Olam tortilish qonuni (hikoya) [Shukur Xolmirzayev]

Olam tortilish qonuni (hikoya) [Shukur Xolmirzayev]
Olam tortilish qonuni (hikoya) [Shukur Xolmirzayev]
Husan akani mahallada katta-kichik hurmat qilar, zero, uning oʻzi ham goho xasdan past, tuproqdan xokisor boʻlib ketardi. Yoʻlda kim uchrasa salom berar, lekin oʻsha odam alik oladimi, yoʻqmi, bu bilan ishi boʻlmas, oʻz vazifasini astoydil ado etgandek, yoʻliga keta berardi. Oilada ham shunday edi. Olti qizining eng kichkinasi bilan ham sizlashib gaplashar, ammo ular oʻzini nechogʻlik hurmat qiladi, bu bilan ham ishi boʻlmas edi. U goʻyo odamlarni hurmat qilish, lekin ulardan buning evaziga bir nima talab etmaslik uchun tugʻilgandek edi.
Bunday odamlarni har qancha maqtasa kamlik qiladi. Biroq u kishining yana bir jihati bor ediki, uni kuzatgan odam ba’zan gʻashlanardi ham. Masalan, oʻzidan amalda sal balandroq kishiga yoʻliqsa titrab-qaqshab turar, goʻyo u odam Husan akaning qismatini shu damdayoq hal etib qoʻyadigandek tuyulardi. Lekin undan ham oʻziga biron bir iltifot kutmas edi.
Hovlida tok kesib yurar edim, Husan aka ochiq darvozani ehtiyotkorlik bilan taqillatib kirdi. Ming yillik qadrdonini daf’atan topgandek shodiyonalik bilan koʻrishib:
— Sizni muborakbod etgali keldim, — dedi.
— E, — dedim men. — Nima bilan?
— Jiyanli boʻldingiz, ogʻajon!
— Q-qanaqa jiyanli?
— Shu... men oʻgʻil koʻrdim. Bilasiz-ku... Shunga xursand boʻlganimdan... kelar hafta tugʻruqxonadan chiqadi yangangiz... Shunga chillasi chiqmasayam mayli, bir ziyofat qilmoqchi edik. Shunga aytib keldim. Yoʻq demaysiz endi. Bilaman, ishli odamsiz. Komandirovkangiz koʻp. Shunga... Iltimos-da. Xoʻpmi? Yoʻq demang.
Husan akaning mana shunday suyilib, hatto chuchmal boʻlib ketishi menga yoqmasdi. Shunchalar qatorlatib gapirib tashladiki, uni tabriklashni ham esdan chiqarib qoʻydim.
— Shu deng... nozik doʻstlardan ham aytganmiz. Ular albatta kelishadi. Shunga...
— Xoʻp, xoʻp. Bir ogʻiz soʻzingiz, Husan aka.
— Qulluq, qulluq. Boshim osmonga yetdi, jon uka. Yanagi shanba. Soat oltilarda. Soat oltilarda. Ishdan chiqadigan paytingizga toʻgʻri boʻldi.
— Tushundim.
— Xoʻp, menga javob.
— Oʻtirsangiz...
— Rahmat. Minnatdorman.
Husan aka ketdi. Men, darvozani yopib, ichkariga kirdim. Negadir xit edim. «Odam ham shuncha suyilib, xokisor boʻlib ketar ekanmi? Nega shunaqa ekan-a!» Borib, yana tok kesa boshladim. Xayolim tagʻin u kishida. Oʻzi shahardan chetda, bobosidan qolgan yerda yoz oylari dehqonchilik qiladi. Vaqtida agronomlik kursini ham bitirgan, bir necha muddat oʻz kasbi boʻyicha ishlagan ham. Keyin nima ham boʻlib, feldsherlik oʻqishiga kirgan.
