Сени излаб (ҳикоя) [Said Ahmad]

Сени излаб (ҳикоя) [Said Ahmad]
Сени излаб (ҳикоя) [Said Ahmad]
Шарафатга ота уйидан чиқиб кетиш осон бўлмади. Бу ишнинг бутун оғирлигини йўлнинг ярмига етганда сезди. Кўча муюлишигача эргашиб келган онасининг маъюс кўзларини, остонада бошини эгиб қолган дадасини эслади-ю, қадами секинлашгандек бўлди. Бир нафасда уйи, ҳовлиси, чиқиб келаётганда миёвлаб оёғига суйкалган мушуги кўз олдига келди, таранг чўзилган резинка ип қўлдан чиқиб ўз нуқтасига қайтгандек, фикран уйида пайдо бўлиб қолди.
Бир қаноти очиқ қолган деразадан ариқдаги сувнинг ҳар хил оҳанг чиқариб шилдираши, жуда олисда оғир юк тортаётган паровознинг босиқ гупиллаши эшитилади. Уй ичида ғоят секин судралган ойнинг тўрт бурчак шуъласи каравот қуббасини, чинни идишларни, роял устидаги ўйинчоқларни бирма-бир ёритиб, яна деразадан ташқарига чиқиб кетди. Қора бахмалга қадалган зар тугмачалардек ялтираб турган юлдузлар бирин-кетин ўчиб, осмон бети оҳак суртилгандек оқара бошлади. Шарофат ҳамон уйғоқ. Қаердадир ит улиди, қаердадир хўроз чақирди. Бўғот лабида тинимсиз миёвлаётган мушукка кимдир кесак отди. Яна ҳамма ёқ жимжит бўлиб қолди. Шарофат ҳамон уйғоқ, ҳамон ўйларди.
Кетиш керак. Омоннинг олдига кетиш керак. Мана шу қимматбаҳо буюмларга тўлган, куядори иси ўрнашиб қолган уйдан кетиш керак.
Шарофат шуни ўйларди. У ҳар гал садаф клавишларини босганда, титроқ садолари кўнгил дардларини орзу қанотида учирадиган роял рўёбга чиқмаган ўша орзулар гувоҳи бўлиб жим турарди... Оҳ, тезроқ тонг ота қолсайди, дея орзиқиб деразага кўзларини жавдиратиб қаради у. Тонг аллақачон отган, дарахт учларига олтин ҳал суртилгандек эди. У сапчиб ўрнидан турди. Кўча эшигига толпинганда аяси йўлини тўсди. Отаси эшикни ланг очиб берди. Бу кеча ота ҳам, она ҳам ухлашмаган эди. Қизнинг қарорини, кўнглини асир қилган, қиз қалбига уя қурган ўша йигит ота муҳаббатидан ҳам, она меҳридан ҳам зўр келганига уларнинг икковлари ҳам энди иқрор бўлишган эди. Қиз остонадан икки қадам ҳам нари кетмай, ота тилга кирди:
— Бери кел, болам.
Ота товушидаги титроқ қизни тўхтатди.
— Қайда бўлсанг ҳам бошинг омон бўлсин, — деди у. — Сени қайтаришга энди ҳеч қурбим етмайди. Шу пайтгача қўлингдан етаклаб сенга бахт излаган эдик. Кўнгил қўли етмаган даргоҳ бахт бермас экан. Энди ўз бахтингни ўзинг изла. Энди сенга икки нарсани мерос қиламан: бири — муҳаббатим, бири — қаҳрим. Муҳаббатсиз одам одамга ёв бўлади. Қаҳрсиз одам ёвга ем бўлади. Энди бор, йўлинг ойдин бўлсин, болам!
