяпти (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 446
120 Устоз (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 488
121 Учинчи ҳамроҳ (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 439
122 Уҳ (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 474
123 Xorazm, jonginam (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 715
124 Xorun ar-Rashid (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 628
125 Xumor (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 873
126 Хоразм, жонгинам (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 475
127 Хорун ар-Рашид (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 439
128 Хумор (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 532
129 Yigʻi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 601
130 Йиғи (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 479
131 Yangi zot (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 522
132 Yashil «Niva» (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 794
133 Янги зот (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 444
134 Яшил «Нива» (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 525
135 Yosuman (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 716
136 Yovvoyi gul (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 541
137 Yozuvchi (Xotira hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 857
138 Ёввойи гул (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 500
139 Ёзувчи (Хотира ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 658
140 Ёсуман (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 466
141 Zov ostida adashuv (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 956
142 Зов остида адашув (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 458
143 Oʻzbek xarakteri (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 2188
144 «Oʻzbekning soddasi» (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 975
145 «Ўзбекнинг соддаси» (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 514
146 Ўзбек характери (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 588
147 Shudring tushgan bedazor (ikki i... [Shukur Xolmirzayev] 634
148 «Sholoxovning ashaddiy muxlisi edim» [Shukur Xolmirzayev] 732
149 «Шолоховнинг ашаддий мухлиси эдим» [Shukur Xolmirzayev] 567
150 Шудринг тушган бедазор (икки инж... [Shukur Xolmirzayev] 503
151 Chillak oʻyin (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 701
152 Choʻloq turna (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 1140
153 Чиллак ўйин (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 537
154 Чўлоқ турна (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 534
Tavsiya qilamiz
Яндекс.Метрика