Гапдан ўт чиқди (ҳажвия) [Safar Kokilov]

Гапдан ўт чиқди (ҳажвия) [Safar Kokilov]

У катта хонага кириб, икки букилиб, қимтинибгина деди: — Айтмай дедим-у, ҳеч ичимда сақлай олмадим. Бари сизга кўнглим яқинлигвдан, сизга камоли ҳурматимдан. Буни қаранг, Тунов куни анови Қобилов сизни сўккандай бўлиб гапирди-да... Ё тавба... — Йўғ-э?! – Ҳа, ҳа. Беш-олти кишининг ўртасида-я, тағин. Одамнинг оласи ичида деб шуни айтади-да. Шуни одам қилган сиз-ку, бўлмасам... укамдек деб юрасиз. Одамзод яхшиликни дарров унутар экан-да. Ана энди қорни тўйиб, эгасини тепаётибди, бу эшшак. Қўйинг, хафа бўлманг. Оғзидан чиқиб ёқасига ёпишсин. Садқаи сар... Айтмай дедим-у, яна чидай олмадим, десангиз. Эшитган қуяоққа ёмон экан-эй.„ — Ҳе, афсус... У кичкина хонага қайтиб кириб гердайиб, деди: – Ҳой, бола, сен ҳам юрибсан-да, акам бор деб. Сен одам танлашни билмас экансан. Кўр экансан. Сени кўргали кўзи йўқ экан-ку, акангнинг. Вой-бу-у... Ишга олганига ҳам афсус қилиб ўтирибди. Ишинг чатоқ... Айтмай дедим-у, яна ичимга сиғмай кетяпти-да. Сенга камоли ҳурматидан, билсанг агар. Тезроқ олдини ол. Устингдан иш қўзғотмаса гўрга эди... – Наҳотки?! Гапдан ўт чиқди.

Muallif: Safar Kokilov