Ота қизининг пешонасидан ўпди. Шундан кейин Шарофат нима бўлганини билмайди. Қандай қилиб автобусга ўтирди, қандай қилиб чўл ўртасидаги ёлғизоёққа бу-рилди — эсида йўқ. Кўксидаги бир вақтлар Омон ташлаган чўғни ўчиролмаган, ўчириш қаёқда, баттар бағрида туташиб, ота уйидан олиб чиқа олган ҳислар чўл ўртаси-да кездириб, уни ўша Омони олдига судради. Энди Омони унга аввалгидек қарармикин? Уни кечирармикин? Қалбида яна унга жой берармикин? Уни илгаригидек эъзозлармикин? Шарофат бу тўғрида ўйламасди. Нима бўлса ҳам Омонни кўрса, аччиқ-аччиқ аламли сўзлар айтса ҳам, майли. Шу чўлларда унинг кетида соясидек эргашиб юрса, олисдан қорасини кўрса, узоқдан товушини эшитса бўлгани. Шарофат шу Омонни деб чўл кезиб келяпти, ахир! Омони уни кечирармикин?
Шарофат шундай изтиробли ўйлар билан куя еган пўстиндек у ер-бу ерда гиёҳ кўкарган чўл ўртасида осмонда вижирлаб учаётган қалдирғочларнинг қўшиғига маҳлиё бўлиб, янтоқлар тагидан сап-сариқ кўзларини совуқ мўлтиратган калтакесаклардан ҳуркиб «Бўстон»га етиб келди. Қатор оқ иморатлар оралаб, ёш ниҳоллар кўланка ташлаган хиёбонлардан ўтиб, колхоз идорасига кирди. Қўзибой обедга чиқиб кетган. Отабой телефон трубкасига: «Бермайман, уставни бузишга ҳаққим йўқ!» деб бақирарди. Шарофат бурчакдаги курсига омонатгина ўтирди. Отабой трубкани жойига илиб, унга қаради.
— Синглим, менда ишингиз бормиди?
— Омон акани излаб келган эдим.
— Қайси Омон? Колхозда тўртта Омон бор, қайси бири?
— Омон Шарипов.
— Э, ҳа, — деди Отабой. — У Омонми? У Омон Чўнг Олойда. Чорвада.
Шу пайт телефон жиринглаб қолди. Отабой трубкани олиб, ким биландир шошиб-пишиб гаплашди-да, ўқдек отилиб чиқиб кетди. Шарофат ёлғиз қолди. У Чўнг Олойнинг қаердалигини эшитган: Қизилсувнинг нарёғида. У томонларга етиш осон эмас. Бўшашиб ташқарига чиқди.
Офтоб кўзни олади. Шифер том тепасидаги телевизион антеннага қўнган мусичага икки бола тош отади. Йўл четидаги қирғоққа сапчиб оқаётган лойқа сувда бир бола қоғоз кема оқизади, унинг кетидан эргашган бола, дўпписидан кўм-кўк довучча олиб, қарсиллатиб чайнайди. Муюлишга етмасдан икки ҳовли берида янгигина, ҳали номери ҳам йўқ яшил «Москвич» турибди. Довучча чайнаётган бола машина деразасига тирмашиб, сигнал бериб қочди, нарироққа бориб эшик орқасига беркинди. Машина сигналига уйдан бир йигит чиқди. У ёқ-бу ёққа аланглаб болани кўрди-ю, ёлғондан пўписа қилиб, уни қувламоқчи бўлди. Бола қочди, йиқилиб дўпписидаги довуччалар тўкилди, йиғлади, бе-риги уйдан югуриб чиққан Кокила болани даст кўтариб, тупроққа беланган юзидан, кўзидан ўпа бошлади. Кейин бояги машинанинг эшигини очиб, болани кабинага ўтқазиб қўйди. Энди бола кучининг борича сигнал берар, қийқириб куларди.
Буларни кузатиб турган Шарофат беихтиёр кулиб юборди. Кокила нотаниш жувоннинг олдига келди.
— Ҳа, ўртоқ, сиз ҳам чўл қувлашга келдингизми? Жуда соз бўпти-да!
— Омон акани излаб келдим, — деди Шарофат Кокилага бошдан-оёқ қараб.
— Омонжон чорвадалар. Ҳали соат тўртда Олойга вертолёт кетади. Йўл юриб чарчагандирсиз. Юринг, тамадди қилиб олинг.
