Togʻ afsonasi (hikoya) [Said Ahmad]

Togʻ afsonasi (hikoya) [Said Ahmad]
Togʻ afsonasi (hikoya) [Said Ahmad]
Mashina xoʻp yaxshi narsa-yu, uning ham oʻziga yarasha nagʻmalari bor-da! Mattshna olgan odamlarning xotinlari hazil aralash, bu mashina emas, kundoshim, deyishar ekan. Sababi, er ishdan keliboq ovqatga ham qaramay, mashinasining tagiga kirib ketganicha yarim kechada moyga qorishib chiqar, azonlab yana mashinaga unnab ketarkan.
Vahobjon rayvodxozda texnik. Uning ham oʻziga yarasha koʻrimsizgina «Moskvich»i bor. Oʻzi haydaydi. Eski mashina mingan odam yaxshi shofyor hisoblanadi. Hadeb buzilavergandan keyin u yogʻini kovlaydi, bu yogʻini kovlaydi, xullas, ichida nimasi boʻlsa, barini bilib oladi. Yaxshiyamki, Vahobjon hali uylanmagan. Uylanganida, albatta, xotiii chidamasdi, yo meni deysan, yo mashinani deysan, deb turib olardi. Rostda, u boʻsh qoldi deguncha mashinani kovlaydi. Uni gurillataverib qoʻni-qoʻshnilarning joniga tegdi. Qoʻshnilar, shu Vahobjon uylana qolsaydi, oʻzidai tinchib ketarmidi, deyishadi. Ammo Vaxobjoining hali-beri uylanadigan niyati yoʻqqa oʻxshaydi. Oʻzi mundoq birortasini topmaydi, qarindosh-urugʻlar topganini yoqtirmaydi. Kampir oyisi nolib qolsa, xazilga oladida, yana mashina tagiga kirib ketadi. Oxiri jonidan bezor boʻlgan qoʻshnilar kampirga yalinishadi:
— Oʻgʻlingiz mashinani kechasi garajga oborib qoʻysin. Uxlatmayotibdi.
Rayvodxozning garaji yoʻq, qayoqda qoldiradi. Undan tashqari, oʻzingizga ma’lum, Vahobjonga kechalari ham u yoqni suv urib ketdi, bu yoqqa suv kerak, deb raislar telefon qilib turishadi. Shofyor olaylik deyishsa, qaysi shofyor bunaqa shaloq mapshnaga — bunaqa bezovta ishga koʻnadi. Bitta-yarimta yanglishib kelib qolgan shofyorlar ham ikki kunga chidamay tashlab qochishadi. Xullas, 6u ishga Vahobjonning oʻzidan boshqasi toʻgʻri kelmaydi.
Mana shu Vahobjon bahor toshqinida suv olib ketib, haligacha tuzatilmagan kanal toʻgʻonini tuzattirishga bir haftadan beri ovora edi. Shu paytgacha raislar shox bostirib, bu yogʻiga shagʻal toʻktirib eplab kelishayotgan edi. Shu alpozda paxta sugʻorib boʻladimi, kim qancha suv olayotganini bilib boʻlmasa! Raislar bay-baylab vodxoz masalasini byuroga qoʻyib qolishdi-ku. Ana vodxoz boshligʻining tipirchilab qoligaini koʻring. Ikki kunda tsement xam topildi, buldozer xam, beton plitalar xam topildi. Kechasiyu kunduzi ish. Kolxozlar odam xam topib berishdi. Dorotdel yoʻlga «oʻtilmasin!» degan belgi qoʻyib, mashina va avtobuslarni vaqtincha boshqa yoʻldan qatnaydigan qilib qoʻndi.
