Oshqovoq, 2 (hikoya) [Said Ahmad]

Oshqovoq, 2 (hikoya) [Said Ahmad]

Homidjonovni yangi tuzilgan bir tashkilotga boshliq qilib yuborishdi. Yangi tashkilot boʻlgandan keyin kamchiligi koʻp. Mayda-chuyda kamchiliklar Homidjonovning koʻziga koʻrinmadi. Ammo mashinasi yoʻqligi uni koʻp qiynab qoʻydi. Yangi idoraga oʻtgan kuni eski idorasi izzat-hurmat bilan mashinada opkelib qoʻydi. Odamlar bilan tanishdi, kabinetlarni aylandi, telefonlarning qulogini koʻtarib puflab koʻrdi, poʻlat sandiqning ichini ochib qaradi. Yangi ekan, boʻyoq hidi dimogʻiga urilib yayratdi. Bufetchi ustiga sochiq yopilgan tarelkada kotlet opkirdi, maza qilib yeb, ustidagi sochiqqa lunjini artdi. Xullasi, yangi idorada tartib joyida. Kamchiligi, noliydigan joyi yoʻq. Biroq, ishdan qaytadigan paytda eski idoraning qadri bilindi. Homidjonov yigirma yildan beri piyoda yurmagan. Qaysi tramvay qayoqqa borishini bilmaydi. Qaysi avtobusda qayoqqacha borib, qaerda tushib qolish kerak? Homidjonov tavakkaliga duch kelgan tramvayga chiqdi. Tramvay vokzalga oborib tashladi. Homidjonov yarim soat dovdirab avtobusga tushdi. Avtobus uni Qoʻyliqqa oborib qoʻydi. Yana tramvayga chiqdi. Bu gal Chilonzorda tushdi. Yana trolleybusga chiqdi. Trolleybus bozorga tashlab, oʻtib ketdi. Undan bunga, bundan unga chiqdi. Chiqdi, tushdi. Qoq yarim kecha boʻldi. Yonidagi pullar tramvay-trolleybuslarda tamom boʻldi. Tramvaylar, avtobuslar parkka kirib ketishdi. Shahar jimib qoldi. Koʻchada Homidjonov bilan militsionerlar qolishdi. Endi nima qilish kerak, uyga telefoy qilib xotinidan adresini, qaysi avtobusda uyga yetib kelishini soʻray desa, avtomat telefon uchun yonida bir tiyin ham qolmapti. Odamzodning boshiga ish tushsa, aqli kiradi deganlari rost ekan. Homidjonovning ham shu topda kallasi ishlab qoldi. Adresini yonidagi pasportiga qarab bilsa-ku boʻladi. Shu gap esiga kelmaganini qarang-a. U shunday qildi. Pasportini chiroqqa solib qaradi. Oshqovoq, 2. Homidjonov Oshqovoq koʻchasini militsionerdan soʻradi. – Nechanchi uy? – dedi militsioner. – Ikkinchi uy, ikkinchi,– dedi Homidjonov. – E, omon boʻling, mana ikkinchi uy. Uyingizning orqa tarafida turibsiz-ku. Muni qarang-a, yigirma yildan beri shofyor tushmagur uyning orqa tarafidan biron marta ham olib kelmagan ekan-a. Axir Homidjonov shu bugun bu uy oldidan eng kamida yigirma marta oʻtdi. Bilmaganini qarang. Militsioner kuldi: – oʻtkazib qoʻyaymi, yo oʻzingiz oʻtib olasizmi? Homidjonov jiddiy javob qildi: – Baraka toping, oʻtkazib qoʻyganingiz ma’qul, yana adashib ketmay. Homidjonov ertasiga ishga borolmadi. Kuni bilan oyogʻi ogʻrib, divanda yotdi.

Muallif: Said Ahmad