Шарофат унга итоаткорлик билан эргашди. Эндигина палаги ниш уриб чиқаётган қовун полизни ёқалаб колхоз меҳмонхонасига келишди. Кокила эшик олдида ёстиқ жидди, сочиқ, кўрпа ғилофларини юваётган семиз бир жувоннинг биқинини чимдиб ўзига қаратди.
— Ҳой, бўктик, битта чой дамлаб бер!
Жувон билагидан совун кўпикларини сидирар экан, қошларини чимирди:
— Ана, самовар қайнаб турибди, нима, ўзинг дамлаб олсанг эт-бетинг камайиб қоладими!
— Раиснинг хотини бир нима дегандан кейин дарров хўп дегин.
Бақалоқ жувон қўлидаги сочиқ билан Кокиланинг икки ўрим сочи савалаб турган жойига бир урди. Ёлғондан қочмоқчидек лапанглаб чойнак кўтариб уйнинг орқасига ўтиб кетди. Улар ичкарига киришди. Меҳмонхона ичида сурат солинмаган биронта девор қолмаган, шифтда ҳам, шкаф ойналарида ҳам сурат. Иккита каравот тепасида клеёнка орқасига ишланган манзара. Кўл, оқ ўрдак, қизил осмон, ярми кўк, ярми қизил сув.
Бу суратларни мутлақо санъатга алоқаси бўлмаган бўёқчи ишлагани шундоққина билиниб турарди. Бу суратларнинг бирида дарё, кўприк, йўл тасвирланган. Осмонда самолёт, кўприкда поезд, дарёда кема, йўлда пахта ортган юк машинаси.
Кокила меҳмоннинг суратларга қараб ажабланаётганини кўриб, изоҳ бера бошлади:
— Отабой ўлгурнинг қилган иши-да. Арзон тушади деб шаҳардаги артелдан патнис бўяйдиганни эргаштириб келибди. Шифтдаги гуллар ҳосилотнинг уйидаги патнисларга қараб солинган.
Шарофат учун бу суратлар дадасининг қанча минг сўмлаб сарф қилиб чиздирган суратларидан, бу уй унинг қимматбаҳо жиҳозлар билан тўлиб кетган ётоғидан соддалиги билан минг марта аъло эди. Шарофат икки пиёла чойни қайноқ-қайноқ ичиб, кўзи илина бошлади. Кокила оёқ учида ташқарига чиқиб кетди.
Шарофат қизларнинг қўшиғидан уйғонди. Қанча ух-лади, қаерда ётибди, бу меҳрибон одамлар ким, билолмади. Деразадан ташқарига қаради. Радиода Кокила эълон эшиттирмоқда:
— Чорвада эри бор хотинлар, кийимларини ювиб, дазмоллаб бўлган бўлсалар, меҳмонхонага олиб келишсин! Отабой ака! Отабой ака! Тўртта батарея олиб келинг! Ойша, Ойша! Ғанижон соқол қирадиган писка сўраган, дарров олиб кел! Салима! Раҳимингга «Синчалак» билан «Қутлуғ қон»ни қайдан бўлса ҳам топиб кел! Отабой ака, газета билан «Муштум» эсингиздан чиқмасин! Қайтараман, соат тўртда Олойга вертолёт учади. Кечикманглар!
Семиз жувон косада шавла олиб кирди.
— Йўлга кетадиган одамсиз, еб олинг. Гуруллаган товуш уларнинг суҳбатини бўлди. Иккови ҳам шошиб ташқарига чиқишди Осмонда баҳайбат чигирткадек пириллаб вертолёт учиб келарди. Даланинг у ер-бу ерида юрган кишилар қўлларини пешоналарига соябон қилиб, осмонга қарашарди. Мототсиклнинг люлкасида бир бойлам газета билан Кокила келди.
— Қани, меҳмон, кетдик!
Шарофат мототсиклнинг орқасига мингашиб олди. Семиз жувон орқадан қўл силтаб қолди.