Soch-soqoli oʻsib ketgan Vaxobjon, projektor yenida turgan montyor bolaga baqiradi, shagʻal toʻkayotgan samosvalga chirokni toʻgʻrila, kabelni tort, suv tegmasin, deb qichqiradi. Orqasiga tisarilib, shagʻalli mashinaga yoʻl koʻrsatadi. Ish qizigandan qizib ketgan. Yoz kechalari shunaqa ishlashlik boʻladi. Ayniksa, bu tomonlarning oqshomiga hech narsa teng kelolmaydi. Daryo shovullaydi, togʻ orqasidan osmonga sut purkagandek boʻlib, avval oy shu'lasi koʻrinadi, keyin oʻzi salmoqlab osmonga koʻtariladi-da, togʻ choʻqqisiga ayri minib, turib qoladi. Biram chiroyli, biram yoqimli shamol esadi. Saraton dazmoldek qizdirgan toshlarni shu shabada puflab sovutadi. Oʻt-oʻlanlarni silkitadi. Joʻjasi hali uchirma boʻlmagan ona oʻrdaklarning allaga oʻxshash gʻalati gʻaqillashini uzoqlardan olib keladi. Kanalning betoʻsiq betoʻlqin suvi oydinda xuddi poyoni yoʻq yaxlit oypadek yaltiraydi. Quloq boshida suv ochayotgan miroblarning tovushi eshitilib qoladi. Ayniqsa, bittasi ezib-ezib ashula aytadi. Kechasi olisdan kelgan qoʻshiq gʻalati boʻlarkan. Odamning tomir-tomiriga kirib ketaman deydi. Betonchi bola xam qoʻshiqqa ishqivoz ekan, ovozi biram doʻrillagan. Qoʻshiq soʻzlarini poyma-poy qilib xonish kilib qoladi. Quruvchilar atayin UNI mayna qilib «yana boʻlsin», «doʻst» deb qoʻyishadi. Yigit ham ularning «iltimosi»ni yerda qoldir-may, ashulaga ashulani ulab ketadi:
Toshga yomgir kor qilurmi,
Muttasil yoqqan bilan...
— Doʻst, bu Navoiydanmi?
— Yoʻgʻ-e, Mashrabnikidir. Qiyqiriq, kulgi.
Shu zaylda kulgi bilan, koʻshiq bilan ish davom etadi. Vaxobjon u yoqdan-bu yoqqa zir yugurib, ishni jadallatadi. Kattakon bak oldida choy damlangan tunuka choynakni choʻkqa qoʻyib oʻtirgan cholning yoniga tushib ketayotgan edi, uzoqdan mashina chirogʻini koʻrib toʻxtadi. Ma-shina «oʻtilmasin!» belgisi qoʻyilgan muyulishdan oʻtib, toʻppa-toʻgʻri kelaverdi. Vaxobjon ijrokomdan birov kelayotgan boʻlsa kerak, deb oʻyladi. Tikilib qarasa, tangadek zangori chirogʻi bor. Nechuk taksi mashinasi bu tomonlarga oʻtdi ekan, deb yoʻlga chikdi-da, qoʻlini koʻtarib uni toʻxtatdi.
— MUMKIN emas, belgini koʻrmadingizmi, qayting!
Shofyor kabinadan bosh chiqarib, qoʻlini koʻksiga
koʻyib, uzr aytgan boʻldi.
— Koʻktoshga ketayotgan boʻlsanglar. Xonimobod tomondan aylanib oʻtasizlar.
Xonimoboddan aylanib oʻtish uchun ortiqcha oʻn toʻqqiz kilometr yoʻl yurish kerak. Har qanday odamga xam taksida borish jabr boʻladi!
Shofyor kabinadan tushdi. Ikki qoʻlini beliga qoʻyib, U yoq-bu yoqqa qaradida, oʻtib ketishning sira iloji yoʻqligini bilgandan keyin, noiloj orqa eshikni ochib, ichkariga qarab yelkasini qisdi.
— Iloji yoʻq, opajon. Buyogʻi koʻp qolmadi. Piyoda yigirma minutda yetasiz. Xonimoboddan borsangiz qimmatga tushadi. Mayli desangiz, yana oʻzingiz bilasiz. Menga bari bir.