Oʻsha yillarda u kishi bilna tanishgan edim. Oʻpkam qattiq shamollab kasalxonaga tushdim. Nafas olishim ogʻir edi. Xayriyat, oʻsha kuni Husan aka navbatchi ekan. Yonimdan jilmadi. Lekin meni sal bopladi ham. Nafas olishim ogʻirlashgan sari ukol qila berdi. Nima balo, oʻzim qoʻpol boʻlsam ham, terim yupqa ekanmi, ukol aks ta’sir qilib, badanimga qizilcha toshib ketdi. Bir hafta qashib, boʻlganimcha boʻldim. Lekin Husan akaga bari bir rahmat aytdim. Nima dey? Shunday qilib, tanishib qolgan edik. Uyiga ham boradigan boʻldim. Domino oʻnaymiz. U kishi goho agronomlik qilgan paytlaridan gapirib qolar, ayniqsa, qovun urugʻlarining asl navlari yoʻqolib ketganidan shikoyat qilar, kolxozda ishlab yurgan chogʻlarida nuqul «amiri» navidan ekdirgani, lekin tarozi bosmasligi, brigadaning qovun planini sira bajarmaganidan, oxiri, tanqid eshita-eshita ishdan ketganini soʻzlar edi.
Fahmimcha, bu kishining ichida birovga aytmaydigan gap ham bor edi. Dilida orzulari koʻp boʻlgan. Shubhasiz, bu odam kattakon bir rahbar, arbob boʻlishni orzu qilgan... Lekin buning uchun nima qilish kerakligiga aqli yetmagan. Arboblik zinasidan koʻtarilmoq uchun zarur boʻlgan ichki qobiliyat yetishmagan unga. Oqibat, u kishi oʻzidan sal amali katta odamlarga sirli bir nimaga qaraganday qaraydigan boʻlgan va bu narsa qon-qoniga singib kelgan. Endi u kishi nuqul oʻshandoq odamlar davrasida boʻlishni istar, davrasiga kira olmasa, oʻzi ularni biron-bir bahonada chaqi-rib, oʻtirishni istar edi. Mana, hali meni ziyofatga aytib ketdi. Men aminman, ziyofatda oddiy, oʻzi qatori (oʻzi oʻta hurmat qiladigan) odamlarga nisbatan, oʻzidan «yuqori» odamlar koʻp boʻladi.
Haqiqatan ham shunday boʻldi. Shanba kuni borsam, darvoza ogʻzi turli markali, turfa mashinalarga toʻlib ketgan. Hovlida bamisoli toʻy boʻlyapti. Kirdim. Ziyofat koʻngilxushlik bilan oʻtdi. El qatori chikdim. Uyga kelib, xotinimga gapirib berdim.
— Qiziq odam, — dedi ayolim. — Yana kimlar bor edi?
— Faqat sen yoʻq eding... Uchta sovxoz direktori, beshta brigadir. Ikkita boʻlim boshligʻi. Oltita vrach... Mahalla oqsoqoli, magazin direktori...
— Yana?
— E, qoʻyaber. Oʻziyam boʻlganicha boʻldi deyman. Endi bir oy nonga ham pulni hisoblab sarflaydigan boʻddi!
— Oʻziga ziyon.
— Men ham shuni aytyapman-da.
Oradan ancha vaqt oʻtdi. Husan aka bunaqa ziyofatlaridan keyin xiyla vaqt koʻrinmay ketardi. Koʻrinmay ketdi. Men ham ish deb, komandirovka deb shaharma-shahar yurdim.
Yil deganingiz ham hash-pash deguncha oʻtadigan boʻlib qolgan. Tugʻilgan jiyanimiz Sodiqbekning bir yoshga toʻlgani ma’lum boʻldi. Husan aka erta kuz kunlarining birida uyga kelib, meni ziyofatga taklif etdi:
— Iltimos endi... yoʻq demasangiz... Nozik mehmonlar kelishadi, albatta. Yoʻq demaysiz, jon inim... Ishondim... Shanba kuni. Soat oltida... Naq ishdan chiqib kelasiz... Kutaman-a?
Men odatdagidek koʻngil gʻashlik bilan gapni qisqa qildim. Borishga soʻz berdim. Lekin daf’atan bora olmadim. Qoʻqonda edim. Oʻsha kuni shaharga yetib kela olmadim. Ertasi Husan aka erinmay uyga keldi.
— Uka, sizdan umidimiz bul emas edi-ku, jon uka? Rosa kutdik-da, ogʻajon... Koʻchaga chiqib qarayman deng. Qani koʻrinsangiz... Barcha mehmonlar kelishdi... Sovxoz direktorlari... Vrachlar... Brigadir, boʻlim mudirlari... faqat siz yoʻqsiz-da... Shunday boʻlmapti-da... Oʻzingizning jiyaningiz... Tugʻilgan kuni...
Men Sodiqbekning tugʻilgan kunlari hali koʻp boʻlishi, Husan akam qoʻli ochiq, mehmondoʻst ekanini aytib, oʻshandoq ziyofatlarga jon deb borishga soʻz berdim.