Вертолёт қўнган жойда ўн чоғли хотин тўпланган эди. Ҳаммасининг қўлида тугун. Учувчи йигит иккита ёнғоқни шапкасига бекитиб, найрангбозлик қилар, хотинлар қиқир-қиқир кулишарди. Отабой арқон шотига тирмашиб, кабинага тугунчаларни ташир, ора-сира учувчига нималардир деб тўнғилларди. Шарофат вертолётга чиққанида боя дўпписига довучча солиб еб ўтирган болани кўтариб олган, ўнг қовоғида қоп-қора холи бор бир жу-вон ҳаллослаб етиб келди. У югуриб келганидан ёноқлари терлаган, ўзи ҳансирарди. Жувон қўлидаги тугунни Шарофатга бўй чўзиб узатаркан: Омон акамга салом денг, уйдагилар, болалар тинч экан, деб айтинг, деб тайинлади. Қўлидаги бола ҳам унга дўпписини чўзиб:
— Даддага, даддага, — дерди.
Мотор гуруллаб ҳамма ўзини четга олди. Баҳайбат паррак чир айланиб, вертолёт ҳавога бигиздек тик санчилди-ю, ер пастда қолди. Қўл силтаётган аёлларнинг қизил, кўк дурралари секин-секин кичрайиб, охири кўздан ғойиб бўлди.
Агар шу пўлат қуш ҳозир ерга қўнсайди, Шарофат ўша жувонни, Омоннинг муҳаббатига сазовор бўлган, унинг энг эзгу ҳисларига қалбидан жой берган кўксига ихлос билан бош қўярди, қовоғидаги ўша кўҳлик холидан тўйиб-тўйиб ўпарди... Энди у Омоннинг олдига нима деб боради? Унга нималар деб айтади. Ҳозиргина уни кузатиб қолган жувонларнинг юзини, кўзини эслади. Қандай бахтли хотинлар-а! Уларнинг кўзларида соғинч, олисда, тоғ этакларида лолаларга бурканган ён бағирларда энтикиб йўлларига кўз тиккан энг азиз кишилари олдига учаётган пўлат қушнинг қанотини ҳам ўпишга, меҳр билан силаб-сийпалашга тайёр.
Пастда яшариб, яшилланиб келаётган чўл ястаниб ётибди. Шу чўл кўкатларига жон бераётган хотинлар ўз ёнларидан унга жой беришармикин? Кошки эди, унинг биринчи пешона тери шу ерларга тўкилса, чўл шамоллари унинг ҳам оппоқ билакларини қорайтирса...
Жувон кўксининг аллақаеридан садо чиққандек бўлди.
— Қол, шу ерларда қол, Шарофат! Бахтинг шу ерда! Шу бағри кенг, ҳар бир гиёҳидан тортиб янтоғигача табиий, инсон қўлига, пешона терига зор чўлларнинг аллақаерида сенинг ҳам бахтинг яшириниб ётибди. Қидир, изла! Тунлари чўл осмонида порлаган юлдузларнинг чўғини кўрмагансан ҳали! Чўлда уфқни қизартириб чиқадиган офтобга юзингни тутмагансан ҳали! Кўкатга чалқанча ётиб, ярми қизил, ярми оқ булутларга қараб ширин ўй сурмагансан ҳали. Қол! Қол шу ерда.
Пастда чўл чир айланар, кўм-кўк майсазорлар орасидаги йўл парқи очилган сочдек бўлиб кўринарди, қорли чўққилар тизмаси эса оёқ қўйса етгудек яқинда ялтирарди.