Mashinadan chamadon koʻtargan bir ayol tushdi. Vahobjon qorongʻida uning yuzini anik koʻrolmadi. Ayol shofyor bilan ancha vaqtgacha nimanidir gaplashib turib qoldi. Keyin mashina orqasiga qaytdi. Ayol bitta-bitta bosib Vahobjonning oldiga keldi. Koʻktoshga qaysi tomondan borishni soʻradi. Tavba, ovozi tanish. Qaerda eshitgan bu tovushni? Shu payt shagʻal toʻkib boʻlgan samosval keskin burilgan edi, uning oʻtkir chirogʻida ayolning yuzi bir dam yorishib ketdi.
Sochlari boshiga chambarak qilingan, lablariga bilinar-bilinmas qizil surtilgan, yigirma-yigirma ikki yoshlardagi kelishgan qiz. Vahobjon uni tanidi. Bu qizni u bir marta, atigi bir marta koʻrgan. U bilan yonma-yon oʻtirib choy ichgan. Shu qizning oʻzi unga choy quyib bergan. Ammo Vahobjon, toʻgʻrisini aytganda, u quyib bergan choyni qiynalib ichgan, nsgaki, bu kizning bir qoʻlida odamning kalla suyagi bor edi. Vahobjon oʻtgan yilning avgustida sirtki institutga imtihon topshirgani Toshkentga tushgan edi. Konsultatsiya oʻtkazadigan oʻqituvchining tobi qochib qolib, institutga kelolmay qolibdi. Dekan Vahobjonga oʻqituvchining uyiga borishni maslahat bergan edi. Bordi. U Chilonzordagi katta koʻcha betidagi uyning ikkinchi qavatida yasharkan. Kirib gaplashdi. Bilmaganlarini soʻrab oldi. Oʻqituvchi Vahobjonga imtixonga kirsangiz boʻladi, deb maslahat berdi. U xursand boʻlib chiqsa, mashinasining bir gʻildiragi shalpayib yotibdi, kameraning zolotnigini birov burab olib qoʻyibdi. Asfalt yoʻlkada «bosdimmi» oʻynayotgan qizchalar unga qarab turishardi. Ularning biri yaqin kslib shivirladi.
— Akbar minnarsangizni burab olib qoʻydi.
— Qanaqa Akbar?
— Hu anavi uyda turadi. Hozir qochib chiqib ketdi. Inobat opamlarning ukalari.
Vahobjonning juda jahli chiqib ketdi. Bu qanday gap! Zapas gʻildirak boʻlganda ham boshqa gap edi.
Vahobjon boyagi qiz koʻrsatgan uy eshigining tugmasini bosdi. Javob boʻlmadi. Yana qoʻngʻiroq tugmasini bosgan edi, ayol kishining: «Ho Akbar, eshikni och, birov keldi» degan tovushi eshitildi. Hadeganda eshik ochilavermadi. Anchadan keyin shippak tovushi yaqinlashdida, eshik qarsillab ochildi. Vahobjonning qarshisida odamning kalla suyagini ushlagan koʻhlik bir qiz turardi. Vahobjonning yuragi orqasiga tortib ketdi. Qiz qoshlarini kerib, kimda ishingiz bor edi, degandek hayron boʻlib turibdi.
— Akbarda ishim bor edi. Chaqirib bersangiz. Qiz ermak qilayotgandek orqasiga qarab qichqirdi:
— Hoy, Akbar, oʻrtogʻing keldilar, bu yoqqa chiq! Ichkaridan trusichan, olti yoshlardagi bir bola bur-
nini tortib chikdi. U Vahobjonni koʻrishi bilan toʻxtadi. Keyin Vahobjonning oʻrtogʻi birdan orqasiga tiraqaylab qochib qoldi. Qiz nima gapligiga tushuna olmay xayron. Vahobjon boʻlgan gapni aytib berdi. Qiz xijolat boʻlib, undan uzr soʻradida, hozir oʻsha buyumni olib beraman, deb orqasiga burildi. Keyin toʻxtab, qoʻlidagi kalla suyagini Vahobjonning qoʻliga tutqazdi.