Falokat oyoq ostida deydilar. Kelasi yil ham oʻshandoq tugʻilgan kuniga bora olmay qoldim. Husan aka tagʻin ertasi kelib, koʻp ranjib gapirdilar. Bu gal u kishiga juda rahmim kelib: «Shu dahmazalar juda shartmi!» degim keldi. Lekin nachora. U kishi shunaqa odam. Bir hisobda bunaqa odatning nima yomon tomoni bor? U kishi bundan zavq oladi. Tamom.
Bu gal ham Husan aka ketgach, men u kishi toʻgʻrisida xayol surib qoldim. «Har qalay omadsiz odam deb boʻlmaydi... Yo omadsizmi? — deb oʻyladim. — Qiziq-da... Boʻlmasam, ularni chaqirib, bor budini sarf qilib nima topadi? Bu odamni xushomadgoʻy deb ham boʻlmaydi... Siniq, orzumand odam... Uning dilidagini bilib boʻlsaydi?!»
Dunyoda nima koʻp, oʻlim koʻp. Ajal degan yoshu qarini saralab oʻtirmas ekan. Sodiqbek qattiq shamollab qolibdi. Kasalxonaga olib boribdilar. Husan aka uning boshidan jilmabdi. Rosa ukol qipti. Yaxshi soʻzlar bilan ovutmoqchi boʻlibdi. Lekin foydasiz.
— Shunaqa boʻp qoldi, inim, — dedi u kishi oqshom mahali, endi Termizdan kelib oʻtirgan edim. — Ha, uka, ollo koʻp koʻrdi Sodiqbekni... Qarang-a... Nachora, umri qisqa ekan. Bir koʻrsatib, diydoriga toʻydirmayoq oldi-qoʻydi... Quruq jasadim yuribdi, ogʻa...
Men dong qotib turardim. Husan aka haqiqatan ham choʻkib qolgan. Titraydi, qaltiraydi. Rangida rang yoʻq. Boyoqish! Shunda bildimki, bu ota haqiqatan ham Sodiqbekni tilab olgan ekan! Axir, olti qiz koʻrgandan keyin oʻgʻil topgan edi-ya! Nomard falak.
U kishining koʻnglini koʻtarmoqchi boʻldim:
— Sodiqbekning umrini boshqa farzandlaringizga ulashib bergan boʻlsin, Husan aka... Hali yana farzand koʻrasiz, ishona bering. Rasmi, oʻzi shunday boʻladi. Meniyam bir qarindoshim ketma-ket sakkiz qiz koʻrgandan keyin yana ketma-ket toʻrt oʻgʻilli boʻlgan edi.
U kishi jimgina, yumshoq, doʻmpaygan qorni ustiga baquvvat, semiz qoʻllarini qoʻyib, munis turar edi.
Birdan miyamga bir nima urdi: «Nega turibdilar? Biron narsa kerakmikan? Qanday aytsam boʻladi?»
— Xoʻsh, Husan aka, uyga kiraylik.
— Yoʻq, yoʻq. Ertaga ertalab chiqaramiz Sodiqbekni. Shunga sizni aytgali kelib edim.
— Obbo, — deb yubordim. — Shunga ham aytadimi? Oyogʻim bor, oʻzim boraman-da. Quloq bor, eshitdik... Yaxshi emas, Husan aka. Uyga boring. Bu yurish sizga yarashmaydi.
— Boring, — dedi u kishi darvozadan chiqar ekan. — Shunga... doʻst-yoronlar keladi... Nozik mehmonlar... Shunga bir kecha saklab turmoqchi boʻldik...
Yuragim siqilib ketdi. Negadir bu odam shu topda koʻzimga... koʻrinib ketdi. Tezgina izimga burildim.
Buyam oz ekan. Ertalab soat beshlarmidi, toʻrt yarimlarmidi, telefon jiringlab qoldi. Rahbarimiz. «Soat oltiga yaqin samolyot keladi! Mehmonlar bor. Siz kutib olishingiz kerak. Agar bu yerda qolishni istashmasa, toʻgʻri Xorazmga uchasiz!» Obbo, buyogʻi qandoq boʻldi endi?
Uyqu qochdi. Tosh yogʻsayam saharlab Husan akanikiga oʻtaman, deb oʻyladim. Lekin yigirma minut oʻtar-oʻtmas, koʻchada «Volga» signal berdi. Chiqsam, oʻzimizning shofer.