1961
Mualifning boshqa asaralari
1 Alla (hikoya) [Said Ahmad] 2289
2 Azob (hikoya) [Said Ahmad] 1297
3 Azroil oʻtgan yoʻllarda (hikoya) [Said Ahmad] 1188
4 Азоб (ҳикоя) [Said Ahmad] 608
5 Азроил ўтган йўлларда (ҳикоя) [Said Ahmad] 603
6 Алла (ҳикоя) [Said Ahmad] 491
7 Bahor qizlari (hikoya) [Said Ahmad] 895
8 Bahor suvlari (hikoya) [Said Ahmad] 698
9 Begona (hikoya) [Said Ahmad] 1208
10 Bir yuz yetmish soʻmlik xurrak (hikoya) [Said Ahmad] 673
11 Birinchi muhabbat (intermediya) [Said Ahmad] 2076
12 Borsa kelmas darvozasi (hikoya) [Said Ahmad] 1403
13 Bosh ogʻrigʻi (hikoya) [Said Ahmad] 753
14 Boʻston (hikoya) [Said Ahmad] 694
15 Buqalamun bilan uchrashuv (hikoya) [Said Ahmad] 1035
16 Баҳор сувлари (ҳикоя) [Said Ahmad] 530
17 Баҳор қизлари (ҳикоя) [Said Ahmad] 463
18 Бегона (ҳикоя) [Said Ahmad] 502
19 Бир юз етмиш сўмлик хуррак (ҳикоя) [Said Ahmad] 565
20 Биринчи муҳаббат (интермедия) [Said Ahmad] 586
21 Борса келмас дарвозаси (ҳикоя) [Said Ahmad] 498
22 Бош оғриғи (ҳикоя) [Said Ahmad] 497
23 Буқаламун билан учрашув (ҳикоя) [Said Ahmad] 477
24 Бўстон (ҳикоя) [Said Ahmad] 486
25 Dum (hikoya) [Said Ahmad] 617
26 Дум (ҳикоя) [Said Ahmad] 431
27 Farmonbibi qalʻasiga shturm. Bolshevikla... [Said Ahmad] 668
28 Фармонбиби қалъасига штурм. Болшевиклар ... [Said Ahmad] 573
29 Gap (hikoya) [Said Ahmad] 547
30 Gugurt (hikoya) [Said Ahmad] 953
31 Gul haqida hikoyalar [Said Ahmad] 2175
32 Гап (ҳикоя) [Said Ahmad] 577
33 Гугурт (ҳикоя) [Said Ahmad] 547
34 Гул ҳақида ҳикоялар [Said Ahmad] 496
35 Iqbol chiroqlari (hikoya) [Said Ahmad] 705
36 Iqror (hikoya) [Said Ahmad] 1600
37 Иқбол чироқлари (ҳикоя) [Said Ahmad] 462
38 Иқрор (ҳикоя) [Said Ahmad] 440
39 Jajji hikoyalar [Said Ahmad] 753
40 Жажжи ҳикоялар [Said Ahmad] 542
41 Kataysa (hikoya) [Said Ahmad] 630
42 Kechikkan sevgi... (hikoya) [Said Ahmad] 1306
43 Kelinlar qoʻzgʻoloni (komediya) [Said Ahmad] 8370
44 Kiprikda qolgan tong (qissa) [Said Ahmad] 3659
45 Koʻzlaringda oʻt bor edi (hikoya) [Said Ahmad] 635
46 Kuyov (komediya) [Said Ahmad] 1652
47 Катайса (ҳикоя) [Said Ahmad] 491
48 Келинлар қўзғолони (комедия) [Said Ahmad] 829
49 Кечиккан севги... (ҳикоя) [Said Ahmad] 481
50 Киприкда қолган тонг (қисса) [Said Ahmad] 870
51 Куёв (комедия) [Said Ahmad] 559
52 Кўзларингда ўт бор эди (ҳикоя) [Said Ahmad] 433
53 Laylak keldi (hikoya) [Said Ahmad] 768
54 Lochin (hikoya) [Said Ahmad] 1111
55 Лайлак келди (ҳикоя) [Said Ahmad] 502
56 Лочин (ҳикоя) [Said Ahmad] 466
57 Mehribon (hikoya) [Said Ahmad] 715
58 Menga yetib kelmagan xat (hikoya) [Said Ahmad] 813