— Hozir, hozir olib bsraman.
Akbar vannaxonani ichidan berkitib olgan ekan. Qiz yalindi.
Oxiri Akbar eshikni ochdi. Vahobjon qarasa, u vannaga suv toʻldirib, ming yamoq boʻlib ketgan avtokameraga nasos bilan yel berayotgan ekan.
— Bu oʻlgur choʻmilishga kerak-da. Suzishga oʻrganayotganmish. Qani, ber, kim oʻrgatdi senga birovning narsasini olishni?!
— Magazinda yoʻq-da, boʻlmasa olarmidim, — dedi Akbar burnini tortib.
Shunday dedi-yu, vannadagi ilma-teshik kamera ogʻzidan zolotnikni chiqazib berdi. Vahobjon qizga rahmat aytib, tashqariga chiqdi. Ust kiyimini yechib, mashinaga domkrat qoʻyib, gʻildirakni koʻtardi, uni chiqarib olib, boshqatdan yel bera boshladi. To u ishini bitkazguncha kora terga tushib ketdi. Ancha kech boʻlib qolgan edi. Uning qiynalayotganini balkondan koʻrib turgan qiz:
— Kirib yuvinib oling, — dedi.
Vahobjon bir soʻz demay qaytib kirdi. Qiz yelkasida sochiq, qoʻlida sovun bilan uni kutib turardi.
U yuziga sovun surtayotganida ham, oppoq, kraxmallangan sochiqqa artinayotganida ham bir oʻy kallasidan ketmasdi: «Qanday chiroyli qiz-a, ammo qoʻlidagi odamning kalla suyagi nimasi».
— Choy damlab qoʻydim, ichib ola qoling, qorningiz ham ochgandir.
Vahobjon uzr aytsa ham qiz qoʻymadi. Choy quyib uzatdi. Bola bechora ichishni ham, ichmaslikni ham bilmay hayron edi. Ichdiyu yana boyagi kallani esladi. Oxiri, u qizga rahmat aytib ketar ekan, Akbarga zolotnik keltirib berishga va’da qildi.
Ana shu voqeadan keyin Vahobjon qizni uchratmadi. Uyiga Akbarga va’da qilgan narsani olib borganda kiz yoʻk ekan. Mana, oradan bir yil oʻtdi. U oʻsha qizni eslaganida nihoyatda koʻhlik bir qizning yuzi, koʻzi, kslishgan gavdasi koʻz oldiga kelardi-da, zum oʻtmay, bu goʻzallik oʻrnini tirjaygan kalla suyagi egallab olardi. Shuning uchun ham Vahobjon uni eslamaslikka tirishardi.
Mana bugun dars shovullagan, shagʻallar qaldiragan togʻ oqshomida ikkovi yana baqamti kelib turishibdi. Qiz uni tanimagan boʻlsa kerak. Negaki, Vahobjonning soch-soqoli oʻsib ketgan, kiyimlari chang, tuproq edi.
Ularning xar ikkovi bir-birlariga qarab ancha turib qolishgandan keyin Vahobjon gap boshladi:
— Koʻktoshga ketyapman deng. U yerda qarindoshlaringiz bormi?
— Yoʻq, — dedi qiz. — Ishga shu yoqqa tayin qilishdi. Rayzdrav ixtiyoriga...
Qizning ovozi biram yoqimli, biram jarangli. Vahobjon seskanib ketdi. Demak, bu qiz rayonga doktor boʻlib kelyapti. U doktorlikni bitirgan. Odamning kalla suyagini bekorga koʻtarib yurmagan ekan u...
— Meni taniyapsizmi? — dedi Vahobjon.
— Yoʻgʻ-a, — dedi kiz yelkasini qisib.
— Uyingizga borgandim. Akbarning orqasidan vannaga kirgandim...
Vahobjonning gapi ogʻzida qoldi.
— A-a-a, oʻsha sizmidingiz, buni qarang-a, tanimapman. Uyimizga yana bir kelgan ekaisiz. Yoʻqligimni qarang-a.