— Ha?
— Keldim, — dedi u. — Xoʻjayin aytdilarki, soat oltiga qolmay kelishi ham mumkin ekan.
— E, shu ishniyam...
Soatga qarasam, oʻn minuti kam olti. Kiyim-boshga ham qaramay mashinaga oʻtirdim. Samolyotlar ba’zan qandoq kelishi oʻzingizga ma’lum. Olti yarim, yetti yarim boʻldi. Sakkizdan oshganda keldi. Mehmonlar toʻrt kishi edi. Yuklarini olish uchun ham yarim soat ovora boʻldim. Mehmonxonaga olib kelganimizda, soat toʻqqiz edi.
Toʻqqiz! Toʻqqizgacha murdani saqlab oʻtiradimi! Aslida kecha koʻmilishi kerak edi!
— Xoʻsh, tamaddi qilamizmi? — deb soʻradim mehmonlardan.
— Ha, choy ichsak boʻladi, — dedi kattasi. — Keyin toʻgʻri Xorazmga. Vaqt oʻtmasin, doʻstim!
Soat oʻn birlarga yaqin ularni olib vokzalga chikdim. Endi orqaga qaytgim kelmadi. Tuzuk kiyinmagan boʻlsam-da, uyga bir telefon qildim-u, mehmonlar bilan «Samarqand — Urganch» poezdiga oʻtirdim. Ketdim.
Toʻrt kun deganda qaytib keldim. Hamon kayfiyatim yaxshi emas edi.
— Xotin, setkani ol. Men Husan akaning uyiga chiqib kelay.
— Shunaqa qiling, — dedi ayolim. — Oʻzlari ikki marta chikdilar. Ishonmaysizmi?!
— Nima deb?
— Qaydan bilay.
Uchrashuvni qarang!
Endi koʻchaga chiqib edim, mungʻayibgina kelayotgan Husan akani koʻrdim.
— E, — dedi Husan aka. — Him...
— Uzr, shu... — deb chaynaldim. — Ish degani... Yaqinda boʻshamoqchiman...
Husan aka mungʻayib bosh irgʻatdi. Soʻng oʻzicha mingʻillab gapira ketdi:
— Koʻp kutdik. Koʻchaga chiqib qaradim... Yoʻqsiz... Nozik mehmonlar kelishdi. Ikkita sovxoz direktori. Uchta vrach... Toʻrtta agronom... Rahmat ularga... Sizni deb marhumni bir oz kuttirdim ham... Faqat siz... uka...
Men quruq surat boʻlib, u kishiga qarab turardim.
Husan aka tagʻin shu ohangda ancha gapirdi-da, meni daf’atan unutgandek boʻlib, oʻtib ketdi. Nima qildim endi? Udum. Sekin u kishining uyiga bordim. Gʻamboda boʻlib oʻtirgan qariya qarshi oldi. Ta’ziya bildirib chikdim. Endi men Husan aka bilan baqamti oʻtirib gaplashishni istardim. Lekin u kishi odamovi boʻlib qolgan, ba’zan meni koʻrmagandek oʻtib ketardi.
Shunda... «Husan aka ogʻir yotibdi», degan gapni eshitib qoldim. Borsam, sob boʻp qolgan. Koʻzlarida nur yoʻq. Doktorlar bilan gaplashdim. «Shol, — deyishdi. — Tanasi ishlamay qoldi. Yordam berib boʻldik. Endi parhezgayam hojat yoʻq. Nima istasa yesin, nima gapirsa gapirsin».
Husan akaning yonida biron soat oʻtirdim. U kishi bir ogʻiz ham gapirmadi, bir nima yemoqchi ekanini aytmadi ham. Tasodifni qarangki, joni uzilayotganida ham u kishining boshida edim.
Yolgʻonchi qilmasin, u kishining uyida koʻrganim koʻpgina rahbar shaxslar oʻsha sovxoz direktorlariyu vrachlar, boʻlim boshliqlari ham shu yerda, bu xokisor, mehmonnavoz odamning qazosi yaqinligini eshitib kelishgan ekan.
Lekin Husan akaning tabiatidagi eng dahshatla narsa shu ediki, na menga, na-da anavilarga parvo qilmas, onda-sonda ayoli bilan, qizlari bilan soʻzlashar, ularga tegishli gap qilar edi.