59 Meni kechiring (intermediya) [Said Ahmad] 1086
60 Mening doʻstim Babbayev! (hikoya) [Said Ahmad] 768
61 Moʻtti (hikoya) [Said Ahmad] 650
62 Muhabbatning tugʻilishi (hikoya) [Said Ahmad] 716
63 Musicha (hikoya) [Said Ahmad] 2157
64 Менга етиб келмаган хат (ҳикоя) [Said Ahmad] 499
65 Мени кечиринг (интермедия) [Said Ahmad] 651
66 Менинг дўстим Баббаев! (ҳикоя) [Said Ahmad] 508
67 Меҳрибон (ҳикоя) [Said Ahmad] 422
68 Мусича (ҳикоя) [Said Ahmad] 496
69 Муҳаббатнинг туғилиши (ҳикоя) [Said Ahmad] 425
70 Мўтти (ҳикоя) [Said Ahmad] 419
71 Nomi yoʻq toʻy (hikoya) [Said Ahmad] 741
72 Номи йўқ тўй (ҳикоя) [Said Ahmad] 543
73 Odam va boʻron (hikoya) [Said Ahmad] 620
74 Oftob oyim (hikoya) [Said Ahmad] 4771
75 Onajonlar (hikoya) [Said Ahmad] 636
76 Oshqovoq, 2 (hikoya) [Said Ahmad] 1323
77 Ot bilan suhbat (hikoya) [Said Ahmad] 2321
78 Одам ва бўрон (ҳикоя) [Said Ahmad] 405
79 Онажонлар (ҳикоя) [Said Ahmad] 466
80 От билан суҳбат (ҳикоя) [Said Ahmad] 462
81 Офтоб ойим (ҳикоя) [Said Ahmad] 483
82 Ошқовоқ, 2 (ҳикоя) [Said Ahmad] 435
83 Paypoq (hikoya) [Said Ahmad] 1161
84 Poyqadam... (hikoya) [Said Ahmad] 758
85 Пайпоқ (ҳикоя) [Said Ahmad] 510
86 Пойқадам... (ҳикоя) [Said Ahmad] 484
87 Qorakoʻz majnun (hikoya) [Said Ahmad] 8807
88 Қоракўз мажнун (ҳикоя) [Said Ahmad] 545
89 Rahmat, azizlarim! (hikoya) [Said Ahmad] 915
90 Раҳмат, азизларим! (ҳикоя) [Said Ahmad] 466
91 Sagʻana (hikoya) [Said Ahmad] 646
92 Sarob (hikoya) [Said Ahmad] 3202
93 Seni izlab (hikoya) [Said Ahmad] 853
94 Sinovchi ichuvchi (intermediya) [Said Ahmad] 611
95 Sobiq (hikoya) [Said Ahmad] 11898
96 Sobiq oʻgʻri (hikoyalar toʻplami) [Said Ahmad] 1074
97 Sobiq oʻgʻri - Boʻlishi mumkin hikoya [Said Ahmad] 794
98 Sud (hikoya) [Said Ahmad] 652
99 Sumbul (hikoya) [Said Ahmad] 561
100 Suvlar oqib ketdi (hikoya) [Said Ahmad] 656
101 Сароб (ҳикоя) [Said Ahmad] 485
102 Сағана (ҳикоя) [Said Ahmad] 428
103 Синовчи ичувчи (интермедия) [Said Ahmad] 531
104 Собиқ (ҳикоя) [Said Ahmad] 693
105 Собиқ ўғри (ҳикоялар тўплами) [Said Ahmad] 473
106 Собиқ ўғри - Бўлиши мумкин ҳикоя [Said Ahmad] 465
107 Сувлар оқиб кетди (ҳикоя) [Said Ahmad] 466
108 Суд (ҳикоя) [Said Ahmad] 455
109 Сумбул (ҳикоя) [Said Ahmad] 406
110 Tabelchi (intermediya) [Said Ahmad] 532
111 Tamom, davomi yoʻq (hikoya) [Said Ahmad] 727
112 Taqdir, taqdir, muncha shafqatsizsan? (h... [Said Ahmad] 0
113 Ta’zim (hikoya) [Said Ahmad] 839
114 Ta’zim (hikoyalar) [Said Ahmad] 2081
115 Togʻ afsonasi (hikoya) [Said Ahmad] 515
116 Toʻlqinlar (hikoya) [Said Ahmad] 581