Buldozerchi Vahobjonni chaqirib qoldi. U qizga: «Hozir kelaman» deb chopganicha ketdi.
Allamahal boʻlib qolgan edi. Vahobjon prorabga topshiriqlarni berib, qizning oldiga qaytdi.
— Qani, mehmon, ketdik. Koʻktoshga oʻzim oborib qoʻyaman.
Qiz qarshilik qilmay, «Moskvich» eshigini ochdi. Yoʻlga tushishdi. Oy xuddi mashina bilan yonma-yon ketayotganga oʻxshaydi. Soyadek boʻlib koʻrinayotgan togʻ tizmalari biram ajoyib, biram ajoyib.
Vahobjon rul boshqarib borarkan, oʻy oʻylardi:
«Qani edi shu qizga uylansam, menga tegarmikan? Tegmas, balki sevgani bordir...»
Mashina motori bir-ikki yoʻtalib oʻchdi. Vahobjon shoshib tushib, kopotni ochdi. Ventilyatsiya tasmasi uzilib ketibdi. Zapasi yoʻq. Endi nima boʻladi? Shu yerda tunab qolishdan boshqa iloj yoʻq! Ularning ikkovi ham hafsalalari pir boʻlib, toshga oʻtirishdi.
— Qiziq boʻldi-ku! — dedi Vahobjon xijolat chekib. Qiz indamadi. U azamat togʻ tizmalariga, qoya uchiga jigʻa boʻlib qoʻnib turgan baldokdek oyga jimgina qarab oʻtirardi.
— Bilasizmi, men hech toqqa chiqmaganman. Buni qarang, kechasi, ayniqsa, oydinda juda gʻalati boʻlarkan. Biram yaxshiki.
Kizning tovushidan sovuqqotganligi shundoqqina bilinib turardi. Vaxobjon mashinani ochib, old suyanchigʻini tushirib, ketidagisiga yondashtirib qoʻydi.
— Siz kirib bir oz mizgʻib oling.
Qiz avvaliga koʻnmay turdi. Keyin sovukdan titrab ichkariga kirib ketdi. Vahobjon radioni sekinlab burab qoʻydi. Qiz toʻnga oʻranib oldi.
Togʻ oʻngirida yoqimli kuy oqar, kichkinagina, koʻrimsiz mashina ichida esa husnda yagona bir qiz uxlardi.
Vahobjon uning atrofida papiros chekib aylanib yuripti.
Bu holat gerdaygan togʻ etagida tugʻilayotgan yangi doston, yangi afsonaga oʻxshardi.

Kim biladi, balki Vahobjon afsonavor bu oqshomda oʻz baxtini, muhabbatini qoʻriqlayotgandir. Zora shunday boʻlsa!
Mualifning boshqa asaralari
1 Alla (hikoya) [Said Ahmad] 2513
2 Azob (hikoya) [Said Ahmad] 1476
3 Azroil oʻtgan yoʻllarda (hikoya) [Said Ahmad] 1302
4 Азоб (ҳикоя) [Said Ahmad] 688
5 Азроил ўтган йўлларда (ҳикоя) [Said Ahmad] 667
6 Алла (ҳикоя) [Said Ahmad] 545
7 Bahor qizlari (hikoya) [Said Ahmad] 982
8 Bahor suvlari (hikoya) [Said Ahmad] 765
9 Begona (hikoya) [Said Ahmad] 1368
10 Bir yuz yetmish soʻmlik xurrak (hikoya) [Said Ahmad] 745
11 Birinchi muhabbat (intermediya) [Said Ahmad] 2205
12 Borsa kelmas darvozasi (hikoya) [Said Ahmad] 1525