Falon kishidan qarzi bor ekan, uzgani yaxshi boʻpti. Katta qizi oʻgʻlini tabibga koʻrsatishi kerak. Koʻz ogʻrigʻi bor. Oʻzi oʻlsa, katta amakisi qabri yoniga qoʻyishsin. Shuni aytishim kerakki, Husan aka tamomila hushyor edi. Meni ham, mehmonlarni ham tanib turar edi. Biz — u kishidan hammavaqt iliq-issiq soʻzlar eshitib oʻrgangan edik! U odamning mana shular bilan oʻtirishdan olam-olam zavq olishini ham yaxshi bilardim! Bu — uning ushalmagan orzulari, armonlari haqqi koʻngliga malham boʻlishini ham tushunib yetgan edim. Hozir yana hammamiz uning qoshida edig-u, lekin shu topda uning uchun yoʻq edik.
Men u kishining oxirgi soʻzini eshitib qoldim.
— Bolam Sodiqbek, meni tashlab ketding-a... Sensiz... Yoningga boryapman... Yolgʻiz eding... Men ham yolgʻiz... — Shunday deb yuzini chetga burdi.
Nazarimda bizdan — mendan va anavi mehmonlaridan yuzini burdi. Sezdimki, biz bu odamga hech mahal kerak boʻlmaganmiz! Yoʻq, aniqrogʻi, kerak emas edig-u, buni endi sezgandi.
— Sodiqjon... — dedi u yana.
Ha, biz unga kerak emas edik.
Uning uchun eng kerakli, bor narsalar — farzandlari, oilasi, eng tabiiy-insoniy tashvishlar edi.

1978
Mualifning boshqa asaralari
1 Ahad Mirzo yigʻladi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 616
2 Arosat (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 897
3 Arpali qishlogʻida (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 716
4 Аросат (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 491
5 Арпали қишлоғида (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 511
6 Аҳад Мирзо йиғлади (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 497
7 Bahor (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 831
8 Bahor oʻtdi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 626
9 Baxtli boʻlinglar (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 612
10 Bir guzar odamlari (novella) [Shukur Xolmirzayev] 580
11 Bir koʻrgan tanish (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 665
12 Bitikli tosh (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 574
13 Biz kech qolib yuramiz (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 536
14 Bodom qishda gulladi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 3600
15 Boychechak ochildi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 680
16 Bulut toʻsgan oy (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 1892
17 Бахтли бўлинглар (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 495
18 Баҳор (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 521
19 Баҳор ўтди (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 447
20 Биз кеч қолиб юрамиз (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 482
21 Бир гузар одамлари (новелла) [Shukur Xolmirzayev] 492
22 Бир кўрган таниш (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 460
23 Битикли тош (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 417
24 Бодом қишда гуллади (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 502
25 Бойчечак очилди (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 558
26 Булут тўсган ой (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 545
27 «Esse – erkin ijod» [Shukur Xolmirzayev] 2645
28 «Эссе – эркин ижод» [Shukur Xolmirzayev] 716
29 Farzand (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 760
30 Фарзанд (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 481
31 Haykal (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 593
32 Hayot abadiy (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 855
33 Hukumat (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 504
34 Ҳайкал (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 456
35 Ҳаёт абадий (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 508
36 Ҳукумат (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 446
37 Ikki koʻrgan bilish (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 585
38 Икки кўрган билиш (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 464
39 Jarga uchgan odam (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 755
40 Joʻraboshi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 584
41 «Jahonbop asar yoza olaman, lekin» [Shukur Xolmirzayev] 784
42 «Жаҳонбоп асар ёза оламан, лекин» [Shukur Xolmirzayev] 521
43 Жарга учган одам (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 510
44 Жизнь вечна (рассказ) [Shukur Xolmirzayev] 763
45 Жўрабоши (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 488
46 Kechagi kun kecha (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 819
47 Keksa gʻijjakchi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 607
48 Kimsasiz hovli (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 988
49 Koʻk dengiz (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 857
50 Koʻkboy (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 623
51 Koʻngil (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 576
52 Kulgan bilan kuldirgan (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 509
53 Кекса ғижжакчи (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 440
54 Кечаги кун кеча (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 719
55 Кимсасиз ҳовли (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 432
56 Кулган билан кулдирган (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 433
57 Кўк денгиз (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 430
58 Кўкбой (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 446
59 Кўнгил (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 531
60 Nasib etsa (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 496
61 Nimadir yoʻq boʻldi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 741
62 Notanish odam (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 1455
63 Насиб этса (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 465
64 Нимадир йўқ бўлди (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 462
65 Нотаниш одам (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 498
66 Odam (falsafiy hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 662
67 Olis yulduzlar ostida (voqeiy hi... [Shukur Xolmirzayev] 1954
68 Olma yemadim (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 779
69 Omon ovchining oʻimi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 3111