117 Toʻyboshi (hikoya) [Said Ahmad] 546
118 Turnalar (hikoya) [Said Ahmad] 1051
119 Tut pishigʻi (hikoya) [Said Ahmad] 585
120 Tuynuk (hikoya) [Said Ahmad] 468
121 Табелчи (интермедия) [Said Ahmad] 442
122 Тамом, давоми йўқ (ҳикоя) [Said Ahmad] 484
123 Таъзим (ҳикоя) [Said Ahmad] 443
124 Таъзим (ҳикоялар) [Said Ahmad] 616
125 Тақдир, тақдир, мунча шафқатсизсан? (ҳикоя) [Said Ahmad] 0
126 Тоғ афсонаси (ҳикоя) [Said Ahmad] 435
127 Туйнук (ҳикоя) [Said Ahmad] 437
128 Турналар (ҳикоя) [Said Ahmad] 461
129 Тут пишиғи (ҳикоя) [Said Ahmad] 424
130 Тўйбоши (ҳикоя) [Said Ahmad] 398
131 Тўлқинлар (ҳикоя) [Said Ahmad] 436
132 Uchinchi minora (hikoya) [Said Ahmad] 1064
133 Учинчи минора (ҳикоя) [Said Ahmad] 446
134 Xazina (hikoya) [Said Ahmad] 1140
135 Xomtalash (hikoya) [Said Ahmad] 684
136 Xotin (hikoya) [Said Ahmad] 645
137 Xotinboz chumchuq (hikoya) [Said Ahmad] 1102
138 Xurrak (hikoya) [Said Ahmad] 560
139 Хазина (ҳикоя) [Said Ahmad] 535
140 Хомталаш (ҳикоя) [Said Ahmad] 502
141 Хотин (ҳикоя) [Said Ahmad] 462
142 Хотинбоз чумчуқ (ҳикоя) [Said Ahmad] 447
143 Хуррак (ҳикоя) [Said Ahmad] 478
144 Yoʻgʻon tepa (hikoya) [Said Ahmad] 559
145 Yoʻlda (hikoya) [Said Ahmad] 705
146 Йўлда (ҳикоя) [Said Ahmad] 418
147 Йўғон тепа (ҳикоя) [Said Ahmad] 476
148 Yalpiz hidi (hikoya) [Said Ahmad] 1423
149 Ялпиз ҳиди (ҳикоя) [Said Ahmad] 481
150 Yelim (hikoya) [Said Ahmad] 572
151 Yer uygʻondi (hikoya) [Said Ahmad] 555
152 Елим (ҳикоя) [Said Ahmad] 457
153 Ер уйғонди (ҳикоя) [Said Ahmad] 373
154 Yuk (hikoya) [Said Ahmad] 481
155 Юк (ҳикоя) [Said Ahmad] 462
156 Zumrad (hikoya) [Said Ahmad] 613
157 Зумрад (ҳикоя) [Said Ahmad] 449
158 Oʻn sakkiz yoshing (hikoya) [Said Ahmad] 771
159 Oʻrik domla (hikoya) [Said Ahmad] 947
160 Ўн саккиз ёшинг (ҳикоя) [Said Ahmad] 482
161 Ўрик домла (ҳикоя) [Said Ahmad] 421
162 Gʻildirak (qissa) [Said Ahmad] 848
163 Ғилдирак (қисса) [Said Ahmad] 438
164 Sher (hikoya) [Said Ahmad] 1202
165 Шер (ҳикоя) [Said Ahmad] 468
166 Chevara (hikoya) [Said Ahmad] 545
167 Chiroqni oʻchir (hikoya) [Said Ahmad] 546
168 Chol kuyov bilan kampir kelin (hikoya) [Said Ahmad] 872
169 Choʻl burguti (hikoya) [Said Ahmad] 1705
170 Choʻl oqshomlari (hikoya) [Said Ahmad] 654
171 Chuchvara (hikoya) [Said Ahmad] 626
172 Чевара (ҳикоя) [Said Ahmad] 404
173 Чироқни ўчир (ҳикоя) [Said Ahmad] 434
174 Чол куёв билан кампир келин (ҳикоя) [Said Ahmad] 537
175 Чучвара (ҳикоя) [Said Ahmad] 529
176 Чўл бургути (ҳикоя) [Said Ahmad] 470
177 Чўл оқшомлари (ҳикоя) [Said Ahmad] 522
Tavsiya qilamiz
Яндекс.Метрика