13 Bosh ogʻrigʻi (hikoya) [Said Ahmad] 820
14 Boʻston (hikoya) [Said Ahmad] 793
15 Buqalamun bilan uchrashuv (hikoya) [Said Ahmad] 1161
16 Баҳор сувлари (ҳикоя) [Said Ahmad] 579
17 Баҳор қизлари (ҳикоя) [Said Ahmad] 530
18 Бегона (ҳикоя) [Said Ahmad] 565
19 Бир юз етмиш сўмлик хуррак (ҳикоя) [Said Ahmad] 612
20 Биринчи муҳаббат (интермедия) [Said Ahmad] 672
21 Борса келмас дарвозаси (ҳикоя) [Said Ahmad] 560
22 Бош оғриғи (ҳикоя) [Said Ahmad] 562
23 Буқаламун билан учрашув (ҳикоя) [Said Ahmad] 532
24 Бўстон (ҳикоя) [Said Ahmad] 546
25 Dum (hikoya) [Said Ahmad] 722
26 Дум (ҳикоя) [Said Ahmad] 484
27 Farmonbibi qalʻasiga shturm. Bolshevikla... [Said Ahmad] 719
28 Фармонбиби қалъасига штурм. Болшевиклар ... [Said Ahmad] 636
29 Gap (hikoya) [Said Ahmad] 603
30 Gugurt (hikoya) [Said Ahmad] 1037
31 Gul haqida hikoyalar [Said Ahmad] 2305
32 Гап (ҳикоя) [Said Ahmad] 632
33 Гугурт (ҳикоя) [Said Ahmad] 610
34 Гул ҳақида ҳикоялар [Said Ahmad] 571
35 Iqbol chiroqlari (hikoya) [Said Ahmad] 764
36 Iqror (hikoya) [Said Ahmad] 1850
37 Иқбол чироқлари (ҳикоя) [Said Ahmad] 519
38 Иқрор (ҳикоя) [Said Ahmad] 500
39 Jajji hikoyalar [Said Ahmad] 956
40 Жажжи ҳикоялар [Said Ahmad] 604
41 Kataysa (hikoya) [Said Ahmad] 700
42 Kechikkan sevgi... (hikoya) [Said Ahmad] 1449
43 Kelinlar qoʻzgʻoloni (komediya) [Said Ahmad] 8537
44 Kiprikda qolgan tong (qissa) [Said Ahmad] 3793
45 Koʻzlaringda oʻt bor edi (hikoya) [Said Ahmad] 703
46 Kuyov (komediya) [Said Ahmad] 1754
47 Катайса (ҳикоя) [Said Ahmad] 546
48 Келинлар қўзғолони (комедия) [Said Ahmad] 1101
49 Кечиккан севги... (ҳикоя) [Said Ahmad] 540
50 Киприкда қолган тонг (қисса) [Said Ahmad] 941
51 Куёв (комедия) [Said Ahmad] 644
52 Кўзларингда ўт бор эди (ҳикоя) [Said Ahmad] 478
53 Laylak keldi (hikoya) [Said Ahmad] 836
54 Lochin (hikoya) [Said Ahmad] 1183
55 Лайлак келди (ҳикоя) [Said Ahmad] 564
56 Лочин (ҳикоя) [Said Ahmad] 529
57 Mehribon (hikoya) [Said Ahmad] 826
58 Menga yetib kelmagan xat (hikoya) [Said Ahmad] 920
59 Meni kechiring (intermediya) [Said Ahmad] 1301
60 Mening doʻstim Babbayev! (hikoya) [Said Ahmad] 899
61 Moʻtti (hikoya) [Said Ahmad] 712
62 Muhabbatning tugʻilishi (hikoya) [Said Ahmad] 889
63 Musicha (hikoya) [Said Ahmad] 2315
64 Менга етиб келмаган хат (ҳикоя) [Said Ahmad] 555
65 Мени кечиринг (интермедия) [Said Ahmad] 727