70 Oqtosh (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 714
71 Ora yoʻl (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 568
72 Ot egasi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 7301
73 Ota yurt (boʻlgan voqea) [Shukur Xolmirzayev] 608
74 Oy yorugʻida (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 504
75 Ozodlik (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 1448
76 Одам (фалсафий ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 470
77 Озодлик (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 475
78 Ой ёруғида (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 428
79 Олам тортилиш қонуни (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 420
80 Олис юлдузлар остида (воқеий ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 510
81 Олма емадим (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 528
82 Омон овчининг ўими (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 460
83 Ора йўл (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 471
84 От эгаси (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 550
85 Ота юрт (бўлган воқеа) [Shukur Xolmirzayev] 438
86 Оқтош (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 440
87 Qadimda boʻlgan ekan... (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 737
88 Qariya (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 1923
89 Qaytish (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 534
90 Qish hangomasi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 534
91 Qorbobo keladi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 863
92 Qumrilar (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 556
93 Qush tili (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 836
94 Quyosh-ku falakda kezib yuribdi ... [Shukur Xolmirzayev] 690
95 Қадимда бўлган экан... (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 432
96 Қайтиш (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 552
97 Қария (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 472
98 Қиш ҳангомаси (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 483
99 Қорбобо келади (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 537
100 Қумрилар (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 431
101 Қуш тили (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 497
102 Қуёш-ку фалакда кезиб юрибди (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 534
103 Sayr (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 498
104 Sirli militsioner (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 524
105 Sogʻinch (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 640
106 Сайр (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 480
107 Сирли милитсионер (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 478
108 Соғинч (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 496
109 Tabassum (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 1358
110 Tikan orasidagi odam (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 662
111 «Tolstoyning niyati meni maftun ... [Shukur Xolmirzayev] 673
112 «Толстойнинг нияти мени мафтун э... [Shukur Xolmirzayev] 461
113 Табассум (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 462
114 Тикан орасидаги одам (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 465
115 Uchinchi hamroh (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 606
116 Uh (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 471
117 Ukki sayrayapti (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 623
118 Ustoz (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 2309
119 Укки сайраяпти (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 441
120 Устоз (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 482
121 Учинчи ҳамроҳ (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 434
122 Уҳ (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 469
123 Xorazm, jonginam (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 710
124 Xorun ar-Rashid (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 622
125 Xumor (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 869
126 Хоразм, жонгинам (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 471
127 Хорун ар-Рашид (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 435
128 Хумор (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 526
129 Yigʻi (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 596
130 Йиғи (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 473
131 Yangi zot (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 518
132 Yashil «Niva» (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 788
133 Янги зот (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 440
134 Яшил «Нива» (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 516
135 Yosuman (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 712
136 Yovvoyi gul (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 536
137 Yozuvchi (Xotira hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 853
138 Ёввойи гул (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 497
139 Ёзувчи (Хотира ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 650
140 Ёсуман (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 462
141 Zov ostida adashuv (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 952
142 Зов остида адашув (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 454
143 Oʻzbek xarakteri (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 2172
144 «Oʻzbekning soddasi» (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 972
145 «Ўзбекнинг соддаси» (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 507
146 Ўзбек характери (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 583
147 Shudring tushgan bedazor (ikki i... [Shukur Xolmirzayev] 630
148 «Sholoxovning ashaddiy muxlisi edim» [Shukur Xolmirzayev] 728
149 «Шолоховнинг ашаддий мухлиси эдим» [Shukur Xolmirzayev] 563
150 Шудринг тушган бедазор (икки инж... [Shukur Xolmirzayev] 498
151 Chillak oʻyin (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 696
152 Choʻloq turna (hikoya) [Shukur Xolmirzayev] 1128
153 Чиллак ўйин (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 529
154 Чўлоқ турна (ҳикоя) [Shukur Xolmirzayev] 529
Tavsiya qilamiz
Яндекс.Метрика