66 Менинг дўстим Баббаев! (ҳикоя) [Said Ahmad] 572
67 Меҳрибон (ҳикоя) [Said Ahmad] 471
68 Мусича (ҳикоя) [Said Ahmad] 565
69 Муҳаббатнинг туғилиши (ҳикоя) [Said Ahmad] 498
70 Мўтти (ҳикоя) [Said Ahmad] 470
71 Nomi yoʻq toʻy (hikoya) [Said Ahmad] 844
72 Номи йўқ тўй (ҳикоя) [Said Ahmad] 603
73 Odam va boʻron (hikoya) [Said Ahmad] 680
74 Oftob oyim (hikoya) [Said Ahmad] 4921
75 Onajonlar (hikoya) [Said Ahmad] 700
76 Oshqovoq, 2 (hikoya) [Said Ahmad] 1423
77 Ot bilan suhbat (hikoya) [Said Ahmad] 2472
78 Одам ва бўрон (ҳикоя) [Said Ahmad] 463
79 Онажонлар (ҳикоя) [Said Ahmad] 532
80 От билан суҳбат (ҳикоя) [Said Ahmad] 520
81 Офтоб ойим (ҳикоя) [Said Ahmad] 536
82 Ошқовоқ, 2 (ҳикоя) [Said Ahmad] 490
83 Paypoq (hikoya) [Said Ahmad] 1235
84 Poyqadam... (hikoya) [Said Ahmad] 834
85 Пайпоқ (ҳикоя) [Said Ahmad] 562
86 Пойқадам... (ҳикоя) [Said Ahmad] 535
87 Qorakoʻz majnun (hikoya) [Said Ahmad] 11768
88 Қоракўз мажнун (ҳикоя) [Said Ahmad] 653
89 Rahmat, azizlarim! (hikoya) [Said Ahmad] 997
90 Раҳмат, азизларим! (ҳикоя) [Said Ahmad] 506
91 Sagʻana (hikoya) [Said Ahmad] 713
92 Sarob (hikoya) [Said Ahmad] 3409
93 Seni izlab (hikoya) [Said Ahmad] 1015
94 Sinovchi ichuvchi (intermediya) [Said Ahmad] 665
95 Sobiq (hikoya) [Said Ahmad] 20131
96 Sobiq oʻgʻri (hikoyalar toʻplami) [Said Ahmad] 1220
97 Sobiq oʻgʻri - Boʻlishi mumkin hikoya [Said Ahmad] 927
98 Sud (hikoya) [Said Ahmad] 720
99 Sumbul (hikoya) [Said Ahmad] 635
100 Suvlar oqib ketdi (hikoya) [Said Ahmad] 724
101 Сароб (ҳикоя) [Said Ahmad] 586
102 Сағана (ҳикоя) [Said Ahmad] 484
103 Сени излаб (ҳикоя) [Said Ahmad] 523
104 Синовчи ичувчи (интермедия) [Said Ahmad] 577
105 Собиқ (ҳикоя) [Said Ahmad] 907
106 Собиқ ўғри (ҳикоялар тўплами) [Said Ahmad] 570
107 Собиқ ўғри - Бўлиши мумкин ҳикоя [Said Ahmad] 522
108 Сувлар оқиб кетди (ҳикоя) [Said Ahmad] 528
109 Суд (ҳикоя) [Said Ahmad] 514
110 Сумбул (ҳикоя) [Said Ahmad] 461
111 Tabelchi (intermediya) [Said Ahmad] 599
112 Tamom, davomi yoʻq (hikoya) [Said Ahmad] 794
113 Taqdir, taqdir, muncha shafqatsizsan? (h... [Said Ahmad] 0
114 Ta’zim (hikoya) [Said Ahmad] 1052
115 Ta’zim (hikoyalar) [Said Ahmad] 2173
116 Toʻlqinlar (hikoya) [Said Ahmad] 648
117 Toʻyboshi (hikoya) [Said Ahmad] 607
118 Turnalar (hikoya) [Said Ahmad] 1183
119 Tut pishigʻi (hikoya) [Said Ahmad] 647
120 Tuynuk (hikoya) [Said Ahmad] 516
121 Табелчи (интермедия) [Said Ahmad] 483
122 Тамом, давоми йўқ (ҳикоя) [Said Ahmad] 540
123 Таъзим (ҳикоя) [Said Ahmad] 487
124 Таъзим (ҳикоялар) [Said Ahmad] 685
125 Тақдир, тақдир, мунча шафқатсизсан? (ҳикоя) [Said Ahmad] 0
126 Тоғ афсонаси (ҳикоя) [Said Ahmad] 475
127 Туйнук (ҳикоя) [Said Ahmad] 492
128 Турналар (ҳикоя) [Said Ahmad] 538
129 Тут пишиғи (ҳикоя) [Said Ahmad] 501
130 Тўйбоши (ҳикоя) [Said Ahmad] 448
131 Тўлқинлар (ҳикоя) [Said Ahmad] 490
132 Uchinchi minora (hikoya) [Said Ahmad] 1134
133 Учинчи минора (ҳикоя) [Said Ahmad] 496
134 Xazina (hikoya) [Said Ahmad] 1804
135 Xomtalash (hikoya) [Said Ahmad] 744
136 Xotin (hikoya) [Said Ahmad] 694
137 Xotinboz chumchuq (hikoya) [Said Ahmad] 1229
138 Xurrak (hikoya) [Said Ahmad] 629
139 Хазина (ҳикоя) [Said Ahmad] 626
140 Хомталаш (ҳикоя) [Said Ahmad] 559
141 Хотин (ҳикоя) [Said Ahmad] 506
142 Хотинбоз чумчуқ (ҳикоя) [Said Ahmad] 497
143 Хуррак (ҳикоя) [Said Ahmad] 527
144 Yoʻgʻon tepa (hikoya) [Said Ahmad] 626
145 Yoʻlda (hikoya) [Said Ahmad] 785
146 Йўлда (ҳикоя) [Said Ahmad] 467
147 Йўғон тепа (ҳикоя) [Said Ahmad] 512
148 Yalpiz hidi (hikoya) [Said Ahmad] 1500
149 Ялпиз ҳиди (ҳикоя) [Said Ahmad] 527
150 Yelim (hikoya) [Said Ahmad] 628
151 Yer uygʻondi (hikoya) [Said Ahmad] 613
152 Елим (ҳикоя) [Said Ahmad] 511
153 Ер уйғонди (ҳикоя) [Said Ahmad] 432
154 Yuk (hikoya) [Said Ahmad] 537
155 Юк (ҳикоя) [Said Ahmad] 512
156 Zumrad (hikoya) [Said Ahmad] 678
157 Зумрад (ҳикоя) [Said Ahmad] 502
158 Oʻn sakkiz yoshing (hikoya) [Said Ahmad] 876
159 Oʻrik domla (hikoya) [Said Ahmad] 1040
160 Ўн саккиз ёшинг (ҳикоя) [Said Ahmad] 544
161 Ўрик домла (ҳикоя) [Said Ahmad] 460
162 Gʻildirak (qissa) [Said Ahmad] 1046
163 Ғилдирак (қисса) [Said Ahmad] 508
164 Sher (hikoya) [Said Ahmad] 1341
165 Шер (ҳикоя) [Said Ahmad] 524
166 Chevara (hikoya) [Said Ahmad] 607
167 Chiroqni oʻchir (hikoya) [Said Ahmad] 601
168 Chol kuyov bilan kampir kelin (hikoya) [Said Ahmad] 986
169 Choʻl burguti (hikoya) [Said Ahmad] 1873
170 Choʻl oqshomlari (hikoya) [Said Ahmad] 717
171 Chuchvara (hikoya) [Said Ahmad] 703
172 Чевара (ҳикоя) [Said Ahmad] 459
173 Чироқни ўчир (ҳикоя) [Said Ahmad] 492
174 Чол куёв билан кампир келин (ҳикоя) [Said Ahmad] 641
175 Чучвара (ҳикоя) [Said Ahmad] 584
176 Чўл бургути (ҳикоя) [Said Ahmad] 529
177 Чўл оқшомлари (ҳикоя) [Said Ahmad] 575
Tavsiya qilamiz
Яндекс.Метрика